ترجمه آزاد از مقاله Dermot Corrigan در وبسایت اتلتیک.
لینک مقاله
جمعه شب، تونی کروس، در مرحله یک چهارم نهایی قهرمانی اروپا به مصاف اسپانیا می رود - و این می تواند آخرین بازی او در فوتبال حرفه ای باشد.
کروس 34 ساله در ماه می گفت که در تابستان امسال چکمه های سفید قدیمی خود را آویزان خواهد کرد. چند هفته بعد، او پنجمین جام لیگ قهرمانان اروپا را با رئال مادرید در ورزشگاه ومبلی به دست آورد. حالا او در یورو 2024 در زمین خود برای کشورش بازی می کند
او به سختی می توانست برای بازنشستگی مناسب تری برنامه ریزی کند. پس چرا وقتی کروس در اوج است، تابستان امسال کنار می رود؟
کروس یک اصول گرا است. همیشه دوست داشته کارها را به روش و با توجه به اصول خودش انجام دهد، او هرگز قرار نبود از هم تیمی های سابقش در مادرید، لوکا مودریچ و کریستیانو رونالدوالگوبرداری کند.
در عوض، برنامه او همیشه این بود که در اوج خداحافظی کند. او ابتدا در سال 2021 پس از تجربه چند شکست متوالی با آلمان، از فوتبال بین المللی خداحافظی کرد و به او اجازه داد روی چند سال آخر با مادرید تمرکز کند.
او حتی ممکن بود در تابستان 2023 به طور کامل بازنشسته شود، اما در نهایت موافقت کرد که یک فصل دیگر در سانتیاگو برنابئو بماند. سپس یولیان ناگلزمان او را متقاعد کرد تا به تیم ملی برگردد (بزرگترین موفقیت ناگلزمان تا به این لحظه). مربی که فقط دو سال از کروس بزرگتر است.
کروس ماه گذشته در صحبت با مجله آلمانی کیکر گفت که میدانست بسیاری از بازیکنان سعی میکنند تا زمانی که ممکن است بازی کنند، اما دیدگاه او متفاوت است.
او گفت: "من فقط می خواهم به عنوان تونی کروس 34 ساله که در پایان بهترین فصل خود را برای رئال انجام داد، به یاد آورده بشوم. به این هدف رسیدم.این که مردم فکر میکنند که خداحافظی برای من زود است را به عنوان یک تعریف از خودم میدانم.
حتی اگر در مورد استعداد ذاتی کروس در نوجوانی تردید کمی وجود داشت، او از همان ابتدا حرفه خود را در مسیرهای غیرمنتظره و متمایز هدایت کرد.
او پس از حضور در باشگاه‌های محلی گریفسوالدر و هانزا روستوک، در سن 16 سالگی با رفتن به بزرگترین باشگاه آلمان، بایرن مونیخ موافقت کرد. او توپ طلای بهترین بازیکن را در مسابقات قهرمانی زیر 17 سال اروپا 2006 دریافت کرده بود و یک سال بعد همان جایزه را در جام جهانی زیر 17 سال دریافت کرد.
اما کروس که در منطقه نسبتاً دورافتاده شمال شرقی آلمان متولد وبزرگ شده بود، ابتدا در باشگاه باواریایی جا نیفتاد. یوپ هاینکس، سرمربی بایرن، پس از این که تونی کروس 18 ماه موفقیت آمیز را در لورکوزن به صورت قرضی سپری کرد، مطمئن نبود که چگونه از مهارت های کروس به بهترین شکل استفاده کند. باواریایی اصیل، باستین شواین اشتایگر همچنان مرد اصلی خط هافبک بود و مصدومیت باعث شد کروس، فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل بوروسیا دورتموند در سال 2013 را از دست بدهد.
در مورد تیم ملی هم همین ابهام وجود داشت. یواخیم لو، سرمربی آلمان، کروس 20 ساله را به جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی آورد، ولی از او بیشتر روی نیمکت استفاده کرد. برای یورو 2012، لو دو هافبک فیزیکی تر، شواین اشتایگر و سامی خدیرا را به اوترجیح داد و مسعود اوزیل گزینه اول تیم برای پست شماره 10 بود. تنها شروع کروس در نیمه نهایی مقابل ایتالیا بود که با شکست آلمان همراه بود.
بسیاری از هواداران و کارشناسان آلمانی - از جمله بازیکنان با نفوذ سابق - احساس می کردند که استفاده کروس از مالکیت توپ بسیار کند و بی هدف بوده و به جریان بازی تیم کمکی نمی کند. او در نظر بزرگان فوتبال آلمان مثل لوتار ماتائوس، اشتفان افنبرگ یا میشائل بالاک یک هافبک تمام عیار و باکس به باکس نبود. او همچنین یک بازیکن شماره 10 شناور در رده توماس هاسلر، مهمت شول یا اوزیل هم نبود.
اما ورود پپ گواردیولا به بایرن در تابستان 2013 نقطه عطفی برای کروس بود.گواردیولا او را به عقب تر برد و به او اختیارات بیشتری برای اثرگذاری بر روی بازی تیم داد. حالا بایرن فوتبال را با حوصله و دقت بیشتری بازی می‌کرد. کروس متفکر و آرام نمیتوانست بیش از این خوشحال باشد.
در جام جهانی 2014 برزیل، لو آنقدر باهوش بود که از گواردیولا الگوبرداری کند. کروس که به عنوان یک بازی ساز از عقب زمین به میدان رفت، در 689 دقیقه از 690 دقیقه بازی کرد و آلمان قهرمان جام شد. او در پیروزی 4-0 ابتدایی مقابل پرتغال دو پاس گل به ثبت رساند، پاس گل متس هومل در مرحله یک چهارم نهایی مقابل فرانسه را ساخت و در نیمه نهایی معروف مقابل برزیل دو گل زد و یک پاس گل ساخت. کنترل و دقت او کلید اصلی پیروزی آلمان مقابل آرژانتین در فینال بود.
کروس 24 ساله، در آستانه دوران اوج خود، تصمیم غافل گیرکننده ای گرفت.
بعد چند هفته پس از کمک به آلمان که برای چهارمین بار در تاریخ خود قهرمان جهان شد، کروس این کشور را ترک کرد. او که از اینکه مدیران بایرن قرارداد بزرگتری را به هم تیمی او ماریو گوتزه پیشنهاد داده بودند ناراحت بود.او مجبور شد در ازای 25 میلیون یورو (21 میلیون پوند؛ 27 میلیون دلار) به مادرید برود.
کروس بلافاصله در پایتخت اسپانیا جا افتادمربیان تیم، کارلو آنچلوتی و سپس زین‌الدین زیدان، هدایت تیم در درون زمین را به او سپردند. خط هافبک سه نفره و متعادل کروس، کاسمیرو و مودریچ باعث شد مادرید به سه قهرمانی متوالی در لیگ قهرمانان اروپا زیر نظر زیدان از سال 2016 تا 2018 دست یابد.
در سطح ملی اما،اوضاع به خوبی پیش نمیرفت. کروس در تمام دقایق در یورو 2016 در فرانسه بازی کرد، جایی که آنها در نیمه نهایی 2-0 مغلوب میزبان شدند. جام جهانی 2018 یک فاجعه بود - اگرچه کروس در دقیقه 95 یک ضربه ایستگاهی عالی را مقابل سوئد به ثمر رساند، اما شکست مقابل مکزیک و کره جنوبی به این معنی بود که آنها برای اولین بار در 80 سال اخیر در مرحله گروهی حذف شدند.
یورو 2020 که با یک سال تاخیر برگزار شد، چیزی نبود جز یک شکست دیگر برای کروس در سطح ملی. آلمان ها به رقیب دیرینه خود، انگلستان در ومبلی باختند و از جام خارج شدند. آن هم در مرحله یک شانزدهم. آلمان ها به عنوان یک تیم به انگلستان باختند، اما پیشکسوتان آلمان کروس را مقصر اصلی میدانستند. انتقادات بالا گرفت. اولی هوینس که انگار میخواست به دنیا ثابت کند تا فروش کروس به رئال اشتباه نبوده این گونه از کروس انتقاد کرد:" سبک بازی کروس دیگر به درد نمیخورد. او جایی در فوتبال مدرن ندارد". لوتار ماتئوس فاتح جام جهانی 90 هم با هوینس موافق بود:"مشکلی شخصی با کروس ندارم ولی طرفدار سبک بازی کروس نیستم. وقتی که او پاسی را می دهد، هیچ تغییری در ریتم تیم رخ نمی دهد".
کروس دل شکسته بود. از فوتبال ملی خداحافظی کرد تا فوتبال را در ساحل آرام خود دنبال کند. در مادرید. اما اوضاع در مادرید هم همیشه گل وبلبل نبود. در فصل 2018 کروس در فرم خوبی قرار نداشت و حتی در برنابئو هو شد.شایعاتی بود که باشگاه قصد فروش او را دارد اما مادرید بر خلاف بایرن ارزش جواهر خود را می دانست و قرارداد او را تمدید کرد.
در سال 2019 در مصاحبه با اتلتیک گفت:" فوتبالم را در مادرید تمام خواهم کرد. در باشگاه کوچکتر یا در سطح رقابتی پایین تر بازی نخواهم کرد".
در مصاحبه با اسپورتس گفت:" آن هایی که به عربستان می روند، حرف های قشنگی مانند تغییر فوتبال در آن کشور و یا تجربه فرهنگی جدید را می زنند. اما هیچ انگیزه ای به جز پول ندارند. تصمیم آن ها خیانتی است به ذات فوتبال".
کروس همچنین از تقویم فوتبالی هم انتقاد کرد. او اعتقاد داشت که یک فوتبالیست حرفه ای تعداد بازی زیادی را انجام میدهد و به طور علنی از مسئولان فیفا و یوفا انتقاد کرد. کروس یک بار دیگر به ما یادآوری کرد که فوتبالیست ها، روبات نیستند. مثل خود او که یک همسر وفادار و پدر سه فرزند است.
کروس از مدت ها پیش مشخص کرده بود که در اوج و در مادرید از فوتبال خداحافظی می کند. اگر ذره ای هم تردید داشت، با مشاهده درخشش جوانان مادریدی – والورده، شوامنی و کاماوینگا – دیگر تردیدی نداشت.تصمیم نهایی خود را در آوریل 2024 گرفت، اما به رییس پرز و آنجلوتی خبر نداد. هر دو نفری که خیلی دوست داشتند تا کروس یک سال دیگر هم بازی کند.
اما قبل از خداحافظی کروس باید با یک نفر و یک تیم تسویه حساب می کرد. اولی هوینس و بایرن مونیخ. در مرحله رفت از نیمه نهایی لیگ قهرمانان به آلیانز آره نا رفت. با یک اشاره دست، وینیسیوس را راه انداخت. در صدم ثانیه مناسب، پاسی را ارسال کرد که تمام ساختار دفاعی بایرن در منظم ترین حالت خودش جام ماند. حالا دیگر تاریخ میدانست که در جدال پدرخوانده های بایرن و کروس چه کسی برنده شده است.
قبل از فینال لیگ قهرمانان، با اعلام خبر خداحافظی همه را شوکه کرد. هواداران مادریدی بیش از آن که به جام پانزدهم فکر کنند، به این فکر میکردند که این آخرین بازی کروس برای آن هاست. پاس گل کروس از روی نقطه کرنر برای کارواخال حسرت آن ها را هم بیشتر کرد. شاید دلخوشی آن ها این باشد که کروس مادرید را ترک نخواهد کرد
"در مادرید خانه ای بیرون از آلمان پیدا کرده ام. در این جا بسیار راحت هستم و عشق زیادی از آدم های اطرافم دریافت میکنم".
شعبه از آکادمی فوتبال کروس هم در مادرید در نزدیکی محل زندگی او خانواده اش مشغول به فعالیت است.
با وجود همه دستاوردهای کروس، فقط یک بار به عنوان فوتبالیست سال آلمان برگزیده شد. وقتی ماه گذشته در مصاحبه با کیکر از او سوال شد که آیا انتقادات او بیشتر ناشی از حسادت هستند پاسخ داد:
"آن ها نظراتی داشتند، من حقیقت را ساختم."
