مطلب ارسالی کاربران
قسمتی از کتاب امام و امت علی شریعتی
امت جامعه‌ای است از افراد انسانی که همفکر، هم‌عقیده، هم‌مذهب و همراه‌اند. نه تنها در اندیشه مشترک‌اند، که در عمل نیز اشتراک دارند.
افراد یک امت (از هر رنگ و خون و خاک و نژاد) یک‌گونه می‌اندیشند و ایمانی همسان دارند و در عین حال، در یک رهبری مشترک اجتماعی، تعهد دارند که به سوی تکامل حرکت کنند؛
رهبری امت (امامت) متعهد نیست که همچون رییس‌جمهور آمریکا، با مسئول برنامۀ شما و رادیو، مطابق ذوق و پسند و سلیقۀ مشتری‌ها عمل کند؛ و تعهد ندارد که تنها خوشی و شادی و برخورداری (در حد اعلا) به افراد جامعه‌اش ببخشد، بلکه می‌خواهد و متعهد است که در مستقیم‌ترین راه‌ها، با بیشترین سرعت و صحیح‌ترین حرکت، جامعه را به سوی تکامل رهبری کند، حتی اگر این تکامل به قیمت رنج افراد باشد؛ البته رنجی که اکثریت، آگاهانه پذیرفته‌اند نه که بر آن‌ها تحمیل کرده باشند. بدین‌ترتیب، امامت عبارت می‌شود از رسالت سنگین رهبری و راندن جامعه و فرد از آنچه هست، به سوی آنچه باید باشد، به هر قیمت ممکن، اما نه به خواست شخصی امام، بلکه براساس ایدئولوژی ثابتی که امام نیز بیشتر از هر فردی تابع آن است و در برابرش مسئول! و از همین‌جاست که امامت از دیکتاتوری جدا می‌شود و رهبری فکری انقلابی با رهبری فردی استبدادی تضاد می‌یابد.
امّت و امامت، علی شریعتی، مشهد، سپیده‌باوران، ۱۳۹۳، ص ۷۹
