Behzad S.hامرسون و موراتا سالماکرز فوفانا چوکویزه و.. که بعضیاشون عملا در تیم فعلی داغونن، انقدرها هم بلحاظ فنی بد نیستن و البته منطق قوی برای اثبات این حرف درخشش اکثر این نفرات جداشده در تیمای دیگه ست.
درکنار اینها، مگه آتلانتا و لاتزیو و فیوره انصافا کیا را در اختیار دارند ، چقدر بودجه دارند چقدر بدهی دارند؟ چقدرتوانمندی جذب مهره و سرمربیان بزرگ دارند!؟ این نفرات میلان هم لزوما بازیکنان ضعیفی نیستن حتی ممکنه خیلی هم مستعد باشند ،این حرفم درمورد منچستر هم کمابیش صدق میکنه .بدون داشتن کیفیت قابل توجه حتی یک یا دو بازی هم نمی‌تونید در آنفیلد یا برنابئو و یا دربی میلان تیمای بسیار آماده اروپا مانند رئال لیورپول اینتر را با فوتبال برتر و نه شانسی شکست بدید یا نتیجه مثبتی بگیرید، این نشانگر ی نکته ست که نفرات دو تیم افت کرده اروپایی خیلیم بد نیستن و در روز عادی خیلی چیزی از رقبا کم ندارند.مشکل اصلی ضعف مدیریت اجرایی و ورزشی و بد بودن سرمربیه.مدیر خوب با تفکر و تدبیر ی سرمربی مناسب سبک و ابزارش را انتخاب میکنه و پاش وایمیسه. با هر بحرانی سبک بازی تیمش را تغییر نمیده.بلکه مربی را تغییر میده. و تیم را تقویت میکنه.میلان الان پای فونسکا نخاست بمونه چون ستارگان کاغذی آزرده میشدند، پس کونسیسائو را آوردند اما فراموش کردند ک ایشون هیچ علاقه ای ب سبک مالکیت گرا و بازیسازی از عقب نداره.و الان تناقض بزرگی در تیم هست.
اینم دقیقا مانند اکثر پرتغالی‌ها تحت تاثیر فلسفه فوتبالی کی‌روش هست.باز اموریم مدرن‌تر هست.
