سه شنبه هفته گذشته بود که خوزه مورینیو و تیمش به ویسنته کالدرون رفتند و موفق شدند یک مساوی بدون گل از اتلتیکو بگیرند و چشم به بازی برگشت بدوزند، خیلی ها پس از آن بازی گفتند مورینیو در کالدرون اتوبوس پارک کرد!
مرد پرتغالی امروز نیز موفق شد در آنفیلد 2 بر 0 لیورپول را شکست دهد نوار پیروزی های پی در پی این تیم را پاره نماید.
صحنه گل دوم را به یاد بیاورد، مردان مورینیو با 10 نفر در حال دفاع کردن بودن که یک اشتباه از سوی قرمزپوشان باعث شد توپ در اخیتار تورس قرار بگیرد و او از وسط زمین با گلر تک به تک شود، تک به تک نه، دو به تک؛ او به ویلیام پاس داد و او هم دروازه خالی را باز کرد.
پس از پایان مسابقه براندن راجرز گفت: " چلسی دو اتوبوس را جلوی دروازه خود پارک کرده بود."
برخی ها به مرینیو لقب نابغه را داده اند، اما بعضی از منتقدین او را یکی از طرفداران " ضد فوتبال " توصیف می کنند.
با این حال، مربی پرتغالی با همین شیوه تیم هایش را در بالاترین رتبه قرار می دهد و موفق می شود. در طول تاریخ خیلی از تیم ها بوده اند که به جای حمله، دفاع کرده اند و پیروز شده اند.
حال برخی از تیم ها که در دهه های مختلف به این شیوه به پیروزی و موفقیت رسیده اند را مورد بررسی قرار می دهیم.
1- آرژانتین 1990
جام جهانی 1990، میانگین 2.21 گل در هر بازی باعث شد تا این جام جهانی به کم گل ترین جام در طول تاریخ تبدیل شود. اما ببینیم چگونه آرژانتین با مارادونا به دیدار نهایی آن مسابقات راه پیدا کردند.
چهار سال بعد از این که آرژانتین به همراه مارادونا جهان را فتح کرد می گذشت، آن ها آمده بودند تا دوباره همه را شکست دهند و جام را به خانه ببرند.
آرژانتین با کارلوس بیلاردو آمده بود، آن ها تنها 5 گل در 7 مسابقه به ثمر رساندند؛ در دور دوم برزیل را 1-0 شکست دادند، بازی بعد با یوگوسلاوی بدون گل به پایان رسید و دو تیم در ضربات پنالتی باید مبارزه می کردند که آلبی سلسته پیروز شد، در نیمه نهایی یاران مارادونا ایتالیای میزبان را به همین گونه شکست دادند و به فینال رسیدند.
در فینال آن ها با ژرمن ها بازی کردند که این دیدار تا دقیقه 85 بدون گل مساوی دنبال می شد تا این که آلمان در یک ضد حمله موفق شد گل پیروزی را به ثمر برساند و قهرمان جهان شود.
2- آرسنال 92 و 95
شعار " خسته کننده، خسته کننده آرسنال " در اوایل دهه 90 شنیده شد.
جرج گراهام بین سال های 86 تا 92 مربی تیم شمال لندنی آرسنال بود. تیم او در سه فصل آخر کار گراهام به طور میانگین 40 گل به ثمر رساند، توپچی ها در 6 جام تنها 66 گل وارد دروازه حریفان کردند.
گراهام با اینکه در بردن جام ها موفق بود اما همیشه مورد انتقاد قرار می گرفت که " دفاع محور " بازی می کند.
آرسنال در سال 93 جام حذفی و اتحادیه را مال خود کرد تا در بردن جام برای اولین بار دبل کرده باشد.
گراهام به آفساید گیری معروف بود؛ دفاع آن ها 4 بخش داشت، لی دیکسون، تونی آدامز، استیو بولد و نایجل وینتل بورن. آن ها یکی از قدرتمند ترین خطوط دفاعی انگلیس را تشکیل داده بودند.
" the best backlines "
3- یونان 2004
یونان یورو 2004 مسلما داستان آدم های فلک زده ای بود که قدرت های بزرگ اروپا را به زیر کشدند.
اتوروی هاگل متوجه بود که چگونه باید این مسابقات را به بهترین شکل پایان دهد، تیم او بدون این که ستاره ای داشته باشد یا بازیکنی که متکی به او باشد قهرمان اروپا شد، طرحی از یک دفاع قدرتمند، با صبر و حوصله ای فراوان. بدون آن که دوست داشته باشد حمله ور شود، توپ را به گوشه ها می بردند و کرنر می گرفتند.
زمانی که یونان با این شیوه قهرمان اروپا شد، هاگل گفت: " مردم می گویند تاکتیک من مدرن نیست، اما فوتبال مدرن درباره برنده شدن است."
4- اینترمیلان دهه 60
اینتر دهه 1960، موفق ترین تیمی بود که شیوه کاتاناچیو را به معرض نمایش می گذاشت.
زدن یک یا دو گل در هر بازی، ترک کردن فاز حمله و رفتن به خط دفاع با مدافعینی محتاط.
هلنیو هررا، هدایت تیم اینتر را به عهده داشت و موفق شد این تیم را سه بار پیاپی قهرمان لیگ ایتالیا نماید و 2 جام اروپایی برای نراتزوری به ارمغان بیاورد.
تیم او تشکیل شده بود از مدافعینی در کلاس جهانی نظیر، فاکتی، تارچیزیو بورگنیچ و آرماندو پیچی.
آن ها کابوس هر مهاجمی بودند.
5- رنجرز 2008
منتقدین در سال2007-8 به تمسخر لقب " کاتاناچیو " را " واتناچیو " نام گذاری کردند. والتر اسمیت در رنجرز باعث شد این کلمه درست شود.
لیونل مسی هنوز به این رتبه در فوتبال نرسیده بود. رنجرز به مصاف بارسلون رفته بود که آن دیدار با تساوی بدون گل به پایان رسید.
بعد از بازی لئو مسی گفت: " رنجرزی ها نمی خواستند فوتبال بازی کنند، آن ها از دقیقه یک ضد فوتبال را شروع کردند."
اسمیت با این روش تیمش را به مسابقه نهایی جام یوفا رساند. تیم او در هشت بازی پنج گل به ثمر رساند فقط در مرحله پایانی 2-0 مغلوب زنیت سن پترزبورگ شدند.
