نتونیو کونته پسرکی بود که برای تیم محلی‌اش لچه، تیمی که همیشه هواداراش بود بازی میکرد. تا اینکه یوونتوس، غول سری آ به سراغش آمد. فابریتزیو راوانلی که همبازی کونته در یووه بود درباره‌یِ دوران فوتبالِ او میگوید: «آنتونیو هافبکی بود که هم گل میزد و هم برای تیم تلاش زیادی میکرد. آنتونیو ضربات سر خوبی داشت، خوب پاس میداد و گل‌های حساسی هم میزد.»
کونته در 13 فصلی که برای یوونتوس بازی کرد، 15 جام برد، از جمله قهرمانی در چمپیونز لیگ در سالِ 1996. آلساندرو دل پیرو، بازیکن افسانه‌ای بیانکونری که دوران زیادی را کنار کونته سپری کرده است اعتقاد دارد این قهرمانی‌ها بهترین زیرساخت را برای مربی شدن او فراهم کرد: «آنتونیو خیلی حرف نمیزد و این نشان میداد که همیشه در حال فکر کردن بوده. او میخواست دلیل هر اتفاقی که در زمین می‌افتد را بداند.»
کونته بعد از بازنشستگی از بازی در سالِ 2004 سریع رو به مربیگری آورد و موفق شد دو تیم سینا و باری را از سریِ بی به سریِ آ بیاورد. بعد نوبت بازگشت به یوونتوس رسید. راوانلی که در دوران مربیگری کونته در یووه، مربی تیم جوانان باشگاه بود، شروعِ کار او را به خوبی به یاد می‌آورد: «آنتونیو به رئیس (آندره‌آ آنیلی) گفت یوونتوس باید به راه بردن برگرده و برای این کار به من نیاز دارید.»
یوونتوسی که به کونته رسید تفاوت زیادی با یوونتوسی داشت که او خودش در آن بازی میکرد. بعد از بازگشت از سریِ بی و پشت سر گذاشتن تبعات تلخِ کالچوپولی، تیمی که به کونته رسید دو فصل پیاپی را در رده‌یِ هفتم جدول به پایان برده بود. اما او انتظار خیلی بیشتری از بازیکنانش داشت. دل پیرو به یاد می‌آورد: «آنتونیو برای بازیکنان، به خصوص بازیکنان جدیدش توضیح داد که معنای یوونتوس دقیقا چیست، چون این باشگاه تاریخ فوق‌العاده پر افتخاری دارد. مربی در این شرایط باید پیامِ خودش را به بازیکنان منتقل بکند، اما نه فقط با حرف زدن، بلکه با عمل، با نشان دادنش در زمین تمرین و بازی.»
در اولین فصل حضور کونته در یوونتوس او سیستمِ تیمش را از دفاع چهار نفره به 2-5-3 تغییر داد. اولین باری که کونته دست به این تغییر زد مقابل ناپولی بود، تیمی که در آن دوران رهبری‌اش را والتر ماتزاری به عهده داشت. یووه در این بازی از شکستِ 1-3 بازگشت و در نهایت بازی را با تساویِ 3-3 به پایان برد. این بازگشت از نظر ماتزاری تاثیر بسیار زیادی در ساخته شدن تیم جدیدشان و شروع دوران تسلط‌شان بر سری آ داشت: «این نقطه‌یِ عطفی برای یوونتوس بود، لحظه‌ای که به آن‌ها، به قول ما ایتالیایی‌ها مهمیزی زد برای این سفر فوق‌العاده‌شان.»
یوونتوس در این فصل بدون حتی یک شکست اسکودتو را فتح کرد، اولین افتخار بزرگ مربیگری مردی که به "ایل مارتلو" معروف شده بود، پُتک، واژه‌‌ای که از نظر دل پیرو بهترین تعریف برای کونته بود: «البته ما اسمهای دیگری هم برایش داشتیم، ولی بهتره همان مارتلو را بگوییم!» راوانلی هم اعتقاد مشابهی با همبازی سابقش دارد: «آنتونیو حتی یک روز هم دست از کار بر نمی‌دارد و اصلا علاقه‌ای به تعطیلات ندارد.»
کونته در طول دوران حضورش در یوونتوس با مشکلی از سوی مسئولین فوتبال ایتالیا هم مواجه شد، با اتهام آگاهی داشتن از یک تبانی و خبر ندادنِ آن. با اینکه در نهایت تمام این اتهامات رفع شد، اما در دورانی که پرونده‌یِ کونته تحت بررسی بود او زمان بیشتری را در تمرینات و با بازیکنانش سپری میکرد، اتفاقی که به قول دل پیرو هم خوب بود و هم بد: «آنتونیو عصبانی‌تر از همیشه بود، مارتلوتر!»
یوونتوس در فصل دوم کونته هم اسکودتو را فتح کرد و در رقابت با ناپولیِ ماتزاری پیروز شد: «کونته به یوونتوس هویت و سبک بازی داد و انگیزه را به بازیکنانش بازگرداند. به علاوه آن‌ها در ترنسفرها هم خیلی موفق بودند و برای همین بدل به تیم بزرگی شدند.»
یکی از این ترنسفرهایِ موفق فرناندو یورنته بود، بازیکنی که در اولین فصل حضورش در یوونتوس، فصلی که آخرین فصل کونته روی نیمکت بیانکونری بود با 18 گل خودش نقش مهمی در سومین قهرمانیِ پیاپیِ آن‌ها در سری آ داشت. کونته و یوونتوس این فصل را با 102 امتیاز بردند تا رکوردی در تاریخ سری آ به ثبت برسانند. اما یورنته اعتراف می‌کند کار کردن زیر نظر کونته اصلا ساده نبوده: «این سخت‌ترین فصل فوتبالم در کل سال‌هایی بود که بازی کردم. کونته تاکید زیادی روی آمادگی بدنی دارد و برای همین گاهی وقتی وارد زمین تمرین می‌شوید انگار به جای دویدن باید پرواز کنید. برخی تیم‌ها وقتی از قهرمانی در لیگ مطمئن می‌شوند دیگری اهمیتی به بازی‌های باقی مانده نمی‌دهند. اما ما اینطور نبودیم و کونته ازمون خواست تا تاریخ‌سازی کنیم.»
کونته بعد از سه قهرمانی پیاپی در سری آ، حالا در اولین فصل ورودش به جزیره هم با چلسی لیگ برتر را فتح کرده، موفقیتی که راوانلی از همان روز اول انتظارش را داشت: «روزی که آنتونیو با چلسی قراردادش را امضا کرد من صد در صد مطمئن بودم چلسی قهرمان لیگ برتر می‌شود. چون من آنتونیو را خوب میشناسم، او واقعا یک حرفه‌ایِ به تمام معناست.»
پس کونته، این شوالیه‌یِ پیروزی، یک بار دیگر یک قهرمانی دیگر را جشن می‌گیرد، اما دل پیرو هشداری برای بازیکنان چلسی دارد: «او با بازیکنانش شام مفصل و باشکوهی میخورد و در جریان همین شام بهشان میگوید بچه‌ها حواستان جمع باشه، سال دیگر کار سخت‌تره و ما باید به بردن ادامه بدیم.»
