"بازی آنفولانزا" مایکل جردن به بازی 5 فینال NBA در سال
1997 اشاره دارد، جایی که جردن با وجود بیماری شدید
با علائم آنفولانزا در آن بازی کرد. او 38 امتیاز از جمله یک
پرتاب مهم سه امتیازی در 25 ثانیه باقی مانده به دست
آورد تا به شیکاگو بولز کمک کند تا با نتیجه 90-88 مقابل
یوتا جاز پیروز شود. با این حال،
بعداً مشخص شد که جردن در واقع آنفولانزا نداشته است،
بلکه مسمومیت غذایی ناشی از پیتزایی است که شب قبل
از بازی سفارش داده بود.
عملکرد جردن هنوز هم چشمگیر بود و از این بازی اغلب به
عنوان یکی از بهترین بازی های تاریخ NBA یاد می شود. در
اینجا سه چیز وجود دارد که ممکن است درباره "بازی
آنفولانزا" ندانید:
1. مایکل جردن در واقع آنفولانزا نداشت. او
به خاطر پیتزایی که شب قبل از بازی سفارش داده بود دچار
مسمومیت غذایی شده بود.
2. اسکاتی پیپن، هم تیمی و
دوست جردن، میراث «بازی آنفولانزا» را کم اهمیت جلوه
داده و آن را با تجربیات خودش از آسیب دیدگی کمر
مقایسه کرده است.
3. «بازی آنفولانزا» به یک لحظه نمادین
در تاریخ NBA تبدیل شده است و اغلب از آن به عنوان یکی
از بهترین اجراهای تمام دوران یاد می شود. به طور کلی،
"بازی آنفولانزا" گواهی بر عزم و رقابت جردن است و یک
لحظه به یاد ماندنی در تاریخ NBA است.