در مقاله زیر منتخب نمادین تاریخ فوتبال ایران در مقابل آرژانتین 2014 صف آرایی خواهد کرد.
لیونل مسی را همه میشناسیم؛کسی که چهار بار موفق به کسب عنوان بازیکن سال جهان شده است. دارای بیش از صد رکورد شخصی، دارنده رکورد بیشترین گل زده در یک سال میلادی با 91 گل زده در سال 2012 .همگی استارت های شگفتانگیز او از میانه میدان یا از جناح راست را بار ها مشاهده کرده ایم.
از مسی بگذریم به بمب افکنی به اسم گنزالو هیگواین یا همان ال پیپتا میرسیم. مهاجم هدفی که به خوبی چهارچوب را می شناسد،زدن 24 گل و 11 پاس گل در اولین فصلی که در ناپولی سپری کرد به اندازه کافی وی را ترسناک کرده است. او همچنین 20 گل ملی هم به ثمر رسانده است.
به سراغ ستاره ی بعدی آسمان درخشان آرژانتین می رویم. سرخیو کان آگرو. او نیز به مانند مسی و هیگواین توانایی بالایی در دریبل زنی و شوت زنی دارد.کسی که شیخ منصور با آن همه ستاره در خط حمله ی خود، حاضر نیست او را کمتر از صد میلیون یورو بفروشد! بدون شک مثلث مرگباریست؛ مسی،هیگواین و آگرو.
پدیده ای به نام آنخل دی ماریا پشت سر آنان بازی می کند. کسی که به تنهایی طومار بارسلونا و اتلتیکو مادرید را در هم پیچید. سرعت سرسام آور او برای پشت سر گذاشتن هر بازیکنی کافی است. قدرت دریبلینگ و سانتر های دقیقش، شوت هایش که هر دروازبانی را به چالش میکشد و پاس هایی که بدون هیچ زحمتی مهاجمان را صاحب موقعیت می کند، از توانایی های مثال زدنی این هافبک آلبی سلسته است. بازیکنی که کارلو آنجلوتی با تغییر پست او، ال آنجلیتو را از بازیکنی که در ترکیب مورینیو تا دقیقه هفتاد یا هشتاد دوام نمی آورد، تبدیل به کسی کرد که کلید فتح الفتوح کهکشانی ها برای کسب لادسیما و کوپا دلری شود.
صرف نظر از بازیکنان کنونی به سراغ بهترین های ایران در طول تاریخ می رویم،کسانی که بهترین خاطرات را برای نسل های قبل رقم زده اند،از شاگردان حشمت مهاجرانی گرفته تا کسانی که حماسه ی ملبورن را رقم زدند و کسانی که پوسترشان زیباترین تزئین اتاق جوانان دهه ی پنجاه،شصت و هفتاد بود.
ابتدا به سراغ چهارچوب دروازه میرویم. پستی که بزرگانی همچون ناصرحجازی و احمدرضا عابدزاده را به خود دیده است. ناصر خان حجازی عضو تیم رویایی حشمت مهاجرانی بود در جام جهانی 78 آرژانتین که خیلی ها آن تیم را بهترین تیم تاریخ ایران می دانند.
از طرفی احمدرضا عابدزاده با عملکرد باورنکردنی اش در ملبورن،شبی که هر ثانیه اش برای مردمی که در انتظار بیست ساله ی جام جهانی بودند ساعت ها میگذشت!از مهار توپ با یکدست تا دست دادن با مهاجم خشمگین استرالیا. شاید اگر آن شب بمب روحیه شاگردان ایویچ نمی بود، هیچوقت علی دایی و مهدوی کیا را در بوندسلیگا نمی دیدیم و پیراهن استیلی هم هیچوقت میلیاردی به مزایده گذاشته نمیشد. انتخاب بین این دو واقعا سخت است؛ اما شاید عابدزاده بیشتر با سلیقه نسل ما سازگار باشد. کاش می شد دو دروازبان داشته باشیم.
به سراغ سمت چپ خط دفاعی میرویم. برای این پست بدون شک مجتبی محرمی بهترین انتخاب می تواند باشد.قلدری،بی رحمی و جنگندگی او بهترین انتخاب برای مقابله با مسی است که متمایل به راست بازی می کند و حرکات او از آن سمت آغاز میشوند. بدون شک درس خوبی میتواند به مسی بدهد، درسی که امثال مارسلو نتوانستند به او بدهند! علاوه بر مسائل فنی، خوی منحصر به فرد آقا مجتبی، پسر محبوب قرمز ها، بچه شر فوتبال ایران که در سه پست بازی می کند، باعث می شود تا یک تنه از پس ده نفر چه درون و چه بیرون زمین بر می آید! مجتبی خیلی برای مصاف با آرژانتین مناسب است که البته ممکن است منجر به ده نفره شدن تیم ملی شود. بدون شک پسر محبوب جنوب شهر تهران بهترین انتخاب برای تقابل با پسر کوچک روزاریو است.
به سمت راست می رویم. جایی که جواد زرینچه انتخاب شده است.بازی با کلاس و روبه جلوی خوب او درضد حملات و البته تجربه بالای او میتواند کمک خوبی به استحکام خط دفاعی کشورمان کند. سانترهای بی نقص و نفوذ ناپذیری او در خط دفاع، سال ها سمت راست تیم ملی ایران را بیمه کرده بود.
اگر بخواهیم دونفر را برای قلب خط دفاعی انتخاب کنیم، بدون شک یکی از انتخاب ها محمد پنجعلی خواهد بود. به باور خیلی ها مستحکم ترین مدافع تاریخ فوتبال ایران، چه در پرسپولیس و چه در تیم ملی. قد او 181 سانتی متر است. یکی از ستارگان درخشان دهه شصت ایران. او نیز میتواند تقابل جالبی با هیگواین در نبرد های هوایی و زمینی داشته باشد.
انتخاب بعد برای زوج پنجعلی یکی از محمد خانی های تاریخ فوتبال است؛ نادر محمد خانی. او تجربه بازی در دو جام ملت های آسیا را دارد.او 185 سانتی متر قامت دارد و زوج خوبی با محمد پنجعلی تشکیل خواهد داد. او جزء تیم رویایی پروین در پرسپولیس بود . یکی از دلایل انتخاب او سابقه بازی با محمد پنجعلی و مجتبی محرمی و هماهنگی با آنان است. وی همچنین از با اخلاق های فوتبال ایران میباشد که ترکیب وی با زرینچه،پنجعلی و محرمی ترکیب جالبی می شود. چونکه معیار ترکیب کنونی تیم ملی، یعنی 1-3-2-4 میباشد از دو هافبک میانی استفاده می کنیم.
یکی از این دو نفر سیروس قایقران خواهد بود. یکی از بهترین بازیکنان خط میانی ایران. کسی که شلیک های مرگبارش خواب را از دروازه بانان حریف شب قبل از مسابقه میگرفت. بازیکن با تعصب و شمالی فوتبال ایران که بیشتر عمر فوتبالی اش را در ملوان تیم زادگاهش انزلی گذراند. سرخیو رومرو که بقول عادل فردوسی پور یکی از متوسط ترین (بخوانید ضعیف ترین) گلر های جهان است، مطمئنا مقابل شلیک های راه دور قایقران دچار مشکل خواهد شد.
در کنار او از کریم باقری استفاده می کنیم. مرد خوش قد و قامت تبریزی با 87 بازی ملی و 50 گل دومین گلزن برتر تیم ملی ایران پس از علی دایی است.گل به یادماندنی او مقابل استرالیا که ایران را به بازی بازگرداند و گل تماشایی او مقابل کره ی جنوبی محال است از ذهن کسی پاک شود. بهترین هافبک گلزن بعد از زیکوی بزرگ. بازی دو هافبک قدرتی و شوت زن هم به خط دفاع کمک بسیاری می کند هم راهی برای گلزنی باز می کند.
وینگ چپ. اگر علی پروین را انتخاب نکنیم،بدون شک باید فوتبال را ببوسیم و بگذاریم کنار! بهترین شماره هفت تاریخ ایران.دریبل های زیبای سلطان که تماشاگران را هر هفته به استادیوم آزادی می کشاند. مطمئنا در بازی مقابل آرژانتین هم پروین، تماشاگران را انگشت به دهن خواهد گذاشت.
بال راست راست کسی نیست جز موشک فوتبال ایران، مهدی مهدوی کیا. انتخاب او نیاز به توضیح زیادی ندارد. ذکر اسطوره باشگاه هامبورگ و پرسپولیس برای این انتخاب کافیست. مرد اخلاق فوتبال ایران با سرعت بالا و تکنیک زیبایش سمت چپ آرژانتین که از نقاط ضعفشان است را به خط می اندازد. او همچنین توانایی بازی در دفاع راست را هم دارد و در دفاع تیمی خیلی به کار تیم می آید.
نوک مثلث خط هافبک مارادونای آسیا است.کسی که در سال 2005 در کنار زیدان و رونالدینهو کاندیدای بهترین دریبل زن جهان بود. کسی که شواینی اشتایگر را در بایرن مونیخ نیمکت نشین کرد.کسی که اگر از ابتدا در آکادمی های اروپا پرورش یافته بود و بدون شک نام او در کنار کاندید های توپ طلا هم دیده می شد. اگر حریف ما به لیونل مسی اش مینازد،علی کریمی بهترین پاسخ خواهد بود!
اما نوک پیکان و تکمیل کننده یازده نفر تیم رویایی ایران شهریار است. با 193 سانتی متر قد از بهترین سرزن های جهان. کسی که با توجه به علاقه ی زیاد سلطان به ارسال از جناحین، خیلی به کارمان خواهد آمد. دفاع متزلزل آرژانتین دوام بالایی مقابل شهریار فوتبال ایران نخواهد داشت. با 109 گل ملی کسانی مثل مسی و رونالدو فقط خواب رکورد او را می بینند.
کسی که دروازه ی میلان را گشوده، کسی که لوتارماتئوس از او به عنوان پسر خوانده خود یاد می کند.کسی که با تحال پاره،با سر شکسته بازی می کند و گل هم می زند.و آخرین دلیل هم اینکه در هرجای این کره ی خاکی اگر بگویی فوتبال ایران فقط یک جواب را میشنوی، علی دایی!