| دوره ثبات نیمکت ها تمام شده است. با بالا گرفتن رقابت بین تیم ها برای کسب عناوین که پیش زمینه درآمدزایی نیز بشمار می آید نمی توان تضمین ماندن مربی را بعد فصلی بد داد. |
در مطلب زیر می خواهیم به گزینه های محتمل فصل بعد نیمکت از قضا لرزان تر از همیشه چلسی بپردازیم. قبل از آن باید تبیین شخصیت اصلی بازیگردان این باشگاه را در دستور کار قرار دهیم:
رومن آبراموویچ
رومن آبراموویچ کیست؟
یکی از ثروتمندترین های جهان که پس از خرید باشگاه چلسی بیش از پیش نامش بر زبان ها افتاد. فردی منتفذ که مشاور بوریس یلتسین برای انتخاب ولادمیر پوتین برای نخست وزیری و همه کاره شدنش بود. او پس از انتخاب پوتین پله های ترقی را بسرعت پیمود و یکی از قدرتمندترین افراد در روسیه گردید.
نام او در کرملین Mr A است که نشان از نفوذ بالای او دارد. تا سال 2010 روندی رو به رشد در افزایش دارایی پیمود تا اینکه با سقوط جایگاه پوتین در سطح اول سیاست روسیه و جهان او نیز با ضررهای هنگفت گاه میلیارد دلاری مواجه شد تا برای هزینه هایش کمی دست به عصا شود.
در ابتدای حضور او در جزیره نامش مترادف با دست ِ باز برای خرید بود. چیزی که مربیان و بازیکنان آرزویش را داشتند. با سرمایه گذاری های هنگفت او در چلسی این باشگاه از تیمی درجه دو به قدرتی مهم در اروپا تبدیل شد و توانست جام های متعددی کسب کند. آبراموویچ در دهه دوم مدیریتش بر باشگاه چلسی رو به جوان سازی و خرید استعدادهای بازار آورد تا از هزینه های خرید ستاره ها بکاهد و در این راه از ژوزه مورینیو که استاد بیرون کردن بازیکنان با سابقه تیم است ( این عنوان را با پپ گواردیولا مشترک است ) سود جست و توانست خودش از تیپ ولخرج بازار خارج سازد.
رومن آبراموویچ در طی این سال ها به نتایج و روند بازی های تیم و مربی بسیار دقیق تر و حساس تر شده و شخصا در انتخاب و اخطارها و اخراج های مربی عمل می کند. ژوزه یکی از کسانی بود که با درخواست شخصی و به علت علاقه زیادی که بین او و آبراموویچ وجود داشت از رئال جدا شد و به چلسی برگشت تا جایگزین دی متئو_بنیتس شود. کسانی که دو جام پیاپی اروپایی ( لیگ قهرمانان و لیگ اروپا ) را برای چلسی به ارمغان آورده بودند. رابطه این دو در چند هفته پس از نتایج بد سال سوم مورینیو شکرآب شد تا ژوزه در تصمیمی شخصی از سوی رومن در نیمه های فصل اخراج شود. همین روند برای کونته تکرار شده و او نیز با نظر آبراموویچ در حال جدایی از چلسی است. کونته در تابستان گذشته با توجه با خریدهای رقبای شهر منچستر و قدرت لیورپول و تاتنهام درخواست تقویت تیم کرد که برعکس عمل شد و تیم در دو پنجره نقل و انتقال تابستان و زمستان منفعل و شکست خورده عمل کرد تا کونته با نارضایتی فصل را شروع کند. چیزی که باعث می شود رفتن او با رضایت دو طرف همراه باشد و کونته قید غرامت اخراجش را هم بزند.
گزینه های پیش روی آبراموویچ برای سال آینده چلسی را می توان این چند نفر برشمرد:
آلگری
مکس آلگری تلویحا در یکی از مصاحبه هایش عنوان کرد که قصد مربی گری در خارج از ایتالیا را در آینده ای نزدیک دارد و از این نظر یکی از گزینه های محتمل و مناسب برای چلسی خواهد بود. مربی ای با ذهن اقتصادی که خوراکش نتیجه گرفتن با تیم ها متوسط به بالاست و از قضا افکار نقل و انتقالاتی اش با رومن می خواند
کارلو آنجلوتی
مربی سابق آبی پوشان لندنی که چندین عنوان نیز برایشان به یادگار گذاشت. او تیمی ندارد و هنوز زمزمه هایی برای آینده اش به گوش کسی نرسیده است. کارنامه ای درخشان در اروپا دارد و بودنش را می توان تضمینی برای کسب عنوان دانست. اگر چه پلن های تاکتیکی تقریبا قدیمی اش توسط مربیان جدید رو شده و نمی توان کاملا تضمین مورد نظر را برایش داد. او با دیدگاه مالی رومن در تناقض است و تیم هایش همیشه خرج های بالایی داشته اند
انریکه
او را یکی از گزینه های جانشینی ونگر نیز می شمارند. او همانند کاربتو فوتبالی زیبا و تهاجمی به نمایش می گذارد و به مانند کارلتو به ستاره هایش وابسته است ( چلسی با بارسای 2014 تا 2017 قابل مقایسه نیست ) و به مانند او در قاموسش چیزی به عنوان پلن B وجود ندارد و در صورت بن بست تاکتیکی شکست می خورد.
او را نمی توان با کارنامه بارسا سنجید چون تیم پرقدرتی که او داشت زیاد نیازی به افکار پیچیده مربی نداشت
سیمئونه
گزینه ای تقریبا دور از دسترس ولی در صورت امکان ایده آل. کسی که سبک خودش را دارد و متخصص تزریق روحیه به تیم های شکست خورده است. شخصیتی جذاب رو نیمکت چلسی که می توان با رفتن ستاره هایی چون گریزمن و سائول جدایی اش را متصور شد. یک غول
لمپارد
گزینه سایت ESPN که حضورش نویدبخش امید و شور در استمفوردبریچ خواهد بود. قمار آبراموویچ روی ستاره و اسطوره باشگاه که شاید او نیز مانند زیدان بتواند به اسطوره مربی گری چلسی تبدیل شود. او کارنامه ای ندارد و سرمایه محبوبیت را پشتوانه خود دارد. ریسک 50/50
فن خال
تعجب نکنید. میرور در فوریه گذشته و قبل از حذف چلسی از لیگ قهرمانان از فن خال نیز نام برد. گزینه ای که انتخابش چندان امیدبخش نیست. خاصه که منچستر را با آن همه خرج و هزینه بد و بدتر کرد. او آخرین گزینه خواهد بود.
کلودیو رانیری
مربی سابق آبی ها به مانند کارلتو می تواند از گزینه های جانشین کونته به شمار آید. کسی که سال آخر حضورش مصادف با اولین سال خرید چلسی توسط آبراموویچ شد و توانست تیم را به نایب قهرمانی برساند. بی گمان قهرمانی او با لستر یکی از هیجان انگیزترین و شگفت آورترین اتفاقات فوتبال بشمار می آید. مربی محجوب ایتالیایی ما یکی از مناسب ترین گزینه های جانشینی آنتونیو کونته است.
رومن کونته
حفظ آنتونیو کونته با عوض کردن افکارش و تبدیل به رومن کونته نیز یکی از بهترین گزینه های چلسی در سال آینده است. فراموش نکیند که او چلسی دو دسته و بهم ریخته ای را تحویل گرفته بود که در رده های میانی جا خوش کرده بود و توانست در فصل اول حضورش و علیرغم استارت ضعیف خود با تعویض تاکتیک و چیدمان بازیکنان بتواند با نتایج خیره کننده و بردهای پیاپی رکوردسازش که در آخر فصل به 30 برد رسید بتواند قهرمانی شیرینی نصیب آبراموویچ کند. او در تابستان پیش رو می تواند با آشتی و مصالحه دوباره با مدیریت باشگاه و اقناع آنها برای تقویت خطوط خود از جدایی محتمل ستاره های خود پیشگیری و بتواند با انرژی خوبش که این بار نه در راه جنجال رسانه ای با مورینیو که با تهییج بازیکنان به مسیر صحیح هدایت کند و چلسی را در سالی که در لیگ قهرمانان حضور ندارد دوباره در کورس قهرمانی لیگ برتر برگرداند. کونته در دسترس ترین و همچنین مناسب ترین فرد این لیست خواهد بود.
