Classic No. 10نزدیک بودن تیما و قدرت رقابتشون یه فاکتور مهمی تو هر لیگه
منتها 3-4 تا لیگ برتر دنیا رو که نگاه کنید می بینید قهرمانی های 20 سال اخیر بین سه یا 4 تا تیم تقسیم شده.
لیگ برتر انگلیس هم از این قائده خارج نیست و بیشتر قهرمانی های سال های اخیر واسه منچستر یونایتد بوده و بصورت تک و توک آرسنال و چلسی (نیوکاسل و من سیتی هم تک قهرمانی داشتن) چند تا قهرمانی بدست آوردن. در اصل این تیما به همراه تیمایی مثل تاتنهام و لیورپول در مسائل مالی با هم رقابت شدیدتری داشتن تا مسائل فوتبالی. اگه گفته می شه که تو انگلیس مدعی زیاده بخاطر اینه که این تیما پتانسیل لازم برای قهرمان شدن رو دارن.
اما حکایت لالیگا متفاوته. دو تا تیم شدیداً با همدیگه رقابت می کنن و جای رقابت برای سایر تیما نمونده. این به معنی ضعف تیمای دیگه ی لالیگا نیست .. چون هر سال شاهدیم که همین بازیکنای لالیگایی با مبالغ بالا عازم تیمای پولدار انگلیسی هستند و بازیکنای کلیدی تیماشون هم محسوب می شن. حتی با وجودیکه بیشترشون هم تو تیم ملی ذخیره همین بازیکنای رئال و بارسا هستن. نقطه ضعف لالیگا اینه که منابع مالی مثلاً حاصل از حق پخش تلویزیونی بین تیما بصورت یکسان تقسیم نمی شه و رئال و بارسا سهم زیادتری دارن. همین باعث شده بود که مدیرعامل سویا صداش در بیاد. اما قراره از سال 2016 نحوه پرداخت حق پخش تلویزیونی (که درآمد پایه همه تیما هست) اصلاح بشه و تیمای دیگه سهم بیشتری داشته باشن.
با این حال هر لیگی خاصیت های خودش رو داره. فوتبال اسپانیایی خیلی تکنیکیه فوتبال تو ایتالیا خیلی تاکتیکیه و فوتبال تو انگلیس فوتبال سرعتیه تو آلمان هم فوتبال تاکتیکی و قدرتیه.
