به نام خدا
.
یاری که مرا جان است ، دلدار به بیگانه است
در شمع وجود وی ، این قلب چو پروانه است
.
گه کافر و گه مشرک ، گه عامل صد مشکل
عاشق که ندارد جاه ، گویند که دیوانه است
.
یاری که برفت آسان ، این دل بکند نالان
غم خوار به من تنها ، جام و می و پیمانه است
.
وقتی که سرا تاریک ، وقتی که دلی تنگ است
آن وقت به ما خانه ، تنها درِ میخانه است
.
از عشق و علاقه من ، یک خانه تو را ساختم
افسوس ندانستم ، کین مرغ تو بی لانه است
.
دنیا که بسی غمناک ، هر شب شده چون داری
این حرف و کلام از کیست ؟ ، دلداده‌ی ویرانه است
