farid recobaمن از زمانیکه مارسلو گایاردو با اون استیل مارادونا یی ش پای چپ خلاق ش تو موناکو هنر نمایی میکرد این تیم دوست داشتم چون عاشق فوتبال آمریکا ی جنوبی هستم (ب جز برزیل) و ب جز والنسیا و بعد اینتر تیم های سبک بازی یا ی ستاره از آرژانتین اروگوئه داشتن تو لیگ های مختلف دوس داشتم.نمیدونم چرا ولی قشنگ یادمه شب قبل یک مهر ک فکر کنم دوم ابتدای میرفتیم خابم نمیبرد و شبکه 3 بازی موناکو مارسی ب عنوان گزارش ورزشی پخش کرد نشستم نگاه کردم اونم بعد از دیدن والنسیا ک از کانال کویت پخش میشد و اهالی خوزستان کسانی 25 سال دارن یاد شون میاد شبکه 8 میزدی کویت میگرفت هنوز سرود ملی شون تا حدودی یادمه و من تو 4 سالی که اهواز بودیم از فصل 97 عاشق والنسیا شدم.موناکو هم کاملاً حق شون بود قهرمان بشن. ام باپه هم اصلا بزرگ نشده و تکنیک ش عالیه و انگار ن انگار مهاجم نوک پست اصلی ش. در بدترین حالت اگه مدیرای موناکو 3 بازیکن مثلا کندوگبیا عبدنور مارتیال یا کاراسکو نگه میداشتن میتونستن الان 2 برابر قیمت بفروشند (البته جز مارتیال) و اون موقع مجبور نبودن فابینیو بزارن هافبک دفاعی و از همه مهمتر نیمکت خیلی قوی داشتن که ی جام داخلی دیگ هم میتونستن ببرن و با حفظ این تیم نهایتن. یانهایتا فروش کاراسکو و سیدیبه سال آینده هم با خرید 2.3 استعداد جوون و 2.3 بازیکن مثل گلیک سیلوا حداقل تا یک چهارم لیگ قهرمانان میومدن و میتونستن دوباره قهرمان بشن.فقط امیدوارم بیشتر ی بازیکن مهم نفروشند تازه 2.3 بازیکن خیلی خوب تو لیگ مثل سری ی دفاع آخر ی وینگر راست پا تیم بهتر کنند از نظر ابعاد تاکتیکی
