طرفداری – همانطور که دوران مطرح شدن و اعجوبه بودن علیرضا بیرانوند در میان هواداران فوتبال و اهالی رسانه با سرعتی چون برق و باد گذشت، سقوطش از عرش به فرش نیز سریعا در حال وقوع است. همانقدر که علیرضای معصوم در ابتدای مسیر دوران حرفه‌ای ورزشش با آن دست های کارگری و زحمتکشش مورد اقبال عمومی قرار گرفته بود، این بیرانوندِ بی احتیاط و گستاخ، به سمت شماتت و انزجار پیش می‌رود.
درباره سنگربانی صحبت می‌کنیم که زندگی شخصی‌اش با هزاران گره و سختی به فوتبال ختم شد و با پرتاب های دست استثنایی خود، شهرتی جهانی یافت. علیرضا بیرانوندی که روزگاری در نفت تهران، با اعتماد یحیی گل‌محمدی شکوفا شد ولی در حال حاضر، هم‌بازیانش نیز تصمیم می‌گیرند راه خود را از او کج کرده و پست های حمایتی‌شان از وی را پاک کنند! به راستی این مسیر دو بانده، چگونه با این شتاب طی شده است؟!
آغاز حکایت علیرضا بیرانوند و باشگاه پرسپولیس به اواخر نیم‌فصل نخست لیگ پانزدهم باز می‌گردد. به درگیری سختش با سوشا مکانی درباره پیوستن به سرخپوشان و غصب جایگاه مکانی! پالس های مثبت با قرار دادن پست های اینستاگرامی با شش قلب قرمز فرستاده می‌شود و این اتفاقات در حالی رخ می‌دهند که در پسِ ماجرا، مستنداتی از علاقمندی بیرانوند به باشگاه رقیب وجود دارد.
وضعیت اسفناک پرسپولیس در چارچوب دروازه در لیگ پانزدهم با حضور سوشا مکانی و ایمان صادقی را به یاد دارید؟ موانعی که در مقابل پرواز و اوج گرفتن تیم رویایی برانکو، یک تنه مقاومت می‌کردند. با این فضاسازی، هضم این موضوع که چه اشتیاقی برای پیوستن علیرضا به پرسپولیس میان هواداران این تیم بود، آسان تر می‌شود.
تمایل هر دو طرف به وصال اما با سنگ بزرگ باشگاه نفت تهران و علیرضا منصوریان همراه می‌شود؛ رضایت نامه میلیاردی! باشگاه پرسپولیس می‌ماند و رضایت نامه یک میلیاردی علیرضا بیرانوند و کوه مشکلات مالی. علی اکبر طاهری با کنار گذاشتن راه حل ساده امیر عابدینی مبنی بر تدارک دیدن این هزینه، لوبانوف ازبک با نیمی هزینه را به برانکو پیشنهاد می‌دهد و دستِ آخر با تفاضل گلی کمتر در ایستگاه پایانی، پرسپولیسِ شایسته برانکو به نظاره بالا رفتن جام توسط بازیکنان استقلال خوزستان می‌نشیند.
خبر کوتاه است و ناگهانی. بیرانوند با 6ماه تاخیر، زودتر از موعد نقل و انتقالات و با برگه فسخ قراردادش با نفت، در کنار علی اکبر طاهری و با پیراهن پرسپولیس عکس یادگاری می‌اندازد. سکوی پرتاب سنگربان خرم آبادی در این لحظه ثبت می‌شود و او با اعتماد کی‌روش پیراهن شماره یک تیم ملی را نیز به چنگ می‌آورد. سنگربان نخست پرسپولیس و تیم ملی با ثبت کلین شیت های متوالی در راه قهرمانی و صعود به جام جهانی؛ رویایی تر از این نمی‌شود!
روز ها و ماه ها سپری می‌شوند. بازیکنان پرسپولیس در یک اقدام نسنجیده پس از ثبت قهرمانی خود در لیگ برتر و پیش از دیدار مرگ و زندگی با الوحده در راه صعود به دور حذفی لیگ قهرمانان آسیا، تمرینات را بایکوت می‌کنند. واکنش احساسی هواداران با فریاد زدن نام اسطوره های متعصبی چون مجتبی محرمی و احمدرضا عابدزاده، ناراحتی ایشان از بازیکنان را نشان می‌دهد. طعنه های زننده بیرانوند مبنی بر قهرمان نشدن پرسپولیس برای 10 سال در این جو غالبا احساسی، چون بنزینی بر آتش خشم هواداران، آن ها را افروخته می‌کند.
پایان مسیر بیرانوند و پرسپولیس؟ شایعات در تابستان درباره پیوستن این سنگربان به تیم فوتبال فنرباحچه دهان به دهان می‌شوند. واکنش باشگاه پرسپولیس واضح و مشخص است؛ رضایت نامه میلیون دلاری! پروژه جایگزینی بیرانوند با ولکان، دروازه بان شهره ترک تبار طبق انتظارات منتفی می‌شود تا لیگ پرتلاطم هفدهم آغاز شود.
علیرضا بیرانوند، نمایش های ضعیف با پیراهن پرسپولیس و تیم ملی، حساسیت ایجاد شده در میان هواداران و شایعاتی که هربار پر رنگ تر از قبل از سرباز شدن سنگربان جوان سرخپوشان حکایت دارند. پایان دیدار پرسپولیس و سایپا و تعطیلی بیست روزه لیگ برتر. بیرانوند یک هفته پس از اظهار نظر محکمش درباره ماندن در پرسپولیس، این بار در چرخشی ماورای طبیعه از مهم تر بودن سرنوشت شخصی‌اش به باشگاه در زمان ممنوعیت از نقل و انتقالات سخن به زبان می‌آورد و به شایعات، رنگ واقعیت می‌بخشد. داستان کوتاه است و مشخص؛ یا قراردادم را زیاد کنید، یا به سربازی می‌روم!
طاهری که پیش از این یک بار در ماجرای علیرضا بیرانوند با رد کمک امیر عابدینی، دست عوامل بیرونی را از مدیریتش بریده بود، این بار هم به خواسته منفعت طلبانه سنگربان حریصش اعتنایی نمی‌گند تا بیرانوند با حرکتی احساسی و نسنجیده خود را برای دومین بار مقابل هواداران قرار دهد.
هواداران پرسپولیس ناراحت تر و زخم خورده تر از مرتبه پیشین، با درخواست سید جلال حسینی و برخی از بازیکنان پرسپولیس مبنی بر بخشش علیرضا، در ورزشگاه آزادی به تشویق رادوشویچ و عابدزاده مشغول می‌شوند و با پادرمیانی کاپیتان، توهینی به سنگربان یاغی شکل نمی‌گیرد. یک صحنه و یک واکنش، سکو ها را منجمد می‌کند! هیس!
بله، بیرانوند بار دیگر بر این زخم کهنه، نمک می‌پاشد! با یک واکنش نسنجیده و عجولانه دیگر، او این بار پا را فراتر گذاشته و هواداران را به سکوت فرا می‌خواند. سکوتی به معنای اعلان جنگ با سکوها. سکوتی که اگر در صحبت با خبرنگاران پس از دیدار مقابل سایپا اتفاق می‌افتاد، اکنون شرایط بدین جای نرسیده بود. آقای علیرضا بیرانوند، مسیر را اشتباهی می‌روید. انتهای این مسیر یقینا تباهی است، باور ندارید؟ از امثال پیام صادقیان، رضا حقیقی، محمد عباس زاده و حتی یار غارتان در اردو های تیم ملی، رامین رضاییان بپرسید!
