اختصاصی طرفداری- گذشت تا اینکه در سال 2011، سروکله یک شرکت سرمایه گذاری علاقمند به فوتبال بسیار پولدار در پاریس پیدا شد و پی اس جی را خرید. شرکت سرمایه گذاری ورزشی اوریکس قطر به ریاست ناصر الخلیفی، پس از به دست گرفتن قسمت بزرگی از سهام باشگاه، مالک پی اس جی شد و با انتقال ستاره های بزرگی چون تیاگو سیلوا، زلاتان ابرهیموویچ و بعد ادینسون کاوانی، سودای بزرگی در اروپا کرد.
تا آن موقع آنها تنها دو بار در حیات 50 ساله شان قهرمان فرانسه شده بودند که از آخرین آنها هم 16 سال می گذشت. افتخارات بین المللی آبی و قرمزپوشان هم شامل یک قهرمانی جام در جام یوفا در سال 95 و یک قهرمانی اینترتوتو در سال 2001 بود. در 2011، الخلیفی تنیسور بازنشسته و درجه چندمی بود که در 38 سالگی، رئیس رسانه های گروهی قدرتمند BeIN و همچنین فدراسیون تنیس قطر بود و این بار در چالشی جدید از خاورمیانه برای فتح اروپا آمده بود.
او با تحولات بزرگ در باشگاه، طی سال های بعد چهار بار قهرمانی لیگ یک فرانسه را تجربه کرد و سهمیه دائم لیگ قهرمانان اروپا را هم به خود اختصاص داد. این ها برای جاه طلبان متمول قطری کافی نبود و آنها با ریخت و پاش های بسیار در پی نشستن بر قله اروپا برآمدند. الخلیفی بلافاصله پس از رسیدن کومبوره را کنار گذاشت و کارلو آنچلوتی را از چلسی را به پاریس آورد و بعد نوبت به لورن بلان رسید. هر دو نام بزرگ، قهرمانی های داخلی را مال خود کردند، اما ناصر به این راضی نبود و در فصل 17-2016 به سراغ اونای امری رفت. سرمربی اسپانیایی متخصص قهرمانی در رقابت های حذفی بود و سه بار پیاپی با سویا فاتح لیگ اروپا شده بود. به اینجا اما ختم نشد و الخلیفی سر کیسه را هم بیشتر شل کرد تا امری بهانه ای در طول فصل نداشته باشد. طی فصول گذشته ستاره هایی چون دراکسلر و دنی آلوز هم راهی پاریس شدند تا به لیست بلند بالای نام هایی مثل داوید بکام، داوید لوییز و مارکو وراتی در دوران حضور الخلیفی بپیوندند. با این حال بزرگترین بمب قطری ها در تابستان ترکید و آنها با خرید نیمار 222 میلیونی و کیلیان ام باپه 180 میلیونی صاحب نفرات اول و دوم لیست گران قیمت ترین بازیکنان تاریخ فوتبال شدند.
پاری سن ژرمن چهار فصل پیاپی در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان حذف شده بود و آنها با آوردن نیمار و ام باپه و دنی آلوز می خواستند حداقل یک قدم بیشتر پیش بروند. سال گذشته بعد از پیروزی خانگی 4 بر صفر مقابل بارسلونا، در بازی برگشت، در یکی از فضاحت بارترین نمایش های ممکن، یک به 6 باخته بودند. این بار اعاده حیثیت هم نیاز داشتند و بعد از صدرنشینی مرحله گروهی بالاتر از بایرن مونیخ با وینگرهای تکنیکی و گران قیمت شان پای به مرحله یک هشتم نهایی و مصاف با رئال مادرید گذاشتند. آن روزها، قهرمان دو فصل پیاپی اروپا دوران خوبی نمی گذراند و در کنار حذف از کوپا دل ری، قافیه قهرمانی لالیگا را هم به رقیب سنتی واگذار کرده بود. این مساله در کنار نمایش های قابل انتقاد و انگیزه پایین رئالی ها، پاری سن ژرمن را شانس بزرگ تر صعود به جمع 8 تیم پایانی کرده بود. با این همه، داستان متفاوت پیش رفت و رئال مادرید متخصص در لیگ قهرمانان و با وجود افت، حریف را با بزرگی، 5 بر دو از پیش رو برداشت تا ناصر و دوستان در اوریکس این بار حتی زودتر به پایین پرت شوند.
ناصر الخلیفی در این هفت سال، هر آنچه از مدیر ورزشی و سرمربی درجه یک گرفته تا امکانات و ستاره های کلاس جهانی که با پول قابل معاوضه بود، خرید، اما هر بار بدتر شکست خورد. نیمار ریشه غنی و افتخارات بالای پیراهن بارسلونا را به نام خارج شدن از سایه لیونل مسی و رسیدن به توپ طلا، نادیده گرفت، اما قطعا بزرگترین انگیزه برای رفتن به لیگ خارج از دید فرانسه، رسیدن به پول بیشتر بوده است. آقای الخلیفی شاید سبقه طولانی در تنیس و مدیریت داشته باشد، اما در عمر کوتاه فوتبالی اش احتمالا خیلی خوب فهمیده قهرمانی در اروپا ذهنیت برنده می خواهد.
ذهنیت برنده ای که برد 4 بر صفر مقابل بارسلونا را با شکست یک به 6 عوض نکند یا اینکه با کوله باری از نام های دهان پرکن و دستمزدهای سربه فلک کشیده، رئال مادرید افت کرده را از پیش رو بردارد. ذهنیت برنده ای که حداقل یک بار هم که شده به خود بقبولاند می تواند بیشتر از یک چهارم لیگ قهرمانان پیشروی کند. تازه بعد از این نوبت به شخصیت قهرمانی می رسد که رسیدن به آن هم دشواری های خاص خود را دارد. موناکو پارسال با تیمی یکدست، که البته امسال به دست متمولینی چون خود پی اس جی و منچسترسیتی قلع و قمع شد، خود را به جمع 4 تیم نهایی لیگ قهرمانان رساند و ژاردیم امروز به درستی از شایستگی تیم تحت هدایتش صحبت کرد: "حذف پاری سن ژرمن، اهمیت کار موناکو را دو چندان می کند زیرا ما طی سه فصل اخیر، دو بار به موفق به انجام چنین کاری شدیم."
امری و نیمار و الخلیفی هم مثل همیشه از قرار داشتن در مسیر درست و نگاه به آینده صحبت کردند، اما شاید صادقانه ترین صحبت ها در مورد داستان امسال پی اس جی از سوی جواهر آلمانی آنها زده شده باشد:
این تابستان 400 میلیون یورو هزینه کردیم و گفتیم تغییر از راه خواهد رسید اما دوباره هم در یک هشتم حذف شدیم.
شاید هم حقیقت ماجرا را آریگو ساکی، سرمربی بزرگ فوتبال ایتالیا، ارائه داد:
رئال مادرید مقابل تیم بسیار ضعیفی قرار گرفت. پاری سن ژرمن تیمی محسوب می شود که در آن هر بازیکن به دنبال خواسته ها و تمایلات فردی اش است. برای چیزی که دیشب شاهدش بودم به سختی می توان از کلمه "بازی" استفاده کرد. ایده ها و سبک ها را نمی توان با پول خرید. فکر می کردم پاری سن ژرمن با چاقویی در میان دندان هایش به زمین بیاید اما در نهایت رئال مادريد با سیگاری در دهان، کار این تیم را یکسره کرد.
الخلیفی از ثروتمندترین کشور دنیا می آید. جایی که پادشاهش برای پیشرفت سریع تر کشور، پدرش را در بازگشت از سفر تفریحی، به وطن راه نداد و کودتا کرد. پادشاهی که در ادامه جاه طلبی هایش، انواع موزه ها را در دوحه تاسیس کرد، قدرتمندترین رسانه ها از جمله BeIN را به نام قطر زد و حتی میزبانی جام جهانی را با خدعه های میلیون دلاری محمد بن همام و همکاری سپ بلاتر، خرید. ناصر الخلیفی هم بعد از حضور در پاریس، بیش از یک میلیارد دلار خرج کرده تا افتخار قهرمانی اروپا را به نام کشورش بزند، اما باید بعد از این به دنبال فاکتورهای دیگری بگردد که شاید در دکان هیچ مدیربرنامه و دلالی پیدا نمی شود و فروشی هم نیست!
