پرش های رونالدو به اندازه ای در بین فوتبالیست های دنیا منحصر به فرد است که می توان آن را با پرش های بهترین بسکتبالیست های NBA مقایسه کرد
پرش های رونالدو به اندازه ای در بین فوتبالیست های دنیا منحصر به فرد است که می توان آن را با پرش های بهترین بسکتبالیست های NBA مقایسه کرد. براساس آزمایش هایی که دو سال قبل کمپانی کاسترول روی توانایی های فیزیکی او انجام داد، قدرت او در هنگام پرش، به اندازه قدرت یک "چیتا"ست. به این ترتیب او می تواند در هنگام پرش در جا 44 سانتی متر از سطح زمین جدا شده و با دورخیز، تا 78 می تواند می پرد که تنها 7 سانتی متر با میانگین بازیکنان NBA فاصله دارد.
ماهیچه های ران و بالاتنه قوی رونالدو یکی از فاکتورهایی که به او در رسیدن به این رکوردها کمک زیادی می کند. به همین دلیل است که او معمولا اوقات زیادی را به کار با وزنه برای آماده نگه داشتن ماهیچه هایش سپری می کند.در واقع او در هر جلسه تمرینی به اندازه وزن 16 اتومبیل "تویوتا پیروس"، وزنه می زند. یکی دیگر جنبه های برنامه آماده سازی ویژه او، داشتن چربی بدنی کمتر از یک سوپر مدل است.
او چگونه در هوا متوقف می شود؟
پرش های رونالدو خیلی بلند است و همین باعث شده تا به نظر برسد که بیش از بقیه در آسمان می ماند. دکتر نیل اسمیت از دانشگاه چستر معتقد است دلیل اینکه احساس می کنیم رونالدو برای لحظاتی روی هوا باقی می ماند این است که او در نقطه اوج پرش اش، او پاهایش را جمع می کند و همین باعث می شود تا فرودش آهسته تر صورت بگیرد.
چه چیزی او را تا این اندازه ویژه کرده است؟
بسیاری از ورزشکارانی که می توانند پرش های خیلی بلندی داشته باشند، به طور مادرزاد ماهیچه هایی قوی دارند که به آنها کمک می کند تا چنین پرش هایی داشته باشند. علاوه بر این، تمرینات درست از سنین کودکی و رژیم غذایی مناسب نیز تاثیر قابل ملاحظه ای در کسب این مهارت دارد. بازیکنان برای داشتن ماهیچه هایی قوی، غذاهایی حاوی پروتئین زیاد مصرف می کنند. ماهی، تخم مرغ و گوشت از وعده های غذایی اصلی آنهاست. قندها و کربوهیدرات ها قبل از انجام تمرنات ورزشی، انرژی مورد نیاز را فراهم می کند. به دلیل همین رژیم های سخت است که بدن رونالدو را با بدن یک سوپرمدل مقایسه می کنند. به دلیل همین شرایط بدنی مناسب است که او در هر فصل مسافتی نزدیک به فاصله مادرید تا لیسبون را می دود.
