طرفداری | تابستان 1393 و در بازی های پیش فصل ۹۳/۹۴ بود که امیر قلعه‌نویی، سرمربی وقت استقلال از یک بازیکن جوان رونمایی کرد و از او به عنوان آینده فوتبال ایران نام برد؛ علیرضا رمضانی.
رمضانی متولد 13 خرداد 1372 در شهرستان ابهر است. او که فوتبال را به معنای واقعی از زمین های خاکی ابهر شروع کرده بود و در روستای خود به سلطان دریبل با دمپایی معروف بود، بعد از بازی برای تیم استانی خود در سال 1390 زمانی که مشغول خدمت سربازی بود، به اولین تیم حرفه‌ای خود یعنی مقاومت تهران پیوست. بعد از آن به نفت و گاز گچساران در لیگ یک ملحق شد و پس از نیم فصل، در تیر ماه سال 1393 به قراردادی 3 ساله به استقلال تهران پیوست. رمضانی آن زمان به تازگی عضو تیم ملی جوانان ایران هم شده بود.
این وینگر خوش تکنیک که همیشه در مصاحبه های خود از سختی های زیادی که کشیده بود و تمایلش برای لژیونر شدن صحبت می‌کرد، خیلی زود به تیتر یک اخبار رسید. هفته دوم لیگ چهاردهم مقابل استقلال خوزستان، در دقیقه 68 به جای آرش برهانی که در نیمه اول یک پنالتی از دست داده بود، وارد زمین شد و برای اولین بار به صورت رسمی برای آبی پوشان پایتخت پا به توپ شد. بازی رو به اتمام میرفت و کار برای استقلال در بازی خانگی گره خورده بود. حال زمان علیرضا رمضانی فرا رسید؛ در دقیقه 92 و طی فعل و انفعالاتی توپ در محوطه جریمه استقلال خوزستان به رمضانی رسید و او پس از محو کردن مدافع پیش رویش با یک سرتوپ، در دهانه دروازه سجاد شهباززاده را پا به توپ کرد و شهباززاده هم توپ را به تور دروازه استقلال خوزستان چسباند. دقایقی بعد سوت پایان بازی زده شد و همه در ورزشگاه و خانه ها راجع به استعدادی صحبت می‌کردند که با تکنیکش می تواند چقدر کارگشای تیمش باشد.
چند هفته بعد در مرحله یک شانزدهم جام حذفی نیز جوان استقلال ناجی این تیم شد و زمانی که بازی مقابل فولاد نوین در اهواز گره خورده بود، در دقیقه 108 گل برتری را به ثمر رساند و استقلال را به دور بعد فرستاد. 12 روز بعد اما برای علیرضا رمضانی شروع یک پایان بود. در دیدار مقابل صبای قم که به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شده بود، دچار مصدومیت رباط صلیبی و مینیسک پای چپ شد و ادامه فصل را از دست داد.
بعد از بازگشت از کمند مصدومیت دیگر از آن جوان خوش تکنیک خبری نبود. طی فصل 95-1394 که استقلال شدیدا درگیر جنگ مثلث قهرمانی با پرسپولیس و استقلال خوزستان بود، به ندرت برای تیمش باز می‌کرد. آخرین تصویر او از زمان حضورش در استقلال، پنالتی از دست رفته‌اش در فینال جام حذفی مقابل ذوب‌آهن است که منجر به از دست رفتن قهرمانی برای تیم پرویز مظلومی بود.
با اتمام فصل درحالی که یک سال از قراردادش باقی مانده بود، در لیست مازاد علیرضا منصوریان قرار گرفت و از استقلال جدا شد و به تراکتور پیوست. رمضانی درحالی که قصد داشت با عملکردش ثابت کند که استقلال در فروشش اشتباه کرده است، در تبریز فقط بیست دقیقه بازی کرد و پس از آن به صبای قم قرض داده شد اما در آن تیم هم اوضاع برای او بهتر نشد و با تنها حدود 45 دقیقه بازی از صبا هم جدا شد تا پرونده او در لیگ برتر ایران برای همیشه بسته شود. رمضانی پس از آن راهی لیگ یک و سپس راهی لیگ ۲ شد و با وجود تجربه بازی در ماشین سازی تبریز، نیروی زمینی تهران و شهرداری آستارا هرگز نتوانست به سطح کیفی قابل قبولی برسد. آخرین باشگاه او، پانیک تالش در لیگ دسته 2 بود که این تیم هم تابستان گذشته امتیاز خود را واگذار کرد و حالا علیرضا رمضانی که روزی جوان اول استقلال بود، در آستانه 31 سالگی بدون تیم باشد.
به این ترتیب علیرضا رمضانی شاید همانطور که فکرش را نمیکرد انقدر سریع در استقلال پرمهره آن زمان روی او حساب کنن ، فکرش را نمیکرد در 30 سالگی حتی پیشنهادی از لیگ ۲ هم نداشته باشد.
