چلسی
برخلاف لوگوی‌شان در فاصله سال‌های 1986 تا 2005 که تماشای جانور در حال غرش مرکز آن، القا کننده ترس به حریفان بود، جانوری که روی آرم فعلی باشگاه نقش بسته و ظاهراً قرار بوده یک شیر باشد را با هر صفتی می‌شود توصیف کرد جز ترسناک! تغییرات فراوانی برای تغییر شکل آرم قدیمی چلسی صورت گرفت پس هیچ بهانه‌ای برای توجیه جانور وحشی مرکز لوگوی باشگاه که بیشتر شبیه مدافعان غافلگیر شده چلسی پس از اشتباه در استفاده از تله آفساید است را نمی‌توان پذیرفت. شاید این جانور نمادی از سلطان جنگل است که تمرکزش را در حین انجام یک کار بسیار مهم از دست داده است!
رایو وایکانو
اینکه چرا روی آرم این باشگاه ورزشی اسپانیایی عکس ادوات کشاورزی نقش بسته است خود جای بحث دارد اما قطعاً طراح لوگوی با قراردادن نشان سقوط ارزش سهام‌ها در بازار بورس، قصد نداشته اشاره‌ای به نظام سرمایه‌‌داری بکند.
ناپولی
ساده، محترمانه‌ترین واژه برای توصیف لوگوی آبی‌های جنوب ایتالیا است که لوگوی محروم از خلاقیت‌شان آدم را یاد لوگوی تیم‌های کارتون فوتبالیست‌ها می‌اندازد.
آلو یونایتد اسکاتلند
با اینکه آرم این باشگاه دسته دومی اسکاتلندی شبیه برچسب روی شیشه‌های عسل است کاری نداریم اما خب با دیدن زنبور پرورش اندامی، طبیعی است که تصور کنید با یک تیم قوی طرف هستید نه تیمی که هر فصل یک دسته پایین‌تر می‌رود. طراحان لوگوی جدید باشگاه آلوا شاید برای لوگوی بعدی‌شان لازم باشد از میزان استروئیدهایی که به زنبورشان می‌دهند کم کنند تا این موجود بیچاره آنقدر عرق نکند که برای پاک کردن آنها مجبور به استفاده از عرق‌گیر مچی باشد!
یوونتوس
آرم جدید یوونتوس اگر زشت‌ترین لوگوهای باشگاه‌های فوتبال دنیا نباشد، قطعاً جزو زشت‌ترین آنهاست اما به هر حال این نمادی است که هواداران این تیم تا اطلاع ثانوی باید روی پیراهن تیم محبوب‌شان ببینند.
وستهم
اگرچه نماد ارغوانی‌پوشان لندن، دو چکش ضربدری به سابقه مؤسسان این باشگاه (آهنگران و کشتی‌سازان انگلیسی) اشاره دارد، اما لوگوی این باشگاه - بعد از برداشته شدن توپ از مرکز آن - آدم را بیشتر یاد کارگاه آهنگری می‌اندازد تا یک تیم فوتبال.
آ اف کی ورسیسه
اینکه دیدن کانگورو خیلی‌ها را یاد استرالیا بیندازد طبیعی است اما اینکه نماد این کشور روی لوگوی یک تیم اروپایی چه کار می‌‌کند شاید برای خیلی‌ها سؤال‌برانگیز باشد. واقعیت این است که تیم آ اف کی ورسویسه شهر پراگ در پایتخت جمهوری چک، بعد از تور تابستانی که در دهه 20 به استرالیا داشت و در آنجا با دو کانگرو از این تیم استقبال شد، آنقدر به استرالیایی‌ها علاقمند شد که هویت خودش را فراموش کرد.
