فلورنتینو آریزاThe ⚡ Dudeنظام ایدئولوژیک که بر پایه بستر فرهنگی هستش و حرفش از روز اول مبارزه با استعمار هستش چیز بدی نیست. بستر فرهنگ اگر از بین بره، اخلاقش هم از بین میره. نگرانی اینه که میبینیم عدهای که کم هم نیستن مخالف این سیستم فکری و به شدت مخالف مبنا اخلاق اون هستن. با اینکه باز تو شرایط بحرانی هممون به اون تفکر اخلاقی پی میبریم. اینجا اون بستر فرهنگی، اخلاقش رو از اسلام و تفکر اسلامی میگیره که به نظر من اصلا عربی نیست، اسلام و اخلاق ایرانیه. جوری که ایرانیا پشت هم دراومدن مثلا تو جنگ، بسیار متفاوت با کشور های اسلامی دیگه هست. مقابله با استعمار هم همینطور. اما وقتی هر کشوری به اسم آزادی خودش رو تو سطح جهانی مطرح میکنه، همه شبیه هم میشن. مثلا هنرمندای ایرانی که میخوان خودشون رو تو سطح هنر غرب نشون بدن کاملا شبیه هنرمند های دیگه خاور میانهای یا حتی آفریقایی و آسیای شرقی هستن. با اینکه تمام ویژگی های فرهنگی رو هم میذارن جلوی چشم که بقیه ببینن. یا از اونطرف غربی ها به چشم کشور به تمدن نرسیده بیشتر خاورمیانه رو میبینن. اینها برای این بود که یعنی من با تفکر نظام, که بخواد با اخلاق پیش بره و ضد استعمار و یک شکل شدن به صورت تعریف انسانی غرب باشه مشکلی ندارم. مشکل با تفکر داخلی هست که مردم رو از اخلاق دور میکنه. نمونش کامنت هایی که دیدی یا فضایی که هرروز میبینیم و عصبانیت بشتر مردم همه جا. اما چقدر خوب حرف زدی شما. ملی گرایی و منطق رو همزمان با صداقت درونی خودت داری که باعث میشه خودت رو فریب ندی. من همیشه همه نقد های ورزشی و فوتبالی شما رو ستایش میکنم. تو همه پست ها بهترین حرف ها و تحلیل های ورزشی رو داری. با اینکه طرفدار چلسی هستی طوری تحلیل میکنی که همیشه میگم کاش چلسی ببره که خوشحال باشی. بحث مخالفت یا موافقت نیست، تعریف واقعیت بیرونیمون به شکل اجتماع هست که با تفکر اخلاقی (چه اسلامی و غیره) سازش و میانهروی ایجاد کنیم. تو اون فضاست که دنیامون بزرگتر میشه، تعامل بیشتر میشه، پیشرفت بیشتر میشه و مرز های شخصی خودمون و شخصیتمون رو بهتر تو یه فضای دور از تنش میبینیم و میشناسیم.