بارسلونا فصل جدید را به شکل مطلوبی آغاز نکرد. گرچه خرید نیمار برای طرفداران بارسلونا بسیار خوشحال‌کننده بود، ولی جدایی بازیکنان محبوبی مانند آبیدال و ویا، و همچنین جدایی جمعی از بازیکنان جوان باشگاه مانند مونیسا، دئولوفئو، رافینیا و تیاگو به صورت قرضی و یا دائمی باعث ناراحتی بسیاری از هواداران این تیم شد. ولی در ادامه خبر دیگری باعث وارد آمدن شوک بزرگی به این باشگاه شد: بازگشت بیماری تیتو ویلانوا و استعفای اجباری وی از سمت سرمربیگری بارسلونا.
پس از کنار رفتن تیتو اسامی زیادی برای سرمربیگری بارسلونا مطرح شد و در نهایت یک گزینه نسبتا گمنام به نام جراردو مارتینو به عنوان سرمربی تیم به هواداران معرفی شد. مارتینو به عنوان مربی سابقه قهرمانی در لیگ پاراگوئه و آرژانتین و رسیدن به نیمه نهایی لیبرتادورس را در کارنامه خود دارد. همچنین در تیم ملی پاراگوئه نیز عملکرد بسیار خوبی داشته است و یک بار نیز در همین سمت عنوان بهترین مربی امریکای جنوبی را از آن خود کرد. با این وجود مارتینو، ملقب به تاتا، در اروپا چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان مربی، فردی ناشناخته با شهرت پایین است، گرچه قبل از پیوستن به بارسلونا پیشنهاد چندین تیم دیگر اروپایی را رد کرده بود.
در واقع پس از رسیدن به یک وضعیت و تاکتیک نسبتا ثابت در دوران گواردیولا و ویلانوا، راسل بسیاری از رسانه‌ها و طرفداران را با انتخاب یک مربی با شهرت پایین شگفت زده کرد، ولی پس از عبور از شوک اولیه، اکنون انتخاب تاتا برای هواداران ملموس‌تر شده است. طرفداران بارسلونا بعد از انتخاب رایکارد، گواردیولا و ویلانوا به عنوان سرمربیان بارسلونا، به انتخاب مربیان گمنام و بی‌تجربه عادت کرده‌اند، در واقع از نظر سابقه این مربیان پیش از نشستن بر نیمکت سرمربیگری بارسلونا، مارتینو بسیار جلوتر از سه مربی قبلی بارسا است و از نظر سوابق هیچ‌کدام از این سه مربی قابل مقایسه با مارتینو نبودند. عملکرد خوب تیم در بازی‌های تدارکاتی و مصاحبه‌های جذاب مارتینو هواداران را به تیم تحت هدایت تاتا امیدوار کرده است. اگر به عملکرد تیم‌های تحت هدایت تاتا نگاه کنیم دلایل قانع‌کننده‌ای برای انتخاب این مربی آرژانتینی به عنوان سرمربی بارسلونا می‌یابیم.
مارتینو یکی از علاقه‌مندان سبک مربیگری مارسلو بیلسا است. او شیفته بازی تهاجمی است. تاکتیک مورد علاقه تاتا سیستم 4-3-3 با شماره 9 کاذب است که کاملا با سیستم بارسلونا منطبق است. یکی از خصوصیات بارز تیم‌های تاتا تکیه به بازیکنان خط هافبک و حفظ مالکیت توپ است که با وجود بازیکنانی مانند بوسکتس، ژاوی، اینیستا، سسک و روبرتو، نگرانی از این بابت وجود ندارد. با توجه به بازی بدون مهاجم نوک، تاتا به عملکرد وینگرهای تیم و نفوذ مدافعان کناری اهمیت زیادی می‌دهد. در پست مدافع کناری با بازیکنانی مانند آلوز و مونتویا از یک طرف و آلبا و آدریانو از سمت دیگر کاملا تاکتیک‌های تاتا قابل پیاده‌سازی است. پست وینگر فصل قبل یکی از نقاط ضعف بزرگ بارسلونا بود، ولی در این فصل با خرید نیمار، پیشرفت تیو، و بازی‌های درخشان پدرو و الکسیس در پیش‌فصل باعث شده که تاتا از حرکات هجومی تیم خود مطمئن شود. همچنین مسی نیز می‌تواند در پست سابق خود به عنوان شماره 9 کاذب به بازی ادامه دهد.
یکی دیگر از مسائل بارز در تیم‌های سابق تاتا، فشار و پرس همه بازیکنان در هنگام از دست دادن مالکیت توپ است. چیزی که در فصل اول حضور پپ در بارسا یکی از عوامل اصلی در نتایج درخشان بارسلونا بود، ولی به مرور کمتر شد و در تیم تیتو اثری از آن دیده نمی‌شد. بازگشت بارسا به پرس همه جانبه به تیم حریف (در هنگام از دست دادن توپ) یکی از مهمترین پیشرفت‌ها در بازی بارسلونا در رقابت‌های پیش‌فصل بوده است. یکی از نگرانی‌های طرفداران بارسلونا در سال‌های اخیر نداشتن یک پلان ب مطمئن در بازی‌های خاص است ولی به نظر می‌رسد تاتا برنامه مشخصی در این مورد داشته باشد. تیم های مارتینو در این مواقع با دو هافبک دفاعی بازی می‌کنند و یک مهاجم نوک به ترکیب تیم اضافه می‌شود که حضور بوسکتس، سانگ و ماسکرانو (علاوه بر قابلیت بازی ژاوی و روبرتو در این پست) و نیز حضور الکسیس و دونگوی جوان با قابلیت بازی در مهاجم نوک مهره‌های لازم برای این منظور را در اختیار سرمربی بارسلونا قرار می‌دهد. همچنین مارتینو به شوت‌های راه دور نگاه ویژه‌ای دارد. نکته مهم دیگر در مورد سبک مربیگری مارتینو، اهمیت ویژه وی به بازیکنان جوان است که خبر خوبی برای طرفداران بارسا است. پس از گذر یک فصل که بازیکنانی مانند مونتویا، بارترا و تیو فرصت کمی برای اثبات خود داشتند، انتخاب مربی که اهمیت بالایی به جوانان می‌دهد می‌تواند یک پیشرفت محسوب شود. همچنین مارتینو با علاقه به سیستم‌های چرخشی، از مسئولان باشگاه خواسته تیمی با 25 بازیکن در اختیار وی بگذارند (تیم های پپ و تیتو معمولا 21 یا 22 بازیکن داشتند)
بارسلونا در این فصل 6 بازی تدارکاتی داشته که حاصل آن 4 برد، 1 تساوی و 1 باخت، 27 گل زده و 6 گل خورده بود. اختلاف عملکرد بازیکنان در حضور مارتینو در کنار تیم و در غیبت وی نشان از تزریق انگیزه به بازیکنان توسط این مربی آرژانیتنی دارد. بهتر است دوران پیش‌فصل بارسلونا را به دو دوره حضور بازیکنان ملی پوش اسپانیایی و برزیلی، و غیبت این بازیکنان تقسیم‌بندی کنیم.
در دوره اول در غیاب والدز، آلوز، پیکه، آلبا، بوسکتس، ژاوی، اینیستا، سسک، نیمار و پدرو، و همچنین بازیکنان مصدوم تیم (پویول، آفلای و کوئنکا) بارسلونا با ترکیبی از بازیکنان ذخیره و بازیکنان تیم ب خود (مسی تنها بازیکن اصلی بارسا در این سه بازی بود) و تحت هدایت یوردی رورا سه بازی تدارکاتی انجام داد. در بازی اول بارسا با نتیجه 2-0 مغلوب بایرن مونیخ شد، سپس در مقابل والرنگای نروژ با نتیجه 7-0 به پیروزی رسیدند و در آخرین بازی نیز با نتیجه 2-2 در مقابل لخیا گدنسک متوقف شد. در مجموع در 3 بازی بارسا 1 پیروزی، 1 تساوی و 1 شکست، 9 گل زده و 4 گل خورده داشت.
در دوره دوم بازیکنان ملی پوش بارسا به تیم بازگشتند و مارتینو نیز بر روی نیمکت سرمربیگری تیم نشست. بارسا در اولین بازی در خوان گمپر با 8 گل سانتوس را شکست داد، سپس با نتیجه 7-1 تیم ملی تایلند را مغلوب کرد و در آخرین بازی با نتیجه 3-1 از سد مالزی گذشت. در کل دوره دوم پیش فصل، بارسلونا 3 پیروزی، 18 گل زده و 2 گل خورده داشت.
گلزنان بارسلونا در رقابت‌های پیش‌فصل:
مسی با 5 گل زده بهترین گلزن بارسلونا در پیش‌فصل بود و پدرو با 4 گل و الکسیس، فابرگاس و دونگو با 3 گل نفرات بعدی هستند. نیمار نیز در پیش‌فصل 2 گل به ثمر رساند و تیو، دوس سانتوس، خوان رومان، روبرتو، آدریانو و پیکه نیز هر کدام یک گل زدند. یک گل نیز توسط لئو، مدافع تیم سانتوس به اشتباه وارد دروازه این تیم شد.
بهترین پاس گل دهندگان بارسلونا:
مسی، الکسیس و فابرگاس هر کدام 5 پاس گل در رقابت‌های پیش‌فصل دادند. آلبا، نیمار و مونتویا نیز هر کدام 2 پاس گل داشته‌اند که البته یکی از پاس گل‌های مونتویا، گل به خودی بازیکن حریف بود. اسپینوزا، اینیستا، روبرتو، پدرو و آدریانو هر کدام 1 پاس گل در بازی‌های پیش‌فصل دادند. یک گل نیز از روی نقطه پنالتی به ثمر رسانده شد که پاس گلی برای آن به ثبت نرسیده است.
دقایق بازی بازیکنان بارسلونا:
الکسیس سانچز با 389 دقیقه بیشترین بازی را در رقابت‌های پیش‌فصل داشته است و ماسکرانو با 307 دقیقه و آدریانو و مونتویا با 303 دقیقه بازیکنانی هستند که بیش از 300 دقیقه بازی کردند. نفرات بعدی به ترتیب عبارتند از: روبرتو (286)، مسی (273)، سانگ (271)، بارترا (265)، پینتو (237)، دوس سانتوس (196)، سسک (195)، پیکه (173)، تیو (172)، والدز (168)، دونگو (162)، بوسکتس، ژاوی، اینیستا (152)، نیمار (147)، خوان رومان (143)، اویر، آلوز، آلبا (135)، پدرو (125)، سرجی گومز (108)، کارلس پلاناس، پاتریک، ایلیه، اسپینوزا (102)، بگناک (95)، دنی نیتو (94)، فمنیا، سمپر (72)، کوینتیا (45). همچنین پویول، آفلای و کوئنکا به دلیل مصدومیت در بازی‌های پیش‌فصل بازی نکردند.
از مهمترین نکات 4 گل و 1 پاس گل پدرو در تنها 125 دقیقه بازی، 3 گل و 5 پاس گل فابرگاس در 195 دقیقه بازی، 5 گل و 5 پاس گل مسی در 273 دقیقه بازی، و 3 گل و 5 پاس گل الکسیس در 389 دقیقه بازی می باشد، همچنین دونگو، مهاجم کامرونی جوان بارسا که اولین حضور خود در تیم اصلی را تجربه می‌کرد در 162 دقیقه 3 گل برای بارسا به ثمر رساند.
بازیکنان جوان زیادی از تیم ب در رقابت‌های پیش فصل عملکرد خوبی داشتند، از جمله پلاناس، گومز، ایلیه، اسپینوزا و ... ولی بیش از همه بگناک و دونگو (مدافع و مهاجم کامرونی تیم ب بارسا) نظر مارتینو را به خود جلب کردند و به نظر می‌رسد در طول فصل استفاده بیشتری از این بازیکنان شود. استفاده بیشتر از جوانان (بازیکنان تیم اصلی و بازیکنان تیم ب) در یک سیستم چرخشی به ستارگانی مانند ژاوی، پویول و دنی آلوز کمک میکند که در مقاطع حساس فصل با شرایط فیزیکی بهتری در میدان حضور یابند. به نظر می‌رسد بارترا، مونتویا، تیو، سسک فابرگاس و الکس سانگ باید در انتظار نقش ثابت‌تری نسبت به فصل گذشته باشند و انتظار می‌رود که در تیم تاتا همیشه بازیکنان آماده‌ای در زمین ببینیم.
با وجود داستان طولانی مدت خرید مدافع، به نظر می‌رسد که تاتا در آرامش تیم خود را برای فصل جدید آماده میکند. او هراسی در استفاده از استعدادهای جوان در تیم خود ندارد و توانسته به تک تک بازیکنان تیم انگیزه ای مضاعف القا کند و حتی آمادگی خود را برای شروع فصل با مدافعین فعلی نیز اعلام کرده است. در حالی که همچنان در انتظار تعیین چهره جدید تیم در خط دفاع هستیم، با بازیکنان فعلی تیم زیر را می‌توان برای فصل جدید معرفی کرد:
ترکیب اول: والدز، آلوز، پیکه، ماسکرانو، آلبا، بوسکتس، سسک، اینیستا، مسی، نیمار، الکسیس
ترکیب دوم: پینتو، مونتویا، پویول، بارترا، آدریانو، سانگ، ژاوی، روبرتو، تیو، پدرو، دونگو
همچنین تیم شامل دو بازیکن ذخیره دیگر (اویر و دوس‌سانتوس) می‌باشد و کوئنکا و آفلای نیز هنوز باشگاه را ترک نکرده‌اند.
بدون شک بازیکنان ترکیب دوم همگی می‌توانند کمک‌های بزرگی در طول فصل برای بارسا باشند و اگر با یک سیستم چرخشی همه بازیکنان بتوانند آمادگی خود را حفظ کنند، بارسلونا می‌تواند در فصل جدید در همه جام‌ها یک مدعی جدی محسوب شود. گرچه اگر این تیم بخواهد بدون ضعف آشکاری فصل را آغاز کند کماکان باید در انتظار خرید یک مدافع بمانیم.
