𝓶𝓪𝓴𝓪𝓷 .مردمی که امروز دغدغه‌ش نان سر سفره باشد فردا نه نان برای خوردن خواهد داشت و نه وطنی برای زیستن. این کشور پیش از من و شما هم افراد بسیار زیادی را به خود دیده است که منافع شخصی را نسبت به منافع عمومی و ملی ارجحیت دادند. نتیجه چه بود ؟ کشور دو دستی به بیگانگان تقدیم شد و عقب ماندگی ایرانی تشدید. اکنون دوره ای نیست که فتح و کشورگشایی به مانند گذشته رایج باشد ، اما شاهد این هستیم که یکسری بلاد بی هویت درحال فتح تاریخ و هنر و علم این سرزمین هستند. اگر بازهم بخواهیم بی تفاوت باشیم و از این اتفاقات و حوادث به عنوان محرکی برای پیشرفت وطن و جامعه استفاده نکنیم ، در آینده‌ای نه چندان دور ایران چیزی جزء چند صد کیلومتر خاک بی مصرف در پهنه این زمین نخواهد بود. تازه اون زمان است که متوجه میشیم چیز های مهم تر از این که من امروز چه چیزی بخورم یا چه چیزی بپوشم هم اهمیت داشتند.
