اختصاصی طرفداری - رسانه های بریتانیایی ورود اریک بیلی مدافع ویارئال به منچستر یونایتد را به هیچ گرفتند. آنها تحلیل پست مخیتاریان در تیم را هم به بعد حواله کردند. برای آن ها خبر بزرگ و هیجان آور یک خطی بود" ورود زلاتان ابراهیموویچ به اولدترافورد". زلاتان اعلام کرده بود راهی انگلیس خواهد شد. او راهی سرزمینی خواهد شد که رسانه هایش او را در کنار ستایش های شان به ریشخند هم گرفته اند. زلاتان بارها جمله "... مثل همیشه رسانه های انگلیسی علیه من صف کشیده اند" را تکرار کرده است. با این وصف زلاتان پاسخ خرده گیران انگلیسی را جور دیگر هم داده است. او انگلیسی ها را مجبور به ستایش از خود کرده است. گلی که او در پاییز 2012 با آن ضربه برگردان برابر جو هارت به ثمر رساند همه را در جزیره مات کرد، مبهوت.
حالا او پا به جزیره می گذارد. با یک ویترین پر شده از مدال و جام. او در هلند، ایتالیا، اسپانیا و فرانسه جام ها را بالا برده و 28 عنوان کسب کرده است. کسب 12 عنوان قهرمانی طی 13 فصل از باشگاهی به باشگاه دیگر و درخشش دائمی در تیم ملی سوئد خبر از انعطافی حیرت آور می دهد. چیزی که هیچ یک از همتایانش نداشته اند. میزان تاثیر او آن قدر بوده که واژه " Zlatanera " به فرهنگ لغات سوئدی به معنی "حاکمیت پیدا کردن" اضافه شده است. در حقیقت او خود را همیشه شایسته بازی در باشگاه های بزرگ خوانده و اکنون هم پا به باشگاهی بزرگ می گذارد. جایی که شخصیتش برای منچستری ها می تواند یادآور اریک کانتونا باشد. آمیزه ای از غرور و بلند پروازی، تکبر و نبوغ به علاوه عادت به بردن و نفرت از شکست.
همین جا مانع بزرگی به نام "زمان" جلب نظر می کند. در حقیقت پرسش اجتناب ناپذیر این است آیا زلاتان که سه ماه دیگر 35 ساله خواهد شد برای مبارزه در لیگ برتر قدرت کافی دارد؟
آمار می گویند بله. او در فصل پیش در پاریسن ژرمن طی 50 بازی 51 گل زد که 38 گل را در 31 دیدار لیگ به ثمر رساند. زلاتان برای خیلی ها ماهی بزرگ اسیر شده در ظرف کوچک لیگ فرانسه به شمار می رفت. آنها به دیدیه دروگبا که در 36 سالگی به چلسی بازگشت و نمایش خوبی هم ارائه داد اشاره می کنند، به ساموئل اتوئو که در 33 سالگی پیراهن چلسی را بر تن کرد. آنها می گویند زلاتان هنر بازیکنان لجباز و جنگجوی خیابانی را دارد و به راز ماندگاری هم دست یافته است. آنها ادعای خرده گیرانی که اعتقاد دارند تیم های لیگ یک فرانسه هیچ گاه دفاع خوبی نداشته اند و زلاتان نخواهد توانست چنین رکوردهای رویایی را در جزیره تکرار کند را رد می کنند. آنها می گویند هفته ای 220 هزار پوند برای یک بازیکن پا به سن گذاشته ولخرجی از نوع منچستری نیست.
زلاتان در منچستر یونایتد کنار ژوزه مورینیو قرار خواهد گرفت، یک تازه وارد دیگر به اولد ترافورد. یک شخصیت جنجالی دیگر. یک شخصیت رسانه ای دیگر. آنها در اینتر فصل 2009-2008 با هم کار کرده اند. همان فصلی که زلاتان 25 گل زد، بهترین بازیکن فصل شد و بهترین گل فصل را هم – به بولونیا با پشت پا پس از سانتر آدریانو - زد و اینتر هم قهرمان سری آ شد. مراوده زلاتان و مورینیو پرشور بوده است. ژوزه در باره زلاتان جمله "... ایبرا همیشه در قلب من جای خواهد داشت" را بر زبان آورده و زلاتان در زندگینامه اش تحت عنوان "من زلاتان هستم" از مورینیو به عنوان رهبر ارتشی نام برده که به یکایک لشگریانش توجه می کند. او نوشته"... ژوزه کسی است که برایش می میرم!"
می توان پیش بینی کرد که منچستر شهر محبوب رسانه ها خواهد شد. جایی که زلاتان و مورینیو برابر گواردیولا قرار خواهند گرفت. زلاتان در بارسلونای رویایی نه کنار گواردیولا بلکه برابر او قرار گرفت و جایی در دنیای تیکی تاکای پپ پیدا نکرد. جایی در قلب طرفداران بارسلونا نیافت و کسی برایش هورا نکشید. رسانه های اسپانیایی او را بیش از حد متکبر خواندند و ادعا کردند زلاتان از آن دست بازیکنانی است که می خواهد همه در خدمتش صف بکشند و بارسا باشگاهی نیست که برابر چنین بازیکنی تعظیم کند.
در کنار همه این ها این پرسش که ترمیم منچستر یونایتد با زلاتان برای مورینیو آسان تر خواهد بود یا دشوارتر هم جلب نظر می کند. مورینیو باید نیمکتی که رویش وین رونی و باستین شواین اشتایگر و همین طور مارسیال و هررا نشسته اند را سامان بخشد. باید بین مارکوس رشفورد 18 ساله و زلاتان 35 ساله انتخاب دشواری را انجام دهد یا حداقل بین شان همسازی ایجاد کند. این که زلاتان هم افتخار برباد رفته را به اولدترافورد بازخواهد گرداند یا نه در سایه ای از ابهام قرار دارد. خصوصا آن که مورینیو طی دو فصل اخیر در چلسی نشان داده هم می تواند بالای بالا قرار بگیرد و هم پایین پایین. دشمنان یونایتد به نیش و طعنه می گویند زلاتان از آن شکلات های خوشمزه ای است که باید روی یک کیک خوش طعم قرار بگیرد و در اولدترافورد پس از عصر فن خال پختن کیک خوش طعم آن هم با چنین سرعتی محال است و باید صبر کرد و صبر کردن برای 35 ساله ها آسان نیست.
