طرفداری | به‌ندرت پیش می‌آید که هری کین، گل‌هایش را با آتشی در چشمانش جشن بگیرد. این اتفاق چهارشنبه‌ی گذشته و پس از بهثمر رساندن گل اول پیروزی ۳-۰ بایرن مونیخ مقابل بایرلورکوزن رقم خورد.
این لحظه برای او معنای خاصی داشت و این فقط به‌خاطر اینکه تیمش را در یک بازی مهم جلو انداخت نبود. کین با یک ضربه سر محکم توپ را وارد دروازه‌ی ماتی کوار کرد و بعد با چهره‌ای برافروخته و خشمگین به‌سمت پرچم کرنر دوید. جای تعجبی هم نداشت؛ کین از زمانی که ۱۸ ماه پیش به آلمان آمد، در جست‌وجوی چنین لحظه‌ای بود. بالاخره آن لحظه رسید؛ آن «گل بزرگ»، همان گلی که او را متهم می‌کردند که نمی‌تواند برای بایرن به ثمر برساند. در انتهای شب، او نمایشی تمام‌عیار از خودش به‌جا گذاشته بود. کین اغلب برای بایرن مونیخ بازی‌های خوبی کرده، اما به‌ندرت پیش آمده بود که به‌طور همزمان انرژی و کیفیت لازم را در مهم‌ترین زمان ممکن ارائه دهد.
شب مهمی در آلیانتس آرنا بود. برای بایرلورکوزن، بازی‌ای پراشتباه و سراسر از خودزنی‌های بی‌مورد بود. نوردی موکیله به‌خاطر دو خطای ناشیانه اخراج شد. کوار مرتکب اشتباهی مرگ‌بار شد و گل دوم بازی را به بایرن مونیخ هدیه کرد. ادموند تاپسوبا بی‌دلیل کین را در محوطه جریمه سرنگون کرد تا او پنالتی‌ای را که خودش گرفته بود، به زیبایی به گوشه سمت راست بالای دروازه بفرستد.
بااین‌حال، تنها شاهد تحقیر یک تیم آلمانی برابر بایرن مونیخ نبودیم. در حقیقت، لورکوزن تحت فشاری که بر آن‌ها تحمیل شده بود دچار فروپاشی شد. نشریه‌ی آلمانی بیلد عملکرد بایرن مونیخ را «نمایش قدرت» توصیف کرد و این توصیف به همان اندازه که به تیم بایرن مونیخ اطلاق می‌شد، در مورد کین هم صادق بود.
۱۰ فوریه ۲۰۲۴؛ سوختن رویای قهرمانی در جهنم بای آرنا
او شروع‌کننده‌ی حرکت منجر به گل اولش بود؛ در میانه‌ی میدان بین موکیله و گرانیت ژاکا جای‌گیری کرد و توپ را برای مایکل اولیسه در فضای خالی سمت راست ارسال کرد. در نیمه‌ی اول، یک‌بار توپ را به‌آسانی از دست داد، اما بلافاصله برای جبرانش، تا عمق زمین خودی بازگشت، فلوریان ویرتس را با شانه زدن از کنار خط خارج کرد و توپ را پس گرفت.
در تمام طول بازی، جنبه‌ای فیزیکی در بازی کین وجود داشت. این ویژگی در درگیری‌های کوچک، در تنه زدن‌ها و فشار آوردن‌های او به مدافعان و در شیوه‌ای که از وزن بدنش در نبردها استفاده می‌کرد، به‌خوبی نمایان بود.
بین این دو تیم، یک دشمنی واقعی در حال شکل‌گیری است؛ قهرمانی بایرلورکوزن و پایان سلطه‌ی ۱۱ ساله‌ی بایرن بر فوتبال آلمان، به‌وضوح غرور مونیخی‌ها را خدشه‌دار کرده است. این بازی‌ها کم‌کم به رقابت‌هایی پرتنش و حتی خشن تبدیل شده‌اند، و به نظر می‌رسید که کین، مانند بسیاری از هم‌تیمی‌هایش از این موضوع لذت می‌برد. این شور و اشتیاق قابل درک است. بازیکنان بایرن مونیخ دیگر از شنیدن تعریف و تمجیدهای بی‌پایان از لورکوزن و تحسین عملکرد امثال ژابی آلونسو، ویرتس و دیگران، خسته شده‌اند.
باری که روی دوش کین سنگینی می‌کند
برای کین، این مسئله جنبه‌ای شخصی هم داشت؛ قرارگیری بایرن در رده‌ی سوم بوندسلیگا و از دست رفتن فرصتی دیگر برای کسب نخستین جام دوران بازی‌اش، مشخصاً برای او آزاردهنده بود. بااین‌وجود، مدتی است که انتقادات از عملکرد کین در بایرن مونیخ شدت گرفته و این هم یکی از عوامل انگیزه‌بخش به او در این مسابقه بود.
بحث و جدل‌های زیادی در مورد کین وجود داشته؛ زمانی‌که او به بایرن پیوست، حضورش به‌تنهایی برای لیگی که به یک ستاره‌ی جدید نیاز داشت، حیاتی بود. در آن روزها و هفته‌های اول، نوع گل‌هایی که می‌زد اهمیت چندانی نداشت. گل‌های ساده، شوت‌های از راه دور، پنالتی‌ها؛ هیچ‌چیز مهم‌تر از این نبود که روند گلزنی او حفظ شود و جای خالی‌ای که با رفتن روبرت لواندوفسکی به بارسلونا در تابستان ۲۰۲۲ ایجاد شده بود، پر شود. اما زمانی‌که مشخص شد بایرن مونیخ در برابر بایرلورکوزن آلونسو شانسی ندارد و تعداد قهرمانی‌های پیاپی تیم در بوندسلیگا به عدد ۱۲ نمی‌رسد، همه‌ی کسانی که در به پایان رسیدن آن سلطه‌ی طولانی نقش داشتند، زیر فشار قرار گرفتند.
برترین گلزنان لیگ قهرمانان اروپا از زمان انتقال هری کین به بایرن مونیخ
کین هدف اصلی انتقادات نبود؛ او در فصل اول حضورش در بایرن مونیخ موفق بهثمر رساندن ۳۶ گل در ۳۲ بازی بوندسلیگایی شد. بااین‌حال، هرچه فرم بایرن نوسان بیشتری پیدا کرد، انتقادات از او هم افزایش یافت. او چه نوع گل‌هایی می‌زد؟ در برابر چه تیم‌هایی گل می‌زد؟ گل‌های او در جریان بازی بهثمر می‌رسید یا از روی نقطه‌ی پنالتی؟
این بحث‌ها در پشت‌پرده جریان داشتند. در اکتبر ۲۰۲۴، کین در سه بازی مقابل بایرلورکوزن (۱-۱)، استون ویلا (۱-۰) و آینتراخت فرانکفورت (۳-۳) در بازه‌ای یک‌هفته‌ای موفق به گلزنی نشد و انتقادات به او به شکل مستقیم‌تری مطرح شدند. دیتمار هامان، هافبک سابق بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان، در ستون خود برای اسکای اسپورتس آلمان نوشت:
او را برای هت‌تریک مقابل دارمشتات جذب نکرده‌اند.
روز بعد از تساوی ۱-۱ بایرن مونیخ مقابل بایرلورکوزن در بوندسلیگا، بیلد با چنین تیتری سراغ کین رفت:
سه گل مقابل کیل چه ارزشی دارد وقتی‌که در بازی بزرگی مانند بازی دیشب حتی یک شوت هم به‌سمت دروازه نمی‌زند؟
چنین انتقاداتی ادامه پیدا کرد و در مقاطع مختلف فصل همچنان مطرح شد. آیا این انتقادات منصفانه بوده‌اند؟ هم بله و هم نه. استانداردهای بایرن مونیخ در دهه‌ی قبل از ورود کین بسیار بالا بوده و بازیکنان همیشه با سخت‌گیری قضاوت شده‌اند. هری کین، تجربه‌ای غیرعادی نداشته است. زمانی‌که انتقال کین به بایرن مونیخ نهایی شد، ماریو گومز (که بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ در ۱۱۵ بازی بوندسلیگایی برای بایرن مونیخ ۷۵ گل بهثمر رساند) هشدار جالب و دقیقی به او داد:
مردم همیشه از مهاجم بایرن مونیخ انتظار گلزنی دارند. اما اگر یک گل بزنی، آن‌ها دو گل می‌خواهند و این روند ادامه دارد.
بااین‌حال، صحبت از قضاوت کین با «استانداردی غیرممکن» منصفانه نیست. مواقعی بوده که او در لحظات حساس عملکرد لازم را نداشته و متأسفانه در برخی لحظات کلیدی، از نظر جسمانی هم در بهترین شرایط خودش نبوده است.
به‌عنوان مثال، به نیمه‌نهایی فصل قبل لیگ قهرمانان مقابل رئال مادرید نگاه کنید، جایی‌که مصدومیت از ناحیه‌ی کمر باعث شد پنج دقیقه مانده به پایان بازی تعویض شود و درست لحظاتی بعد، خوسلو با بهثمر رساندن دو گل در برنابئو، مادریدی‌ها را به فینال ومبلی برساند.
گالاتاسارای، لاتزیو، دینامو زاگرب و حالا بایرلورکوزن؛ بازی‌هایی که کین به‌عنوان بازیکن بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان، بهترین بازیکن زمین شده
اما درنهایت، درست یا غلط بودن این انتقادات اهمیتی ندارد. کین از آن دسته بازیکنانی به نظر می‌رسد که دقیقاً از آنچه درباره‌ی عملکردش نوشته و گفته می‌شود، آگاهی دارد. از این منظر، بحث درباره‌ی منصفانه بودن انتقادات بیهوده است، زیرا این انتقادات وجود داشته‌اند؛ گاهی بسیار تند بوده‌اند و کین مجبور بوده علیه آن‌ها مبارزه کند.
از این زاویه، درک حس آسودگی و شادی او پس از بازی چهارشنبه شب آسان می‌شود. گلی که کین بهثمر رساند و نمایشی که ارائه داد، از بسیاری جهات اهمیت ویژه‌ای برای ادامه‌ی دوران حضور او در آلیانتس آرنا داشت.
برگردان یادداشت Sebastian Stafford-Bloor از TheAthletic
گل اول هری کین به بایرلورکوزن با ضربهی سری زیبا
