روزهای بسیاری از زندگی‌اش، لابه‌لای صفحات هفته‌نامه‌ها و روزنامه‌های رسالت، قدس، خبر ورزشی، ارزش و پیروزی گذشت؛ روزهایی که آن‌ها را هنوز دوست دارد و اگر بازهم به 19 سالگی‌اش برگردد، خبرنگاری را انتخاب خواهد کرد.
15 سالی است که از آن سال‌ها می گذرد ولی او که همچنان ذوق نوشتن دارد، هرزگاهی قلم به دست می گیرد و می نویسد ولی این بار برای دل خود و تداعی بهترین دوران زندگی‌اش.
به گزارش خبرنگار ایسنا – منطقه خوزستان، او متولد سال 1350 است و در خانواده‌ای متولد شد که پیش از او هیچ کسی پا به حرفه خبری نگذاشته بود و همانطور که در ورزش فوتبال جزو اولین‌های خانواده محسوب می‌شد، در این حرفه هم اولین بود.
با اجازه از محضر استاد بزرگ سركار خانم پريسا زنگنه خبرنگار صادق و دوستداشتني ايسنا
در دوران نوجوانی مانند بیشتر پسرها عاشق توپ و فوتبال بود و همین هم باعث شد که رشته فوتبال را دنبال کند اما دوران فوتبالی‌اش خیلی طول نمی‌کشد و پس از این که فوتبال را در سن پایین کنار می‌گذارد، به خدمت مقدس سربازی می‌رود. او پس از اتمام این دوران با دریچه تازه‌ای از زندگی روبه‌رو می‌شود و پا به عرصه خبر و روزنامه‌نگاری می‌گذارد؛ دوران 12 ساله‌ای که از آن خاطرات خوبی برایش به جا مانده است.
او در کنار خبرنگاری، همزمان دو حرفه داوری و مربیگری را هم انجام می‌داد، ولی به یکباره در دوراهی انتخاب تنها یک شغل از میان مربیگری و خبرنگاری قرار می گیرد؛ انتخابی که برایش سخت بود ولی او باید راهی را برای همیشه انتخاب می کرد تا سال های بعدی زندگی را با تمرکز روی یک رشته سپری کند. او در نهایت خبرنگاری را به اجبار و علی رغم میل باطنی اش کنار می گذارد و می شود مربی تیم فوتبال جوانان فولاد.
١٧مرداد؛ روز خبرنگار، بهانه‌ای شد تا به سراغ سیداکبر پورموسوی، خبرنگار دهه‌های 60 تا 80 و سرمربی فعلی فولادخوزستان برویم.
http://khouzestan.isna.ir/default.aspx?NSID=5&SSLID=46&NID=97474
