به گزارش وب سایت رسمی یوفا، پویول یکی از متعصب‌ترین و بهترین بازیکنان تاریخ بارسلونا به شمار می‌رود. او که خیلی‌ها معتقدند هنوز هم جای خالی‌اش در تیم پر نشده است. پویول در طول سالیان طولانی حضورش در بارسلونا و تیم ملی اسپانیا به تمام افتخارات ممکن رسید و در نهایت در تابستان 2013 کفش‌هایش را آویخت. او اخیرا در مصاحبه با وب‌سایت یوفا از مسائل مختلفی صحبت کرده که آنها را در ادامه می‌خوانید:
از کودکی فوتبال تمام شور و اشتیاق و علاقه‌ام بود.هرگز نمی‌توانستیم چنین کارنامه‌ای را حتی در رویاهایم تصور کنم. اما این را می‌دانم که هر زمان که توپ در کنارم بود، خوشحال بودم. چه در دستانم چه روی پاهایم. چون من گاهی در بازی با برادر یا دوستانش دروازه‌بان بودم. آنها همه از من بزرگ‌تر بودند و هیچ کدامشان هم دوست نداشت دروازه‌بان شود و طبعا من مجبور به انجام این کار بودم! در تمام خاطرات کودکی‌ام فوتبال وجود دارد.
رویایی بود. اینکه از نوجوانی و جوانی آغاز کنی، تمام رده‌های باشگاه را پشت سر بگذاری و کاپیتان تیمی شوی که سال‌ها هوادارش بودی و تمام افتخارات ممکن را با همان تیم کسب کنی. از این بیشتر نمی‌توانستم بخواهم. کاپیتانی بارسلونا مایه غرور و افتخار من بود و هست.
لیگ قهرمانان اروپا همیشه برای من تورنمنتی شگفت‌انگیز و جذاب به شمار می‌رود. همیشه رویای بازی کردن در آن و فتح آن را در سر می‌پروراندم. کسب یک عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا تحقق یک رویاست. حالا تصور کنید سه قهرمانی چه احساسی دارد!
رونالدینیو؟ همیشه بهتر است چنین بازیکنانی در کنار شما باشند تا رو به روی‌تان!وقتی او به بارسا آمد، در وضعیتی نامطلوب و بغرنج قرار داشتیم. چهار سال متوالی بدون فتح حتی یک جام. اما او با همان لبخند، کیفیت، سبک بازی و زندگی منحصر به فردش آمد. تمام فشارها را به دوش کشید، شاد بود و از فوتبالش لذت می‌برد. همه به خاطر اینکه به بارسا برای تغییر اوضاع کمک کرد، قدردان رونی هستیم. از نظر من او یکی از مهم‌ترین بازیکنان تاریخ بارسلوناست.
گواردیولا؟ او فوق العاده است. یک پدیده که چیزهای زیادی به ما آموخت و کمک کرد تا انقلابی هر چند کوچک در فوتبال به وجود بیاوریم. پپ تیمی شگفت‌انگیز ساخت. تیمی که فوتبال بسیار زیبایی به نمایش می‌گذاشت و تلاش می‌کرد تا بر توپ و میدان سلطه داشته باشد. مسئله تنها تعداد قهرمانی‌های ما با پپ نبود. بحث چگونه فتح کردن آنها هم بود.
اریک آبیدال و بالا بردن جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا؟ از یک هفته پیش از فینال به آن فکر می‌کردم. در کمپ تمرینی بودیم و درست چند ماه قبل از آن سرطان اریک تشخیص داده شده بود. خبری که ضربه سختی به رختکن تیم وارد کرد. متاسفانه سرطان در حال گسترش است و بسیاری از افراد جامعه به آن دچار شده‌اند. اما اریک همواره و از همان ابتدا با آن مبازه کرد و همیشه با اخبار بیماری‌اش با خوش‌بینی برخورد می‌کرد. تقریبا متقاعد شده بودیم که او سرطان را شکست داده تا در نهایت او در فینال لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد. فکر نمی‌کنم کسی بهتر از او برای بالا بردن جام قهرمانی آن سال وجود داشت.
