16 - دومینیک بالمانیا ( ۱۹۵۶ - ۱۹۵۸ ) :
بالمانیا اسپانیایی که طی دو دوره از سال ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۷ و ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۴ برای باشگاه به میدان رفت پس از دوره کوتاه و ناموفق ساندرو پوپو جایگزین او شد. فصل ۵۶ - ۵۷ در لیگ برای بلوگرانایی که در آن سال ها درگیر ساخت ورزشگاه نیوکمپ بود تنها رتبه سومی را پس رئال قهرمان و سویا به ارمغان داشت اما بارسا در کوپا دل ری بسیار درخشان ظاهر شد و در مجموع با زدن ۱۳ گل به اتلتیکو مادرید ( ۵ - ۲ و ۸ - ۱ ) ، ۸ گل به رئال با پوکر اِلوگیو مارتینز در بازی برگشت ( ۲ - ۲ و ۶ - ۱ ) ، ۱۰ گل به سوسیداد ( ۵ - ۱ و ۵ - ۱ ) و با تک گل فرانسیسکو سمپدرو در فینال با گذشتن از سد اسپانیولِ ریکاردو زامورا به مقام قهرمانی دست یافت. فصل ۵۷ - ۵۸ مانند فصل گذشته در لیگ تنها مقام سومی رو به دنبال داشت و او پیش از بازی در دیدار برگشت فینال اینتر سیتی فیرز کاپ ( فرمت پیشین یوفا کاپ ) مقابل منتخب لندن ( بازی رفت با نتیجه ۲ - ۲ مساوی شد ) جای خودش را به هلنیو هررا داد.
 |
17 - هلنیو هررا ( ۱۹۵۸ - ۱۹۶۰ ، ۱۹۸۰ ، ۱۹۸۰ - ۱۹۸۱ ) :
تقریبا در منظر همه آشنایان با مکتب کاتناچیو که به دفاعی بودن و استفاده از لیبرو شناخته میشود ، نام این مکتب با نام هررا که در لیست های برترین سرمربیان تاریخ فوتبال بسیار پردرخشش است گره خورده است ؛ بدلیل اینکه هررا خود مُبلغ و به اصطلاح « پدر کاتناچیو » است و این را به وضوح در دوران درخشان خود با « گرانده اینتر » به نمایش گذاشته است . اما در دوره اول حضور نابغه آرژانتینی در بارسا ، خبری از سبک دفاعی نبود و بارسای هررا انواع رکورد های گلزنی را جا به جا میکرد و تفکرات دفاعی و « کاتناچیویی » هررا هنوز شکل نگرفته بود ( یا به عمل نیامده بود ).
هررا در اواخر فصل ۵۷ - ۵۸ جایگزین بالمانیا شد و در اولین بازی خود در هفته ۲۹ ام لالیگا ( که در آن زمان ۳۰ هفته ای بود ) مقابل اوساسونا با شکست مواجه شد. پس از آن در دومین بازی هررا باید در دور برگشت فینال اینتر سیتی فیرز کاپ مقابل منتخب لندن با بازیکنانی نظیر دنی بلنچ فلاور ، بابی اسمیت و جیمی گریوز سه اسطوره بی بدیل تاتنهام ( البته که جیمی گریوز در آن مقطع در چلسی به سر میبرد ) مقابله میکرد. آزمونی سخت برای مربی ای که تنها یک بازی با تیمش انجام داده است ( هر چند که تیم مملو از ستارگانی چون کوبالا ، لوئیس سوارز و ... بود ) . اما شرح اتفاقاتی که افتاد به این شکل است ؛ بارسا با دبل سوارز و اواریستو و تک گل اِلوگیو مارتینز و وِرگِس با شش گل منتخب لندن را در ورزشگاه جدید نیوکمپ در هم کوبید و در مجموع با نتیجه ۸ - ۲ ، هررا خیلی زود اولین جامش ر با بارسا دشت کرد. در ادامه بارسا در لالیگا تنها بازی با گرانادا را در پیش داشت که به برد پر گل ۴ - ۱ ختم شد و در کوپا دل ری هم در نیمه نهایی مقابل اتلتیک بیلبائو ( که در فینال رئال مادرید را شکست داد ) با نتیجه مجموعا ۵ - ۴ مغلوب شد . فصل ۵۸ - ۵۹ را میتوان اولین فصل هررا در بارسا دانست که با قهرمانی در لیگ و جام حذفی نتایج درخشانی به همراه داشت ( با وجود رقابت با رئال دی استفانو ) . بارسا با درخشش ستارگانش به خصوص لوئیز سوارز میرامونتس که در اوج به سر میبرد توانست با اختلاف چهار امتیازی قهرمان لالیگا شود و در کوپا با خورد کردن رئال مادرید با نتیجه مجموعا ۷ - ۳ در نیمه نهایی و در فینال با برد ۴ - ۱ مقابل گرانادا به قهرمانی دست یابد. بارسا در این فصل با قهرمانی در لیگ به جام باشگاه های اروپا صعود کرد و لالیگا به اولین لیگی تبدیل شد که همزمان دو نماینده در جام باشگاه های اروپا دارد ( بارسا قهرمان لیگ و رئال قهرمان اروپا ) و همچنین موفق شد از چهار ال کلاسیکو برگزار شده به سه برد مقابل رئالی که در انتهای فصل به قهرمانی اروپا رسید ، دست یابد . فصل ۵۹ - ۶۰ یکی از فصل های به یاد ماندنی در تاریخ بلوگرانا است که پر از فراز و نشیب ها و حماسه آفرینی است.
بارسا با ۴۶ امتیاز هم امتیاز با رئال مادرید تنها بخاطر تعداد برد های بیشتر ( بارسا ۲۲ و رئال ۲۱ ) به مقام قهرمانی دست یافت و شاگردان هررا باری دیگر دست به کاری بزرگ زدند و بهترین نسل تاریخ مادرید را مغلوب خود کردند. بارسا در فیرز کاپ با برتری ۴ - ۱ مقابل بیرمینگهام سیتی به مقام قهرمانی دست یافت اما پیش از آن و در مرحله یک چهارم این جام با نتیجه رویایی ۸ - ۲ اینتری که با تیم درخشان سال های آینده هررا فاصله داشت را از پیش رو برداشته بود. کوپا دل ری در این سال برای بارسا توفیقی به همراه نداشت و تیم هررا در مرحله یک چهارم مغلوب اتلتیک بیلبائو شد ( که خود در نیمه نهایی مغلوب رئال و رئال در فینال مغلوب اتلتیکو مادرید شد ).
بارسا توانست در اولین حضور خود در جام باشگاه های اروپا با گذشتن از سد زسکا صوفیا با نتیجه ۸ - ۴ ، آث میلان با نتیجه ۷ - ۲ و ولورهمپتون با نتیجه ۹ - ۲ به نیمه نهایی برسد؛ جایی که باید باری دیگر مقابل رقیب دیرینه و قدرتمند خود صف آرایی میکرد. ورزشگاه سانتیاگو برنابئو میزبان دور رفت ال کلاسیکوی رویایی نیمه نهایی بود؛ تقابل تیم های هلنیو هررا و میگل مونیوز که برای رسیدن به این مرحله کل اروپا را به توپ بسته بودند . برنابئو توانست شاهد پیروزی ۳ - ۱ رئال با دبل دی استفانو و تک گل پوشکاش برای مادرید و تک گل اِلوگیو مارتینز برای بارسا باشد و اما بازی برگشت ! کوبالا و هررا پیش از بازی برگشت مقابل رئال مادرید به اختلافات و درگیری هایی با یکدیگر داشتند که در نهایت موجب خط خوردن نام کوبالا از فهرست بازی شد و همه چیز دست به دست هم داد و رئال در بازی برگشت با دبل پوشکاش و تک گل خنتو توانست با نتیجه ۳ - ۱ در نیوکمپ از سد بارسا بگذرد و به فینال برسد و تک گل ساندور کوچیس در دقایق پایانی هم دردی از درد تیم را دوا نکرد. این اتفاق در نهایت موجب از بین رفتن رکورد افسانه ای ۵۱ بازی بدون شکست در خانه بارسای هررا شد که تا به امروز برای سایرین دست نیافتنی باقی مانده است. هررا رفت و در اینتر بیش از پیش تاریخ ساز شد تا بارسا پیش از نجات یافتن توسط مسیح خود ، در ناکامی محض فرو رود.
دوره دوم هررا که حدودا یک فصل و نیم به طول انجامید به استثنای کوپا دل ری ۱۹۸۱ توفیق دیگری برای باشگاه نداشت و هررایی که جایگزین شاگرد اسبق خود ، کوبالا ، شده بود در پایان فصل ۱۹۸۰ - ۸۱ جای خود را به اودو لاتک داد.
 |
18 - لیوبیشا بروچیچ ( ۱۹۶۰ - ۶۱ ) :
شروع بروچیچ صرب در باشگاه امیدوارانه بود و تیم در تمام بازی هایش مقابل تیم های اروپایی در پیش فصل پیروز میدان شده بود و در شروع لیگ هم با چهار برد از چهار بازی عملکرد مناسبی ارائه داده بود اما هرچه زمان بیشتری میگذشت نتایج تیره تر میشد و دوران مربیگری بروچیچ در بارسا که بیش از پنج ماه طول نکشید پیش از پایان فصل به اتمام رسید.
19 - انریکه اریزولا ( ۱۹۶۰ - ۱۹۶۱ ) :
اریزولا دستیار بروچیچ بود و پس از برکناری وی، به سرمربیگری تیم منصوب شد. اریزولا دست به کاری بزرگ زد و بارسا را به اولین فینال جام اروپا در تاریخش رساند، جایی که در تلخ ترین بازی تاریخ کاتالان ها در عین بد اقبالی با نتیجه ۳ - ۲ مغلوب بنفیکای بلا گوتمن شد.
پس از این بازی بود که بسیاری از ستاره های تیم از جمله کوبالا ، سوارز ، زیبور و رامالتس از تیم جدا شدند و تیم وارد مرحله بازسازی و تغییر نسل شد و اریزولا در پایان فصل تنها پس از پنج ماه باشگاه را ترک کرد.
20 - لوئیس میرو ( ۱۹۶۱ - ۱۹۶۲ ) :
میرو که در سال های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۳ به عنوان دروازه بان برای باشگاه به میدان رفته بود جایگزین اریزولا شد.
دوران او هم در باشگاه به نصف فصل نرسید و در هفته سیزدهم پس از باخت سنگین ۶ - ۲ به والنسیا و پنج باخت قبلی در رقابت های مختلف از منصب خود برکنار شد.
 |
21 - لادیسلاو کوبالا ( ۱۹۶۱ - ۱۹۶۳ ، ۱۹۸۰) :
لاژلوی افسانه ای پس از بازنشستگی بلافاصله به پیشنهاد مدیریت این بار در کسوت مربی به باشگاه بازگشت.
کوبالا در اواسط فصل جایگزین لوئیس میرو شد و عملکرد خوبی را ثبت کرد اما نهایتا در ماراتن لالیگا صدر را با اختلاف سه امتیاز به رئال واگذار کرد. در فیرز کاپ اما بارسا مجموعا با نتیجه ۶ - ۱ ستاره سرخ بلگراد را در هم کوبید و به فینال رسید؛ جایی که در فینالی تماما اسپانیایی مجموعا ۷ - ۳ مغلوب والنسیا شد و در کوپا هم حریف رئال رویایی میگل مونیوز نشد و در مرحله یک چهارم از دور رقابت ها کنار رفت و تیم فصل را بدون جام به اتمام رساند.
در فصل جدید همه نگاه ها به کوبالا بود تا با ثبات بخشیدن به تیم همانگونه که در دوران بازیگری این کار را کرده بود باشگاه را از فاجعه ای ورزشی نجات دهد اما لاژلو هم به صف ستارگانی که جمله « بازیکن خوب لزوما مربی خوبی نیست » شامل حالشان میشود پیوست و پس از حذف در یک شانزدهم فیرز کاپ مقابل ستاره سرخ بلگراد و پیش از هفته شانزدهم لیگ از سمت خود برکنار شد اما نکته مثبت دوران حضور او در کسوت مربی جایی بود که بارسا طی تقریبا یک فصل تحت هدایت او در خانه شکست ناپذیر بود و هیچ بازی را در نیوکمپ واگذار نکرد.
کوبالا در دوره دوم با وجود کسب سال ها تجربه های مختلف خصوصا در تیم ملی اسپانیا، بازهم تنها پنج ماه در باشگاه دوام آورد و پس از باخت ۴ - ۰ در یک شانزدهم یوفا کاپ مقابل کلن رینوس میشل با بازیکنانی نظیر هرالد شوماخر ، راینر بونهوف و دیتر مولر ، این بار برای همیشه از نیمکت بارسا دل کند.
 |
22 - سزار رودریگز ( ۱۹۶۳ - ۱۹۶۴ ) :
اسطوره بی بدیل باشگاه ، سزار رودریگز افسانه ای که تا سالیان سال پیش از اینکه رکوردش توسط افسانه ای دیگر ، لیونل مسی شکسته شود آقای گل تاریخ بارسلونا بود ، اینبار در کسوت مربی و در روز های تیره و تار باشگاه از میرسد.
اما فصل اول سزار به عنوان مربی توفیقی به ارمغان نداشت و بارسا با حذف در یک شانزدهم جام در جام اروپا توسط هامبورگ با ستاره ای چون اووه زیلر در سه بازی جذاب و در مجموع با نتیجه ۷ - ۶ ، حذف در نیمه نهایی کوپا مقابل زاراگوزا و باختن قافله لیگ با چهار امتیاز به رئال میگل مونیوز ، فصل را بدون کسب افتخار مهمی به اتمام رساند.
فصل دوم با سزار هم آنطور که انتظار میرفت پیش نرفت و با سه باخت در پنج بازی ابتدایی لیگ ، مردی که خون کاتالان در رگ هایش جوشان بود ، به تلخی با نیمکت باشگاه وداع کرد.
 |
23 - وینچ ساسوت ( ۱۹۶۴ - ۱۹۶۵ ) :
ساسوت اسپانیایی به مدت چهارده سال در جوانان بارسا رشد کرد اما هرگز در رده بزرگسالان پیراهن بلوگرانا را به تن نکرد.
پس از رفتن سزار ، ساسوت جایگزین او شد اما روند سینوسی و عملکرد ضعیف تیم مقابل حریفان قابل هنوز هم ادامه داشت و در نهایت بارسا با ساسوت علاوه بر کسب رتبه تحقیرآمیز ششم در لیگ ، در مرحله یک چهارم از کوپا دل ری و یک شانزدهم از فیرز کاپ حذف شد تا این فصل بدل به تنها فصل ساسوت به عنوان سرمربی روی نیمکت بارسایی باشد که کمتر از هر زمانی شبیه بارسا بود.
 |
24 - روکه اولسن ( ۱۹۶۵ - ۱۹۶۷ ) :
اولسن آرژانتینی از معدود سرمربی های تاریخ بارسا است که سابقه بازی برای رئال مادرید را داراست و بیش از صد بار بین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۷ برای تیم مادریدی به میدان رفته و بارها مقابل بارسا قرار گرفته است ، اما اینبار دست تقدیر او را با یگانه مظهر کاتالونیا در یک مسیر قرار داده است.
پس از برکناری ساسوت ، او همچنان به کارش در بارسا به عنوان دستیار اول اولسن ادامه داد.
فصل ۶۵-۶۶ که به عنوان فصلی گذرا در نظر گرفته میشد با تزریق چندین بازیکن جدید از جمله کارلس رکساچ جوان و مدافع تنومندی چون گایه گو همراه بود و برای تیم مقام سومی در لیگ را به همراه داشت ، اما بارسا توانست با شکست اسپانیول که از آلفردو دی استفانوی پا به سن گذاشته در ترکیب خود بهره میبرد در مرحله یک چهارم ، شکست چلسی با پیتر اوسگود در نیمه نهایی و شکست در مجموع ۴ - ۳ رئال زاراگوزا با سرمربیگری فردیناند دائوییک بزرگ قهرمان فیرز کاپ شود . لازم به ذکر است که زاراگوزا ، بارسا را در نیمه نهایی کوپا دل ری حذف کرده بود و بارسا با هتریک لوئیس پوجول در فینال فیرز کاپ انتقام خود را از دائوییک و تیمش گرفت.
فصل ۶۶-۶۷ در لیگ فصل تلخی بود و غافلگیری و باختن مقابل تیم های پایین جدولی موجب شد تا بارسا با پنج امتیاز نسبت رئال مادرید لیگ را با رتبه دوم به پایان برساند . همچنین بارسا در یک شانزدهم فیرز کاپ و کوپا دل ری حذف شد تا در آخر فصل پایان اولسن روی نیمکت بارسا این چنین رقم بخورد.
 |
25 - سالوادور آرتیگاس ( ۱۹۶۷ - ۱۹۶۹ ) :
باری دیگر بازیکن اسبق باشگاه که بین سال های ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۴ برای باشگاه به میدان رفته ، به مقام سرمربیگری منصوب میشود. آرتیگاس اسپانیایی در پنج بازی ابتدایی خود در لیگ تنها دو برد کسب کرد و در مراحل ابتدایی فیرز کاپ از دور رقابت ها کنار رفت و به نظر میرسید دوران سرمربی جدید خیلی زود به پایان برسد اما رفته رفته آرتیگاس توانست ثبات نسبی به عملکرد تیم ببخشد که ثمره آن نائب قهرمانی لیگ و قهرمانی شیرین کوپا دل ری در سانتیاگو برنابئو با گذشتن از سد رئال سوسیداد ، اتلتیک بیلبائو ، اتلتیکو مادرید و رئال مادرید در فینال بود.
در فصل دوم هم تیم آرتیگاس شروع خوبی در لیگ نداشت هرچند دوباره توانست به مسیر برد های پیاپی برگردد اما لغزش در برخی بازیها از جمله چهار بازی پایانی لیگ که بارسا مجموعا ۱۰ امتیاز در آنها از دست داد موجب کسب مقام سومی با اختلاف ۹ امتیازی تا صدر گردید. بارسا همچنین در کوپا دل ری در همان ابتدا مقابل رئال سوسیداد حذف گردید اما به عنوان قهرمان کوپا دل ری گذشته در جام در جام اروپا شرکت کرد و حتی تا فینال رقابت ها هم پیش رفت اما در نهایت با نتیجه ۳ - ۲ مغلوب اسلوان براتیسلاوا شد.
فصل ۶۹ - ۷۰ با دو برد ، دو مساوی از جمله تساوی ۳ - ۳ در الکلاسیکو و یک باخت در لیگ و صعود به مرحله یک شانزدهم فیرز کاپ همراه بود اما تصمیم مدیریت بر عدم ادامه همکاری با مربی بود و آرتیگاس پس از باخت مقابل سوسیداد از مقامش برکنار شد.
 |
26 - ویک باکینگهام ( ۱۹۷۰ - ۱۹۷۱ ) :
پس از برکناری آرتیگاس ، جوزپ سگوئر مدافع بزرگ و تاریخ ساز اسبق باشگاه به عنوان سرمربی موقت منصوب شد. او در این مدت رکورد ۴ برد ، ۲ مساوی و ۵ باخت را بر جای گذاشت و تا زمان آمدن مرد انگلیسی سکان هدایت باشگاه را در اختیار داشت و پس از آن مدتی به عنوان دستیار باکینگهام و دو فصل به عنوان مربی آکادمی به کار خود ادامه داد. هنگامی که بارسا در رتبه نازل نهم در لیگ اسپانیا قرار داشت ، پس از تقریبا چهار دهه ، یک انگلیسی به سرمربیگری باشگاه منصوب شد و چه کسی بهتر از ویک باکینگهام ؟
همگان از افتخارات متعدد او در انگلیس و هلند با خبر بودند اما چیزی که او را از سایرین متمایز میکرد توانایی او در تزریق سبک و فلسفه ای بود که بارسا مدت ها آن را در خود نمی دید ؛ دقیقا همان کاری که در آژاکس کرد و رینوس میشل را در پیاده سازی افکارش یاری کرد . همچنین شایان ذکر است که این باکینگهام بود که برای اولین بار ، یوهان کرایف افسانه ای را وارد تیم بزرگسالان آژاکس کرد !
بارسا که عملا لیگ را از دست داده بود ، در پایان فصل ۱۹۶۹ - ۷۰ در جایگاه چهارم لیگ را به پایان رساند در حالی که از سایر رقابت ها کنار رفته بود.
فصل ۷۰ - ۷۱ بسیار خوب آغاز شد و تیم باکینگهام تا هفته دهم با هفت برد ، دو مساوی و یک باخت در صدر جدول قرار داشت اما از آن پس روند سینوسی تیم به خصوص در بازی های خانگی به ضرر تیم تمام شد و کار قهرمانی را به هفته آخر کشاند. رقابت بین بارسلونا و والنسیای آلفردو دی استفانو که با یک امتیاز بیشتر در صدر جدول به سر میبرد بود و در هفته آخر بارسا میهمان اتلتیکو مادرید و والنسیا میهمان اسپانیول بود. تیم دی استفانو لغزید و با نتیجه ۱ - ۰ مغلوب شد اما بارسا نتوانست از این لغزش نهایت بهره را ببرد و به نتیجه ۱ - ۱ مساوی در مقابل حریف سمج خود رضایت داد. بارسا و والنسیا هردو با ۴۳ امتیاز در صدر بودند اما دون آلفردو مانند دوران باشکوه رقصش در مستطیل سبز ، بازهم بارسا را ناکام گذاشت و والنسیا بخاطر برتری در بازی های رو در رو ( ۲ - ۰ در نیوکمپ و ۱ - ۱ در مستایا ) جام را بالای سر برد تا دست باکینگهام را از جام لالیگا کوتاه کند. با وجود ناکامی در لیگ اما بارسا در کوپا دل ری عالی ظاهر شد و باکینگهام تیمش را به فینال این رقابت ها در مقابل والنسیا هدایت کرد ؛ اما به دلیل مصدومیت کمر از به پایان رساندن کارش و کسب قهرمانی در فینال باز ماند و این رینوس میشل افسانه ای بود که در جریان فینال دراماتیک در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو که با نتیجه ۴ - ۳ در وقت های اضافه به سود بارسا به اتمام رسید ، تیم را هدایت کرد و انتقام ناکامی لیگ را از تیم دی استفانو گرفت ؛ هرچند که این جام به طور رسمی در ویترین افتخارات ویک باکینگهام به ثبت رسیده است!
 |
27 - رینوس میشل ( ۱۹۷۱ - ۱۹۷۴ ، ۱۹۷۶ - ۱۹۷۸ ) :
مرد هلندی که اغلب به عنوان « پدر توتال فوتبال » شناخته میشود ، پس از کسب تمام افتخارات ممکن با آژاکس راهی بارسلون شد ؛ هرچند که بزرگترین افتخار او و دستاورد او بلا شک خود توتال فوتبال است. ویک باکینگهام همانطور که اینکار را در آژاکس کرده بود ، در بارسا هم آن را تکرار کرد و مقدمات اجرای توتال فوتبال را برای میشل فراهم کرد. فصل اول میشل در لیگ با لغزش بی موقع در دو بازی پایان فصل به اتمام رسید جایی که بارسا با باخت مقابل کوردوبا و مالاگا شش امتیاز ارزشمند را از دست داد که باعث شد فصل را در رده سوم و با چهار امتیاز کمتر از رئال مادرید صدرنشین به اتمام برساند. در کوپا بارسا رفت و برگشت مغلوب اتلتیکو شد و در مرحله یک چهارم از دور رقابت ها کنار رفت و همچنین بارسایی که به عنوان قهرمان جام حذفی در جام در جام اروپا هم شرکت میکرد با باخت مقابل استوا بخارست خیلی زود و در مرحله یک شانزدهم طعم تلخ حذف شدن را چشید. اما بارسا توانست با پیروزی ۲ - ۱ در فینال فیرز کاپی که در نیوکمپ برگزار شد مقابل لیدز یونایتد قدرتمند دان ریوی قهرمان این رقابت ها شود. فصل ۷۲ - ۷۳ برای بارسا و میشل بدون دستاوردی به اتمام رسید و حذف زودهنگام در کوپا دل ری و یوفا کاپ و کسب رتبه دوم با اختلاف دو امتیاز با اتلتیکوی قهرمان بخاطر اشتباهات و باخت های مضحک و تکراری در لیگ ، حاصل تلاش های مستمر بهترین سرمربی تاریخ فوتبال به انتخاب فرانس فوتبال ، بهترین سرمربی قرن بیستم به انتخاب فیفا ، بهترین مربی تاریخ فوتبال پس از جنگ جهانی دوم به انتخاب مجله تایمز و دومین سرمربی برتر تاریخ به انتخاب ورلد ساکر و ای اِس پی اِن در دومین فصل خود با تیم محبوب کاتالونیا بود هرچند که در این ناکامی ها کمبود ستاره های کلاس جهانی در اسکواد بارسا بیشترین تاثیر را داشت. ناکامی در لیگ فصل ۷۳ - ۷۴ برای بارسا به معنای عدم قهرمانی به مدت چهارده سال بود.
اما در ابتدای فصل ، یکی از مهمترین اتفاقات تاریخ فوتبال رقم خورد و بارسا توانست یوهان کرایف ، بهترین بازیکن جهان را از آژاکس به خدمت بگیرد. یوهان که باری دیگر با استاد محبوب خود پیوسته بود ، تا هفته هشتم مجال بازی با پیراهن آبی اناری ها را پیدا نکرد و آمار بلوگرانا در هفت هفته ابتدایی لیگ سه باخت ، دو مساوی و دو برد بود اما با اضافه شدن یوهان ، آنها تا هفته سی و دو ام و مقابل اتلتیکو مادرید بدون باخت بودند و در این میان در هفته بیست و دو ام شاهکار کرایف و میشل مقابل رئال مادرید رقم خورد تا بارسا با نتیجه ۵ - ۰ رقیب دیرینه را در استادیوم خانگی اش خورد کند و در پایان فصل با اقتدار پس از ۱۴ سال با اختلاف هشت امتیاز تا اتلتیکو مادرید ، قهرمان لیگ شود. در فصل ۷۴ - ۷۵ یکی دیگر از شاگرد های اسبق میشل و نایب قهرمان جهان و از بهترین های پست هافبک در جهان ، یوهان نیسکنز به تیم کاتالانی پیوست ، اما این فصل از اغلب جوانب برای تیم بد یمن بود ؛ عملکرد غیر قابل قبول در لیگ و کسب رتبه سوم با اختلاف ۱۳ امتیازی تا صدر ، حذف در یک چهارم کوپا دل ری ، و تلخ تر از همه حذف در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا با نتیجه مجموعا ۳ - ۲ مقابل لیدز یونایتد جیمی آرمفیلد ، خلاصه ای از سرگذشت این فصل یکی از بهترین زوج های مربی - بازیکن تاریخ فوتبال در بارسلونا بود و در انتهای این فصل ، میشل تصمیم بر پایان دوره اول مربیگری خود در کاتالونیا گرفت و باری دیگر به آژاکس بازگشت. این بار این میشل بود که پس از یک فصل جدایی ، باری دیگر به شاگرد محبوب خود ملحق میشد و دوره دوم مربیگری خود در بارسلون را در فصل ۷۶ - ۷۷ کرد. بارسا در فصلی که رئال مادرید لیگ را در رتبه نهم به اتمام رساند ، با اختلاف یک امتیاز نسبت به اتلتیکو مادرید قهرمان رتبه دوم را کسب کرد و در یک بازی تمام اسپانیایی در مرحله یک چهارم یوفا کاپ توسط اتلتیکو بیلبائو حذف شد و سپس زودهنگام و در مرحله یک شانزدهم کوپا از دور رقابت ها کنار رفت تا فصل برای میشل و شاگردانش بدون جام به اتمام برسد. در نهایت فصل آخر میشل در قامت سرمربی بارسا فرا رسید که با کسب رتبه دومی پایین تر از رئال مادرید قهرمان و حذف در نیمه نهایی یوفا کاپ مقابل پی اس وی آیندهوون همراه بود اما بارسا توانست با گذر از سد لاس پالماس میگل مونیوز در فینال کوپا دل ری با نتیجه ۳ - ۱ برای چندمین بار در استادیوم سانتیاگو برنابئو جام قهرمانی را بالای سر ببرد و دوران میشل با کسب سه جام در تیم کاتالانی به اتمام رسید و پایان این دوران همراه با پایان تک نوازی باشکوه یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ، مسیح کاتالونیا ، یوهان کرایف در نیوکمپ بود.
 |
28 - هِنِس وایزوایلر ( ۱۹۷۵ - ۱۹۷۶ ) :
سرمربی افسانه ای مونشن گلادباخ طلایی دهه هفتاد ، پس فرمانروایی در آلمان اکنون به دنبال چالشی فراتر از جدال های جذاب گلادباخ و بایرن ، پای بر نیوکمپ بزرگ گذاشت. اوضاع برای مرد آلمانی آنطور که انتظار میرفت پیش نرفت و او پس از باخت ۱ - ۰ مقابل لیورپول بیل شنکلی در نیوکمپ در نیمه نهایی یوفا کاپ و به علت مشکلاتی که با یوهان کرایف ، گل سر سبد تیم و محبوب تمام هواداران برایش پیش آمد در حالی که تیم در هفته بیست و هشت ام با شش اختلاف امتیاز تا صدر در جایگاه سوم قرار داشت و در یک شانزدهم کوپا دل ری به سر میبرد ، در نهایت از سمت خود استعفا داد. سران بارسا به عنوان جایگزین موقت برای بازی های باقی مانده فصل به سراغ لورانو رویز مربی آکادمی رفتند که عملکرد خوبی در تیم زیر نوزده سال از خود نشان داده بود. نتایج رویز و تیمش در بازی های باقی مانده به شهادت آمار ، چهار برد ، چهار مساوی و دو باخت بود که نتیجه آن حذف در نیمه نهایی یوفا کاپ با نتیجه مجموعاً ۲ - ۱ مقابل لیورپول ، حذف در یک چهارم کوپا دل ری مقابل اتلتیکو و عدم جبران اختلاف امتیاز تا صدر بود و کار رویز در پایان فصل در تیم بزرگسالان به پایان رسید.
 |
29 - لوسیان مولر ( ۱۹۷۸ - ۱۹۷۹ ) :
از انگشت شمار بازیکن های فرانسوی تاریخ بارسا ، از همان ابتدا به عنوان جایگزین میشل افسانه ای وارد بارسلون شد و حمایت جوزپ لوییز نونیز ، مدیر جدید باشگاه را پشت خود می دید. تیم که با خرید مهاجم بزرگی چون هانس کرانکل اتریشی و اضافه شدن وینگری بیست ساله به نام فرانسیسکو کاراسکو جان تازه ای گرفته بود ، اما با شکست دادن ایپسویچ تاون بابی رابسون در یک چهارم ، در نیمه نهایی جام در جام اروپا قرار داشت و بازی رفت را ۱ - ۰ پیروز شده بود ، اما ناکامی بزرگ در لیگ بود جایی که بارسا تا هفته بیست و هفتم با یازده شکست ، در رتبه هفتم قرار داشت و پس از باخت مقابل والنسیا در یک شانزدهم کوپا دل ری و حذف شدن از این رقابت ، نونیز از تصمیم خود پا پس کشید و پایان کار تنها سرمربی فرانسوی تاریخ باشگاه خیلی زود رقم خورد.
 |
30 - یوآخیم رایف ( ۱۹۷۹ - ۱۹۸۰ ) :
هافبک با کیفیت سال های خاموش دهه شصت ، اکنون در قامت سرمربی و به عنوان جایگزین هم تیمی سابق خود در اواخر فصل ۷۸ - ۷۹ به باشگاه بازگشته است. نتیجه کار رایف در بازی های باقی مانده فصل ، پنج برد ، سه مساوی و یک باخت بود که در بین این نتایج اولین قهرمانی جام در جام اروپا با نتیجه ۴ - ۳ مقابل فورتونا دوسلدورف در بازل سوئیس در مقابل سی و پنج هزار تماشاگری که از اسپانیا برای حمایت از تیم آمده بودند ، به چشم میخورد و همچنین بارسا توانست در نهایت در جایگاه پنجم لیگ را به اتمام رساند. فصل ۷۹ - ۸۰ در لیگ فاجعه به تمام معنا بود و تیم رایف با هشت مساوی ، هفت برد و هفت باخت در جایگاه نهم قرار داشت و از قبل در دو بازی رفت و برگشت سوپرجام اروپا مقابل قهرمان اروپا یعنی ناتینگهام فارست برایان کلاف ، با نتیجه مجموعا ۲ - ۱ از کسب قهرمانی بازمانده بود و پس از باخت ۱ - ۰ مقابل والنسیا در مرحله یک چهارم نهایی جام در جام اروپا در نیوکمپ ، دوران سرمربیگری رایف که مانند دوران بازی اش طولانی مدت نبود ، به پایان رسید.
