لئوناردو‌دادینچی دانشمند، نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، موسیقی‌دان، مهندس، مخترع، آناتومیست، زمین شناس، نقشه‌کش،معمار، گیاه‌شناس و نویسنده ایتالیایی بود که در دوره رنسانس می زیست. او در زمینه های بسیاری نابغه بود و می توان گفت نبوغ و هنر او بیشتر مورد توجه نسل های بعدی و آینده او قرار گرفت.
او بسیار کنجکاو و خلاق بود و یادداشت هایی نزدیک به هزاران صفحه نوشته بود.
او طرح هایی را برای ساخت توپ‌های بخار، ماشین‌های پرنده و ادوات زرهی ارائه کرده بود؛ هرچند که برخی از آنها هرگز ساخته نشدند. او اولین طراح هواپیما بود و از طرح های دیگر او می توان به لباس غواصی و زیر دریایی جنگی اشاره کرد. او همچنین مسلسل، تانک نظامی، کیلومتر شمار و چیزهای دیگری را هم طراحی یا اختراع کرده بود.
پرتره سالواتور موندی در سال ۲۰۱۷ با قیمت ۴۵۰.۳ میلیون دلار فروخته شد که برای نقاشی که تاریخچه‌ای مشکوک و وضعیتی نامناسب داشت رقمی بسیار بالا بود. گوی شیشه‌ای این نقاشی بسیار خاص و زیبا طراحی شده بود. هنرمندان و کارشناسان معتقد هستند که دست راست عیسی و موهای او به شکلی بسیار زیبا کشیده شده است.
خانه حراج که این اثر را به فروش رساند اشاره کرد که مواد و رنگ های این اثر مشابه با مواد و رنگ هایی است که داوینچی از آن استفاده می کرد.
| باکره و کودک به همراه حنای قدیس |
بسیاری از کارشناسان این اثر را آخرین نقاشی داوینچی می دانند. او در این نقاشی سه نسل از خانواده‌ی یعنی حنای قدیس، مریم مقدس و مسیح را کشیده است.
حنا در راس ترکیب بندی هرمی قرار دارد و مشغول تماشا کردن مریم است و مریم فرزند خود مسیح را از سوار شدن بر بره منع می کند.
صمیمیت بین شخصیت های این اثر توانایی داوینچی را در کشیدن و طراحی کردن روابط میان انسان ها را نشان می دهد. لئوناردو با ترسیم ساختارهای سنگی در پس‌زمینه، توهم فاصله را ایجاد می‌کند به‌طوری‌که این ساختارها به رنگ‌های آبی-خاکستری به نظر برسند و جزییات کم‌تری نسبت به منظره‌ی پیش‌زمینه داشته باشند.
داوینچی این نقاشی را قلم موی کوچک و رنگ دانه کشیده شده است. پیچ و تاب های مو که چندان خوب کشیده نشده است؛ اما چهره به خوبی طراحی شده است و داوینچی اجزای ظریف صورت را مانند پلک و لب را به خوبی طراحی کرده است.
لئوناردو دو نسخه از این نقاشی را کشیده است که طبق نظر کارشناسان نسخه موزه لوور نسخه اول این نقاشی است. داوینچی این نقاشی را بر اساس یک افسانه و به سفارش انجمن اخوتِ لقاح پاک کشید. بر اساس این افسانه خانواده مسیح زمانی که از قتل عام بیگناهان به مصر فرار می کنند با یحیای تعمیددهنده دیدار می کنند.
انجمن اخوت نسخه اول را نپسندید و داوینچی مدتی درگیر اختلافات خود با این انجمن بود اما در نهایت او نسخه‌ی دیگر از این نقاشی را کشید.
بدن مریم در حال چرخش به نظر می رسد و سرش را به سوی یحیی در سمت چپ خم کرده است و یحیی در حال عبادت کردن مسیح است. عیسی در مقابل برای یحیی دعا می کند و همچنین بدن فرشته از پشت دارای پیچیدگی عجیبی است.
داوینچی برخی از نشانه ها را مثل هاله دور سر مریم و مسیح و چوب دستی یحیی را حذف کرده است.
بسیاری از مورخان زن جوان در این اثر را سیسیلیا گالرانی، معشوقه‌ی لودویکو اسفورزا، دوک میلان و حامی لئوناردو، می‌دانند. گفته می شود راسوی قاقم نماد دوک اسفورزا بوده است.
با اینکه این نقاشی به ویژه پس زمینه آن با لایه زیادی از رنگ پوشیده شده است اما در عین حال نشان دهنده آگاهی داوینچی از بدن و آناتومی انسان است و توانایی او را در خلق شخصیت‌ها از طریق حالت بدن و چهره نشان می دهد.
دست های زن مثل سر قاقم که به بهترین شکل طراحی شده است ساختار استخوانی زیر پوست را نشان می دهد.
این اثر تنها نقاشی از داوینچی است که در نیمکره غربی یعنی آمریکای شمالی و جنوبی به نمایش در آمده است.
این تابلو یکی از اثرهای اولیه داوینچی است که در اوایل دهه بیست زندگی خود کشید. او به جای کشیدن چهره‌ی نیم رخ، او زن را در حال سه چهارم کشید و می توان گفت اولین هنرمند ایتالیایی بود که از چنین ترکیب بندی استفاده کرده است. داوینچی از انگشتان خود برای شکل دادن به چهره زن استفاده کرده است زیرا اثر انگشت او در نقاشی وجود دارد.
یک شاهکار که داوینچی آن را زمانی که در میلان زندگی می کرد به سفارش حامی خود لودویکو اسفورزا، بر روی دیوار صومعه‌ی سانتا ماریا دله گرتزیه کشید. او چندین لحظه‌ی مرتبط در انجیل چهارگانه ازجمله انجیل متی باب ۲۶ آیه‌ی ۲۸-۲۱ را می کشد. در این آیات عیسی اعلام می کند که یکی از حواریون به او خیانت خواهد کرد و بعد از آن مراسم عشای ربانی را بنیان می گذارد. او برای هر یک از حواریون ژست و حالت خاصی را طراحی کرد؛ در تابلو به نظر می رسد حواریون با یکدیگر نجوا می کنند، فریاد می کشند و سوگواری می کنند و مسیح در مرکز تصویر قرار دارد. او دو لایه چسب‌رنگ یا رنگ‌روغن بر روی زمینه‌ای زیرسازی شده استفاده کرد که باعث شد نقاشی پوسته پوسته شود.
مونا لیزا و آن لبخند مرموز.، معروف ترین اثر لئوناردو داوینچی است که هزاران نفر را از سرتاسر جهان به سمت موزه لوور می کشد.
چهره سه بعدی زن نشان دهنده استعداد داوینچی در استفاده از تکنیک محو کاری است که در آن برای ایجاد فرم از تغییر تدریجی سایه‌روشن به‌جای خطوط استفاده می‌شود. نقابی که با ظرافت طراحی شده است، موی بافته و لایه های پارچه نشان دهنده استعداد بالای این نابغه ایتالیایی است.
در این پست کوتاه به مرور برخی از آثار مشهور داوینچی پرداختیم البته باید گفت که داوینچی آثار مشهور و زیبای دیگری را هم دارد که نتوانستیم
در این پست به برسی آنها بپردازیم.
با تشکر از عرفان
