برای خواندن قسمت اول می‌توانید به اینجا بروید.
https://www.tarafdari.com/node/825226
در پایان فصل ۶۴-۱۹۶۳ آندرآ ریتزولى پس از ٩سال موفق باشگاه را ترک کرد، ریتزولى نه تنها براى موفقیت‌هاى ورزشى بلکه بخاطر ساختن مرکز تمرین باشگاه و پیشرفت تیم به یاد آورده می‌شود. در فصل ۶۸-۱۹۶۷ میلان پس از چندسال افول به صدر جدول برگشت، نهمین قهرمانى در لیگ به معناى بازگشت به لیگ اروپا بود.
میلان در فینال و در ورزشگاه برنابئو، آژاکس را ۴-١ شکست داد،کودیچینى که پس از نمایش خارق العاده‌اش در برد مقابل منچستریونایتد لقب “عنکبوت سیاه” را به او داده بودند نقش به‌سزایى در قهرمانى تیم داشت. آنها همچنین قهرمان باشگاه‌هاى جهان شدند.
سبک بازى و استایل جیانی ریورا او را بهترین بازیکن سال اروپا در سال ۶٩ کرد.”در دنیاى خشک فوتبال ریورا تنها کسى است که حس شاعرانه را به نمایش می‌گذارد.”
۱۹۷۰-۱۹۸۵
این دوره یکى از تاریک‌ترین دوره‌هاى باشگاه میلان بود. یکى از معدود نقاط روشن اما ستاره پیراهن میلان بود که پس از دهمین قهرمانى در سال ٧٩ به آنها تعلق گرفت.
آنها سه‌بار قهرمان italian cup و یکبار قهرمان European cup winners cup شدند. در سال ١٩٧٨ لیدهولم، بازیکنى را به میلان آورد که بعدها یکى از بزرگترین مدافعان دنیا شد: فرانکو بارسى.
فرانکوى بزرگ اولین بازى‌اش براى میلان را در مقابل ورونا در ٢٣ آوریل ١٩٧٨ انجام داد. بازى که میلان آن را ٢-١ برد. در سالهاى پایانى دهه هفتاد مربیان زیادى بر نیمکت تیم نشستند و ریورا هافبک افسانه‌اى میلان هم کفش‌هایش را آویخت. بعد از آن او یکى از نایب رییسان باشگاه شد.
هشتسال از دهه هشتاد دوران افول بود و میلان دو فصل از آن را در سرى B بازى کرد، اما نقطه روشنى در میان این دوران تاریک نمایان شد؛ پائولو مالدینى در بیست ژانویه ١٩٨۵ در بازى مقابل اودینزه براى اولین‌بار به میدان رفت،پائولو از آن پس به یکى از اسطوره‌هاى تیم تبدیل شد و موفقیت‌هاى بسیارى براى میلان کسب کرد.
۱۹۸۵-۲۰۱۷
لیدهولم پس از دوره‌اى دوباره به باشگاه برگشت اما به دلیل نتایج ضعیف برکنار شد. میلان در مقطعى قرار داشت که نیاز به تغییرات اساسى در باشگاه حس می‌شد.
در ٢۴ مارچ ١٩٨۶ برلوسکونى به عنوان بیست و یکمین رییس باشگاه میلان معرفى شد. رییس جدید تصمیم گرفت در فصل نقل و انتقالات مهره‌هاى جدیدى به تیم اضافه کند. در فصل ۸۷-۸۶ بازیکنانى همچون دونادونى،داریو بندى، دانیله ماسارو و جووانى گالى با باشگاه قرارداد بستند و در کنار بازیکنان انگلیسى مارک هاتلى و رى ویلکینز قرار گرفتند.
با وجود هماهنگ نبودن بازیکنان، تیم میلان موفق به راهیابى به جام یوفا شد،در بازى پلى آف در دقایق اضافه ماسارو تنها گل بازى را به ثمر رساند.
در فصل ۸۸-۸۷ ساچى مربى باشگاه میلان شد، تفکر او مبتنى بر فوتبال شناور، دفاع منطقهاى به همراه فشار و پرس تیم مقابل در زمان مالکیت توپ بود. با ورود ستاره‌هاى هلندى مارکو فن باستن و رود گولیت تیم وارد دوره جدید و هیجان‌انگیزى شد که بازى فوتبال را نه فقط در ایتالیا بلکه در جهان تغییر داد.
وقتى الکساندرو کاستاکورتا از تیم جوانان به تیم بزرگسالان پیوست، میلان فصل را تبدیل به اتفاقى خارقالعاده کرد، با وجود اتفاقات خارج از زمین و باخت ٢-٠ در مقابل رم، میلان به جنگیدن ادامه داد و امتیاز خود را به تیم ناپولى مارادونا رساند و با پیروزى ٣-٢ در مقابل ناپولى در ورزشگاه سن پائولو در ١٨ مى ١٩٨٨ براى یازدهمین‌بار قهرمان سرى A شد.
زوج گولیت و فن‌باستن با پیوستن رایکارد به تیم، شبیه به Ge-Re-Noli (نوردال، گرن و لیدهولم) در دهه پنجاه شد. از آن زمان میلان غرق در موفقیت و پیروزى شد. در فصل ۸۹-۸۸ آنها بر اروپا فرمانروایى می‌کردند. میلان با شکست رئال مادرید در نیمه‌نهایى جام باشگاه‌های اروپا، در فینال به مصاف استوا بخارست رفت؛ صدهزار نفر در نیوکمپ شاهد برد ۴-٠ میلان و قهرمانى‌اش بودند.
میلان در دوران مربیگرى ساچى یکبار قهرمان سرى A ،دوبار قهرمان اروپا، یکبار قهرمان جام بین قاره‌اى و دوبار قهرمان سوپر کاپ شدند.
در آغاز فصل ۹۳-۹۲ فابیو کاپلو به عنوان مربى میلان انتخاب شد. میلان همچنان پیروز میادین بود و به موفقیت در خانه و اروپا ادامه می‌داد، آنها ۴ بار قهرمان سرىA شدند،قهرمانى لیگ قهرمانان و بازى مقابل بارسلونا هنوز هم در خاطر هواداران مانده است.
میلان کاپلو همچنین یک قهرمانى سوپرکاپ اروپا را هم به کلکسیون افتخاراتش اضافه کرد. سالهاى١٩٨۶تا ١٩٩۶ بدون شک بهترین سالهاى باشگاه میلان بودند، نه تنها به دلیل قهرمانى‌هاى پى‌درپى بلکه بخاطر نمایش فوق‌العاده و سبک هیجان‌انگیز فوتبالى که میلان در این دوره به نمایش می‌گذاشت.آنها “جاودانگان” و “شکست‌ناپذیرانى” بودند که بازى فوتبال را به سطح جدیدى رساندند.
سالهاى پایانى دهه ٩٠ اما به اندازه سالهاى ابتدایى آن شیرین نبود. مربیان زیادى در این سال‌ها روى صندلى مربیگرى تیم نشستند. قهرمانى بعدى میلان در سرىA در صدسالگى باشگاه و با مربیگرى زاکرونى رقم خورد.در سال ٢٠٠٣ میلان با مربیگرى آنچلوتى یوونتوس را در فینال لیگ قهرمانان شکست داد و قهرمان شد، در همان فصل آنها سوپر کاپ اروپا و کاپ ایتالیا را هم به دست آوردند.
قهرمانى بعدى سرى A در فصل بعد رقم خورد، این هفدهمین قهرمانى میلان در ایتالیا بود. میلان فصل بعد را با قهرمانى در سوپر کاپ ایتالیا آغاز کرد. فصل ۵-۲۰۰۴ اما فصل خوبى براى تیم نبود و با وجود همه تلاش‌ها، میلان نتوانست در حد و اندازه‌هاى همیشگى ظاهر شود.
فصل ۷-۲۰۰۶ اما فصلى بود که با تلاش بازیکنان و همه اعضاى تیم، فصل موفقى رقم خورد.
فوتبال ایتالیا به دلیل پرونده تبانى باشگاه‌ها در بدترین وضعیت قرار داشت و میلان هم در این بین از آسیب دور نبود، آنها فصل را با امتیاز منفى شروع کردند اما تلاش و تمرینات سخت نتیجه داد. میلان به فینال لیگ قهرمانان راه یافت؛ فینال آتن کمی از تلخی شکست دو سال پیش مقابل لیورپول کم کرد و نشان داد که میلان بر نابرابرى‌ها و مجازات‌هاى ناعادلانه پیروز شده است.
یکى از آخرین قهرمانى‌ها، قهرمانى در سوپر کاپ اروپا در مقابل سویا بود. بازى مهم دیگرى که روسونرى‌ها در فصل ۸-۲۰۰۷ داشتند در ژاپن بود، قهرمانى در جام باشگاه‌هاى جهان به معناى تبدیل شدن به پرافتخارترین تیم دنیا بود. مردان آنچلوتى در آنچه “دربى جهانى” نامیده می‌شد به مصاف بوکا جونیورز رفتند؛ میلان با نمایشى خیره‌کننده و بى‌نقص ۴-٢، بوکا را شکست داد و قهرمان شد،شهر میلان و هواداران در کنار هم این افتخار بزرگ را که با تلاش همه اعضاى تیم به دست آمده بود جشن گرفتند.
سالهاى بعد اما از آنچه میلان را باشگاهى رؤیایى می‌ساخت، دور بود؛ مربیان متعددی آمدند و رفتند و ستارگان و اسطوره‌های یکی از پس دیگری به آخر راه رسیدند و یا باشگاه ترک کردند. بهترین نتایج باشگاه در دهه اخیر، تحت هدایت ماسیمیلیانو آلگری رقم خورد. او با ستارگان تازه‌واردی همچون فن بومل، سیلوا، زلاتان و روبینیو موفق شد تیم را به هجدهمین و آخرین اسکودتو تا بدین روز برساند. یک نایب قهرمانی در لیگ، دیگر رهاورد آلگری بود. مربیان زیادی آمدند و رفتند و توفیق چندانی کسب نکردند. از ابتدای فصل گذشته هدایت تیم را وینچنزو مونتلا به عهده گرفته است. در انتهای فصل پیش، گروه سرمایه گذاری سینو یوروپ، ۹۹% سهام باشگاه را خریداری کرد و به دوران زمامداری ۳۱ ساله برلوسکونی پایان داد.
این داستان ادامه دارد.......
