طرفداری _ بخش اول گفتگوی سرمربی آلمانی تیم ملی بسکتبال درباره مسائل فنی، پیش از این منتشر شد. بخش دوم و پایانی این گفتگو درباره شرایط جام ملت‌هاست.
همه انتظار دارد ما در جام ملت‌ها قهرمان شویم و به المپیک صعود کنیم. این انتظار تیم را تحت فشار می‌گذارد؟
فشار همیشه هست. فکر می‌کنم چین بیشتر تحت فشار است. آن‌ها میزبان هستند و همه در چین از آن‌ها قهرمانی می‌خواهند. فیلیپن با بازیکنی مثل بلچ (سنتر آمریکایی که سابقه حضور در NBA دارد) انتظارها را بالا برده. کره جنوبی قهرمان بازی‌های آسیایی شده. همانطور که زمستان سرد است، در ورزش حرفه‌ای فشار وجود دارد. بخشی از ورزش است. مهم این است که نباید به خودتان فشار بیاورید. نمی‌توانید با ترس باختن بازی کنید. نباید برای اینکه نبازی بازی کنید. باید همیشه برای بردن بازی کنید. یکی از کارهای مهمی که باید انجام دهیم این است که سعی کنیم تحت فشار نباشیم. کاری که باید را انجام می‌دهیم. هر ثانیه‌ای که در زمین هستیم می‌جنگیم و بعد از آن باید نگران نتیجه باشیم. این به ما مربی‌ها مربوط است که نگران نتیجه باشیم. بازیکن‌ها فقط باید به این فکر کنند که در مسیر درست بازی باشند.
همه هوادارهای بسکتبال در ایران فکر می‌کنند ما یک کار نا تمام با کرده داریم. آن‌ها تیم ما را در فینال بازی‌های آسیایی سال پیش بردند. این انگیزه بیشتری به تیم می‌دهد؟
فکر نمی‌کنم به انگیزه‌ای بیشتر از انگیزه برای قهرمانی در آسیا و رفتن به المپیک احتیاج داشته باشیم. برای ما مربی‌ها و بازیکن‌ها هدف قهرمان آسیا شدن است. اگر کره قبل از رسیدن به این هدف، در مسیر ما نباشد اهمیتی ندارد. برای رسانه‌ها و هواداران این مسئله مهم است اما موضوع اصلی رسیدن به المپیک است. اینکه در این راه چه تیم‌هایی را شکست می‌دهیم اهمیتی ندارد. اگر قرار باشد کره را ببریم، شکست سال پیش انگیزه بیشتری برای ما خواهد بود اما به این موضوع فکر نمی‌کنیم چون درحال حاضر بازی مقابل ژاپن (اولین بازی) مهم‌ترین بازی ما در تورنمنت است.
به نظر می‌رسد رقبای ما در مرحله گروهی رقبای آسانی هستند. این مسئله روی کار ما تاثیرگذار است؟
ژاپن تیم بسیار خوبی دارد. شوت‌‌زن‌های خیلی خوبی دارند و در دفاع قدرتمند هستند. شاید تیم‌های دیگر به اندازه ژاپن خوب نباشند اما چیزی که یاد گرفته‌ام این است که باید برای هر حریفی آماده باشید. فرقی نمی‌کند این حریف تیمی‌ست که برای اولین بار در جام ملت‌ها بازی می‌کند یا چین که در خانه بازی می‌کند و بسکتبال بزرگی دارد. به عنوان یک حرفه‌ای در بالاترین سطح باید برای هر تیم به یک اندازه آماده باشی.
و ما این شرایط را داریم؟
دقیقا. برای همه تیم‌های خوب که می‌خواهند به هدف‌شان در یک تورنمنت برسند این یک مسئله مهم است. در دفاع باید برای هر حمله‌ای با هر شرایطی آماده باشید. به ویژه در تورمنتی که هر روز در آن بازی می‌کنید، نمی‌توانید هر بازی تغییرات زیادی داشته باشید. باید بازی خودتان را انجام دهید. این دقیقا کاری‌ست که ما در دو ماه اخیر تلاش کرده‌ایم انجام دهیم. اینکه سیستم خودمان را ارتقا بدهیم. درک‌مان از اینکه چطور می‌خواهیم بازی کنیم را ارتقا دهیم. می‌خواهیم آنطور که تیم ملی بسکتبال ایران بازی می‌کند، مقابل هرکسی و همه بازی کنیم و آن‌ها را مجبور کنیم به خاطر ما تغییر کنند.
وقتی در تورنمنت ویلیام جونز بودید، موهایتان را از ته زدید و همچنان این مدل مو را حفظ کرده‌اید. این یک سیگنال به تیم است که فقط روی تمرین و مسابقه تمرکز کند؟
وقتی موهایم را زدم، یک عکس از خودم در گروه مجازی تیم گذاشتم و نوشتم سرمربی شما روی "حالت جنگنده" است. البته من آدم شوخی نیستم و فکر نمی‌کنم مدل مو موثر باشد. بعضی از تیم‌ها ریش‌هایشان را نمی‌زنند یا موهایشان را همرنگ هم می‌کنند. مهم این است که در قلب‌تان چه چیزی دارید. باید بخواهید برنده شوید و فکر می‌کنم این تیم، این شخصیت را دارد.
این چند وقت که ایران هستید، یکی از نکات جالب توجه درباره شما، علاقه عجیب‌تان به نوشابه است. فکر می‌کنم در هر جلسه تمرین حداقل 5، 6 قوطی نوشابه می‌خورید. این عادت از کجا می‌آید؟
وقتی در آمریکا یک مربی جوان بودم، روزی 18 ساعت کار می‌کردیم. باید با این میزان خواب کنار می‌آمدیم. به چیزی نیاز داشتیم که انرژی داشته باشیم. من نوشیدنی گرم دوست ندارم پس شروع به خوردن کوکاکولا کردم. می‌دانیم کوکاکولا چقدر شکر دارد و من به خودم گفتم نمی‌توانم چاق باشم. به همین دلیل شروع کردم به خوردن کوکاکولای بدون قند.
اما به هرحال نوشابه برای سلامتی مضر است. فکر نمی‌کنید وقت ترک این عادت باشد؟
من مراقب چیزی که می‌خورم هستم اما هرکس یک نیمه تاریک دارد. نیمه تاریک من، کوکاکولای بدون قند است.
