مطلب ارسالی کاربران

کریستیانو رونالدو ، حماسه ساز لحظه های عشق .

حامی کهکشانی ها 10/17/2018 - 18:01 مشاهده پروفایل

567 مشاهده / 77 دیدگاه 19 3

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

آن قدر برای مادریدیستا ها مهم بود که روز مراسم معارفه اش در برنابئو ، جای سوزن انداختن نبود . انگار ، همه می دانستند که او ، با بقیه فرق دارد . با همه ی کسانی که تا به حال آمده اند و رفته اند . اسمش را که اعلام کردند ، ورزشگاه غرق در شادی شد . پشت میکروفون رفت و برای هواداران حرف زد . بعد فریاد کشید :(( یک ، دو ، سه ؛ زنده باد مادرید ! )) و آن موقع بود که داستان کریستیانو و رئال شروع شد ........
پسرک پرتغالی می دانست که رئال ، تیم بزرگان است . پس همه ی تلاش خود را به کار برد تا بدرخشد ؛ و همین طور هم شد . رونالدو و رئال به زمان زیادی برای تطابق با هم نیاز نداشتند . کریستیانو از همان روز اول کارش را خوب بلد بود . بعد از رفتن رائول ، شماره ی 7 مقدس به کریس رسید .حالا او همه چیز برای درخشش داشت . حالا وقتش بود که رونالدو ، در لیگ قهرمانان هم نقش اول را بازی کند و سعی کند تا با لبخند ، زمین مسابقه را ترک کند .
سال 2012 جلوی بایرن مونیخ ، و ضربات پنالتی . آن سال ، نویر بر کریستیانو غلبه کرد . باخت در چمپیونزلیگ ، آن هم در نیمه نهایی ، بدترین حالت ممکن بود . سال 2013 هم در مصاف با دورتموند ، کامبک رئال کامل نشد . کریستیانو زمین خورد . از آن شب که دروازه بان بایرن ، رؤیا هایش را در هم شکست ، منتظر روزی بود که انتقام بگیرد ؛ و درست دو سال بعد ، تیم مونیخی دوباره با رئال رودررو می شد . پای کریس که به آلیانز رسید ، آن پنالتی را یاد آور شد . نمی خواست دوباره زمین بخورد . حالا ، نوبت او بود که اشک باواریایی ها را دربیاورد و آرنای مونیخ ، بهترین سکو برای نشان دادن این نمایش بود . دبل رونالدو همه ی خاطرات بد را شست و با خودش برد . فقط یک قدم باقی مانده بود تا چمپیونزلیگ ، دینش به کریس را این بار با پیراهن سپید بدهد ........
فینال لیسبون به شکل باور نکردنی به وقت های اضافه رسید و گل رونالدو از روی نقطه پنالتی ، خیال مادریدیستا ها را از بابت برد راحت کرد . او ، ستاره ی تیم بود . ستاره ای که عضو فعال مثلث bbc محسوب میشد . ستاره ای که در قلب همه ی سپید پوشان نفوذ کرده بود . ستاره ای که انگار به برنابئو فراخوانده شده بود تا تاریخ را بنویسد .
شب فینال میلان ، بازی با رقیب همشهری به ضربات پنالتی کشیده شد . رئال فقط یک پنالتی دیگر لازم داشت تا جام چمپیونزلیگ را از آن خود کند ؛ و قرعه ی آن پنالتی به نام کریستیانو افتاده بود . سرنوشت توپ ، به ساق های کریس گره خورده بود و رئالی ها با چشمانی منتظر ، برای شنیدن صدای سوت داور ، لحظه شماری می کردند . رونالدو ، حمایت همه ی آنها را پشت سرش احساس می کرد . او برای پنالتی آخر بهترین گزینه بود . توپ که از خط دروازه رد شد ، کریستیانو فقط صدای تشویق مادریدیستا ها و فریاد شادی هم تیمی هایش را می شنید . او بار دیگر ، جام را به سمت سانتیاگو سوق داده بود .......
فینال کاردیف که رسید ، دبل رونالدو و نقش مهمش در پیروزی 4-1 برابر یووه ، فصل درخشان کریس را کامل کرد . طی این سال ها ، کریستیانو 4 توپ طلا به همراه جام های مختلف را در گنجینه ی افتخاراتش می چید و هر بازی با شنل سپید ، چشمان همگان را به ساق هایش پیوند می زد . ولی انگار هنوز یک چیز کم بود . چیزی که برای همیشه ، نام او را به دفتر تاریخ فوتبال سنجاق بزند ........
درخشش در لیگ قهرمانان دیگر برایش عادی شده بود . گلزنی در 8 بازی پیاپی ، صدر جدول گلزنان چمپیونزلیگ را به تسخیر کریستیانو درآورده بود . در گام بعدی ، رقیب دوست داشتنی رونالدو ، یوونتوس پر ستاره رودرروی رئال صف آرایی کرد . کریس وقتی پایش را روی چمن های تورین گذاشت ، فهمید که این شب ، با همه ی شب های دیگر فرق دارد . دقیقه ی 63 بازی ، وقتی توپ بالای سرش پرواز می کرد ، وقت تصمیم گیری بود ؛ و کریس تصمیم گرفت که بپرد . به مانند فرشته از زمین جدا شد . چشم ها به او دوخته شده بود . چرخید ، قوانین فیزیک را نقص کرد ، معادلات ریاضی را به هم ریخت ، قلبش را پشت توپ گذاشت و شلیک کرد . شلیکی که دیوار های استادیوم را لرزاند . کریستیانو ، بعد از ضربه ی برگردانش به زمین افتاد اما ، هیچ دردی را احساس نمی کرد . او تاریخ را نوشته بود ؛ و هواداران بیانکونری هم به احترام دست نوشته ی کریس ، ایستادند و از اثرش تمجید کردند . آن شب ، تورین ، شهر بی دفاع شده بود ......
رسیدن به فینال های چمپیونزلیگ برای رئال تبدیل به عادت شده بود . این بار در کیف اوکراین ، کهکشانی ها رودرروی تیم انگلیسی لیورپول ایستادند و مثل همیشه ، جام را با خود به مادرید و برنابئو آوردند . رئالی ها ، از اینکه دسیموترسرا را به دست آورده بودند و با سه قهرمانی پیاپی ، به تاریخ پیوسته بودند ، خوشحال بودند . کریس هم خوشحال بود اما مثل همیشه نبود ؛ و این را کاملا از مصاحبه ی بعد بازی او میشد فهمید . هر کلمه از مصاحبه ی رونالدو ، مانند تیر در قلب مادریدیستا ها فرو می رفت . برای آنها ، دیگر قهرمانی مهم نبود . ستاره ی تیم با شک و تردید درباره ی آینده صحبت می کرد و این ، باور نکردنی بود ......
فردای آن روز ، کریستیانو در سیبلس اعلام کرد که فصل بعد ، با همه ی هواداران دیدار خواهد کرد و رئالی ها خیالشان بابت ماندن ستاره راحت شد ؛ ولی روزنامه ها ، انگار چیز دیگری می دانستند . شایعات زیاد و زیادتر میشد . قلب مادریدی ها با دیدن پیراهن های سیاه و سفید کریستیانو به درد می آمد . روز به روز به اخبار پیرامون کریس افزوده میشد تا اینکه خبر رسمی انتقال رونالدو به یوونتوس ، جهانی شد ......
کریستیانو به صحنه ی جرم برگشت .او در مقابل چشمان حیرت زده ی مادریدیستا ها ، چمدانش را بست و راه تورین را در پیش گرفت . رونالدو هیچ وقت زیر قولش نمیزد . او قول داد بود که می ماند ولی حالا ، خط های سیاه به پیراهن سپیدش اضافه شده بودند . این حتما دلیلی داشت . شاید کریس خسته شده بود . خسته از (( هو )) کردن هایی که بعد از دو سه بازی عدم گلزنی ، گوشش را پر میکرد . خسته از کنایه ها و حرف های پرز راجع به نیمار برزیلی ، خسته از فراموشکاری های طرفدارنما ها . شاید به همین خاطر بود که درست 9 سال پس از پیوستنش به رئال ، پایتخت اسپانیا را ترک کرد . درست همان روزی که آمده بود ، رفت . انگار نه انگار که همه ی رکورد ها را شکسته و سند آنها را به نام خودش ثبت کرده است .
کریستیانو ، کسی بود که غرور و تلاش را یکجا در خودش داشت . هر فصل نزدیک به 50 گل برای ماتادور های سپید پوش به ثمر می رساند و رکورد ها را پشت سر هم می شکست . ممکن است بتوانند او را از برنابئو بیرون کنند اما جای او در قلب رئالی ها تثبیت شده است . با تک تک گلهایش خاطره داریم ، جام هایمان را مدیونش هستیم و فراموشش نخواهیم کرد . آن ها فقط می توانند رنگ لباس رونالدو را عوض کنند اما قلب او همیشه سفید خواهد بود .....
کریستیانو ! به خاطر قطره قطره عرق هایی که برای عشق سپید ریختی از تو ممنونیم . می دانیم که مستحق این بی رحمی ها از سوی مدیریت رئال نبودی . در های برنابئو همیشه به رویت باز است و پرچم شماره 7 تو ، تا ابد بر فراز قله های مادرید برافراشته خواهد بود . تو همیشه در قلب مادریدیستا ها باقی خواهی ماند . امیدواریم تو را یک بار دیگر در سانتیاگو ببینیم . Cr7 افسانه ای ، مواظب خودت باش . یک دنیا دوستت داریم کریستیانو ...