1- این رویس باورنکردنی!
مارکو رویس باز هم نشان داد که یکی از بهترین بازیکنان حال حاضر جهان است. این هافبک آلمانی تقریباً در تمامی حملات تیم نقشی محوری داشت. رویس با شروع بازی در سمت چپ، مدام به مرکز حرکت می‌کرد و این برای اشملزر امکان اُوِرلپ فراهم می‌کرد. علاوه بر این، وی با آمدن به مرکز می‌توانست توپ‌های کِل و شاهین را بهتر دریافت کند و خود آغازگر حملات تیم باشد.
در حالی که تقریباً در تمامی سیستم‌های 1-3-2-4 دنیا این هافبک پشت مهاجم (در این جا میختاریان) است که وظیفه طراحی حملات تیم را دارد، نگرش جدیدی که کلوپ به فوتبال معرفی کرده؛ یعنی انتخاب بازی‌ساز در حین بازی، به رویس این امکان را داد تا به بازی‌ساز اصلی تیم در این بازی تبدیل شود و با حرکات عالی و پاس‌های بی‌نقص خود دفاع وردربرمن را عذاب دهد.
2- قرارداد شاهین باید دائمی شود
به نظر می‌رسد که بالأخره نوری شاهین همان بازیکن سابق شده است. این هافبک ترک‌تبار توانست به خوبی در بطن حملات تیم قرار بگیرد و در بازی‌سازی به رویس کمک شایانی کند. شاهین به خوبی هم به دفاع پرداخت و هم توانست به موقع در لحظات لازم خود را برای زدن ضربات نهایی به محوطه جریمه حریف برساند، هرچند در تمام‌کردن موقعیت‌ها ناکام بود.
اکنون ایلکای گوندوعان رقیبی سرسخت برای پست هافبک دفاعی در برابر خود می‌بیند. شاهین به اندازه‌ای خوب بود که بخواهد جای گوندوعان را در ترکیب اصلی بگیرد. همین امر باید سران دورتموند را برای دائمی‌کردن انتقال این بازیکن بیش از پیش مسرّ گرداند. دورتموند نباید چنین بازیکنی را از دست بدهد.
3- میختاریان به زمان نیاز دارد
بازیکن جدیدی که این فصل با شماره 10 دورتموند حاضر می‌شود، میختاریان است که با انتقالی در حدود 25 میلیون پوند از شاختار دونتسک به این تیم پیوست تا وارث شماره 10 گوتزه باشد، کسی که وستفالن را به مقصد مونیخ ترک کرد.
اما انتظارات از این بازیکن باید معقول باشد. میختاریان تمامی تلاش خود را به نمایش می‌گذاشت اما در لحظه‌ای که باید، ضربه درست را به توپ وارد نمی‌کرد. به همین دلیل، چندین موقعیت بسیار خوب را از دست داد. فراموش نکنیم که وی به تازگی از بند مصدومیت رهایی یافته و به زمان نیاز دارد تا شادابی سابق و هوشیاری لازم را برای بازی در بهترین حالت خود به دست آورد. با این وجود، وی توانست در جریان حملات تیم حضور خود را داشته باشد و نقطه ضعف تیم محسوب نمی‌شد.
4- اشملزر و گروسکروتس خوب هستند، اما نه به اندازه کافی
هرچند امشب مارسل اشملزر بسیار خوب بازی کرد و در حمایت‌کردن رویس و حملات تیم نقشی مهم ایفا کرد، اما باز آن چه واضح است پایین‌بودن کیفیت این بازیکن است. اشملزر در این تیم دورتموند به خوبی جای افتاده و در کار تیمی بسیار خوب کار می‌کند، اما کلوپ می‌تواند بازیکنی به مراتب بهتر از او خریداری کرده و در ترکیب تیم قرار دهد. مشکل این است که او خوب است، اما نه به اندازه‌ای که باید.
نکته دیگر این است که کوین گروسکروتس، که در اصل یک هافبک کناری است، برای بازی در پست مدافع کناری آن قدر‌ها خوب نیست. نداشتن یک بکاپ با کیفیت برای پیژک باعث شده که گروسکروتس در پستی غیر تخصصی به میدان رود. با این وجود، وی به شدت تلاش می‌کرد و مدام طول زمین را طی می‌کرد. اما همه می‌دانیم که داشتن یک مدافع راست تخصصی در ترکیب، بسیار بهتر از یک هافبک کناری در پستی غیر تخصصی است.
5- لواندوفسکی واقعاً کامل است
این روبرت لواندوفسکی گویا همه چیز را با هم دارد. سرعت، قدرت بدنی، بالانس، تکنیک، قد و وزن مناسب، قدرت شوت‌زنی مثال‌زدنی، حضور به موقع در جای مناسب و ...
گویا این بشر یک مهاجم کامل است! و می‌گویم که شک نکنید او یک مهاجم کامل است. لوا تک گل تیم را در یک حرکت ساده به ثمر رساند. یک ضربه آرام در 6 قدم و گل. به همین سادگی. اما آن چه در این گل مشهود بود، حضور لوا در موقعیت مناسب در لحظه مناسب بود. چیچاریتو یکی از بهترین مثال‌ها در این مورد است؛ حضور به موقع در جای لازم که منجر به زدن گل‌هایی حساس می‌شود. اکثر مهاجمین در جریان بازی محو می‌شوند و دیر به حرکات سایرین عکس العمل نشان می‌دهند. به همین خاطر به چنین پاس‌هایی نمی‌رسند و موقعیت هدر می‌رود. لواندوفسکی این گونه نیست.
اما او در دفاع نیز به تیم کمک می‌کند. یکی از مهاجمینی است که بیش‌ترین تعداد خطا را در لیگ مرتکب می‌شود. این دلیل بر خشونت وی نیست، بلکه به خاطر عدم مهارت در تکل‌زنی است که باعث خطاکردن وی می‌شود، اما یک نکته دیگر را هم می‌رساند. این که لواندوفسکی به تیم در دفاع کمک می‌کند. کاری که خیلی از مهاجمین دیگر اصلاً انجام نمی‌دهند و بار دفاع را بر دوش سایرین قرار می‌دهند.
این لواندوفسکی به عقب می‌آید و با رویس کارهای ترکیبی انجام می‌دهد و در نقش یک بازی‌ساز ظاهر می‌شود. سپس با جلو می‌رود و حمله‌ای که خود آغاز کرده را تبدیل به گل می‌کند. بی‌نظیر است این روبرت!
هیچ جای تعجب ندارد که بایرن او را می‌خواهد. صبر کنید، آیا اصلاً تیمی وجود دارد که دوست نداشته باشد یک لواندوفسکی در ترکیب خود داشته باشد؟
شما چه برداشت‌هایی از این بازی داشتید؟ با ما در میان بگذارید.
