نادر ابراهیمی در کتاب
" یک عاشقانه آرام"
می گوید:
"قلب"
مهمانخانه نیست که آدم ها
بیایند، ... دو سه ساعت یا دو سه روز در آن بمانند
و بعد بروند ....،
"قلب"
لانه گنجشک نیست که
در بهار ساخته شود
و در پاییز
باد آن را با خودش ببرد،...
"قلب"
راستش نمی دانم چیست ...
اما این را می دانم که
فقط جای آدمهای خیلی خوب است...
"قلب"
چاه دلخوری نیست
که به وقت بدخلقی ،
سنگریزه ای بیندازی
تا صدای افتادنش را بشنوی...!
"قلب"
قاصدکی ست که اگر پرهایش را بچینی ،
دیگر به آسمان اوج نمی گیرد،...
"قلب"
برکه ای ست که آرامشش به یک نگاه بهم می خورد...
"قلب"
اگر بتواند کسی را دوست بدارد ،
خوبی ها و
حتی زخم زبان هایش را
نقش دیوارش می کند ...
حال ،
اینکه قلب چیست ، بماند...!
فقط این را می دانم ؛
"قلب"
وسعتی دارد به اندازه ی حضور خدا...
من مقدس تر از قلب ،
سراغ ندارم....
قلبتان همیشه پر عشق
