طرفداری - جام ملت های آسیا در سال 2019 از پانزدهم دی ماه و دیدار بین تیم های اماراتِ میزبان و بحرین در ورزشگاه زایدِ شهر ابوظبی، رسما افتتاح می گردد.
در مسابقات اماراتِ 2019 برخلاف دوره های پیشین تعداد تیم های حاضر به 24 تیم افزایش پیدا کرده و پس از گذشت 27 روز سرنوشت تیم قهرمان این دوره نیز مشخص خواهد شد. در هفدهمین دوره این رقابت ها، شاهد حضور چهره های سرشناسی در امارات خواهیم بود. چهره هایی که هم درون زمین بازی و هم روی نیمکت، می توان شاهد حضور آن ها از دریچه قاب دوربین های تلویزیونی بود. از این رو تصمیم گرفتیم که شما را با ده ستاره احتمالی حاضر در این مسابقات آشنا کرده و به بررسی سوابق آن ها بپردازیم. گفتنی است، این فهرست دارای رتبه بندی خاصی نبوده و تنها از بازیکنان و مربیانی نام برده شده که احتمال درخشش آن ها در این رقابت ها، بالا می باشد.
1. هاجیمه موری یاسو (ژاپن)
سرمربی جدید تیم ملی ژاپن، با نفراتی جدید پا به رقابت های جام ملت های آسیا خواهد گذاشت. در لیست 23 نفره و نهایی سامورایی ها برای این جام، سیزده بازیکن وجود دارند که در جام جهانی 2018 حاضر نبوده و مسابقات 2019 امارات، اولین تورنمنت مهم و رسمی آن ها به حساب می آید. موری یاسو در زمان بازیگریش هافبکی تنومند و قلدر به حساب می آمد که بازی های خوب او هنوز در یاد و خاطر هواداران ژاپنی باقی مانده است. سرمربی کنونی ژاپن در سال 1992، موفق به فتح جام ملت های آسیا برای اولین بار در خاک کشورش شد و حال با تیم جوان شده اش، پا به مسابقات امارات گذاشته تا به عنوان سرمربی نیز، این جام با ارزش را به دست آورده و نام خود را در فوتبال آسیا جاودانه سازد. در تیم جوان شده ژاپن، به نوعی هاجیمه موری یاسو تک ستاره سامورایی ها بوده و ژاپنی ها با اندیشه های او امیدوار به پنجمین قهرمانی خود در آسیا هستند. موری یاسو که همزمان عهده دار هدایت تیم ملی المپیک این کشور نیز هست، سعی دارد علاوه بر قهرمانی در امارات، تیم خوب و یکدستی را نیز برای رقابت هایی مهم تر، یعنی جام جهانی 2022 قطر آماده سازد.
2. مهند علی (عراق)
بسیاری بشار رسن و طارق همام، ستاره های سرخابی لیگ برتر ایران را مهم ترین بازیکنان تیم ملی عراق می دانند؛ اما مهند علیِ 18 ساله که در 11 بازی ملی خود توانسته 6 گل را برای تیم ملی این کشور به ثمر برساند را می توان مهم ترین ستاره و حتی پدیده این جام دانست. شماره 10 عراقی ها، خطرناک ترین مهاجم این تیم به حساب می آید و با درخشش احتمالی خود می تواند به تیم های بزرگ آسیایی راه یافته و حتی حضور در اروپا را نیز تجربه نماید. سرکو کاتانچ، سرمربی تیم ملی عراق آن قدر به بازی ستاره 18 ساله خود اعتقاد دارد که هم او را در بازی های اخیر تیم ملی فیکس قرار داده و هم شماره 10 عراق را برازنده قامت او دانسته است. مهند علی بازیکن سریع و پا به توپی است که قابلیت شوت زنی با هر دو پای خود را دارا بوده و علاوه بر آن از تکنیک بالا و قدرت سرزنی خوبی نیز برخوردار است. او در بازی های دوستانه در مقابل تیم ملی عربستان و چین، ستاره عراقی ها بود و تک گل تیم ملی عراق را در برابر سعودی ها به ثمر رساند. پست اصلی مهند علی مهاجم سایه بوده و بازی او در کناره ها بسیار چشم نواز است. او با توجه به سن کم خود می تواند علاوه بر تیم ملی عراق یکی از مهره های باارزش این کشور در مسابقات مقدماتی المپیک نیز به حساب آید.
3. مارچلو لیپی (چین)
در دنیای فوتبال به ندرت سرمربی را می توان نام برد که افتخارات باشگاهی و ملی او به پای مارچلو لیپی برسد. سرمربی سابق لاجوردی پوشان ایتالیا که با این تیم در جام جهانی 2006 به مقام قهرمانی جام جهانی رسید، حال هدایت تیم ملی چین را از سال 2016 عهده دار شده است. او در زمینه باشگاهی نیز سرمربی بزرگی در دنیای فوتبال محسوب شده و یوونتوس با او در دهه 90 به تمامی افتخارات ممکن باشگاهی، دست یافته است. ضمن اینکه آخرین قهرمانی بیانکونری در لیگ قهرمانان اروپا که در فصل 96-1995 صورت پذیرفت نیز با هدایت او بوده است. بدون هیچ تردیدی، مارچلو لیپی سرشناس ترین چهره حاضر در جام ملت های آسیا در کشور امارات قلمداد شده و حتی دیدن چهره او از لنز دوربین های تلویزیونی، برای علاقه مندان به او جذاب خواهد بود. چینی ها در دهه 80 و 90 میلادی در آسیا تیم قدرتمندی به حساب می آمدند و حتی در سال 1984 موفق به نایب قهرمانی در جام ملت ها شدند. عنوانی که در سال 2004 و با حرف و حدیث های فراوان مجددا توانستند آن را تکرار نمایند. چین در مسابقات امارات با قرعه نسبتا خوبی روبرو شده است. در گروه آن ها تیم های کره جنوبی، فیلیپین و قرقیزستان قرار دارند که می توانند به عنوان تیم دوم به مرحله حذفی این رقابت ها راه پیدا کنند. باید به نظاره نشست و دید که سرنوشت این سرمربی نام آشنای دنیای فوتبال و تیم تحت هدایتش در امارات، چگونه رقم خواهد خورد.
4. مصطفی امینی (استرالیا)
هنگامی که لیست نهایی 23 نفره تیم ملی استرالیا منتشر شد، یک نام در میان این بازیکنان جالب توجه و سوال برانگیز بود. مصطفی امینی؟! امینی بازیکن دو رگه افغانستانی- نیکاراگوئه ای است که پدرش متولد افغانستان است و مادرش از نیکاراگوئه به استرالیا مهاجرت کرد. این بازیکن سابقه حضور در تیم های اول و دوم باشگاه دورتموند را نیز داشته، هرچند در تیم اصلی هیچ گاه به او بازی نرسیده است. مصطفی امینی به نوعی جایگزین دیگر بازیکن دو رگه تیم ملی استرالیا، یعنی دنیل ارزانی شده که به علت مصدومیت جام ملت های آسیا را از دست داده است. گراهام آرنولد، سرمربی تیم ملی استرالیا با خط کشیدن روی ستاره باارزش خود که رباط صلیبی پاره کرده، مصطفی امینی 24 ساله را که در حال حاضر در باشگاه آرهوس دانمارک، توپ می زند جانشین او کرده است. امینی که پست اصلیش هافبک وسط بوده، بازیکنی تکنیکی، خلاق و پا به توپی است که از هوش بالایی نیز درهنگام بازی برخوردار می باشد. این هافبک پا به توپ در تمامی رده های سنی تیم ملی استرالیا بازی کرده و تاکنون در پنج بازی ملی نیز برای کانگوروها به میدان رفته است. او در تیم باشگاهی اش، آرهوس دانمارک یک ستاره بوده و در 74 بازی برای این تیم، توانسته 6 گل به ثمر برساند.
5. کارلوس کی روش (ایران)
دستیار سابق سرالکس فرگوسن در منچستریونایتد و سرمربی سابق رئال مادرید، در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 میلادی توانست به موفقیت های بزرگی در رده های سنی تیم ملی پرتغال دست یابد. او علاوه بر قهرمانی در رقابت های جام جهانی جوانان در سال های 1989 و 1991 توانست ستاره های بزرگی را به دنیای فوتبال همچون لوییس فیگو، روی کاستا، ژائو پینتو و فرناندو کوتو معرفی نماید. کی روش از سال 2011 عهده دار هدایت تیم ملی ایران گشته و توانسته این تیم را، دو بار متوالی روانه جام جهانی سازد. اتفاقی که تا قبل از او هیچ گاه در فوتبال ملی ایران رخ نداده بود. کی روش تاکنون در 93 بازی از سال 2011 عهده دار هدایت ایران گشته که از این تعداد بازی، 55 برد، 26 تساوی و 12 باخت ازآن او و تیم ملی ایران شده است. درصد برد 59.14% که آماری فوق العاده برای این سرمربی پرتغالی به حساب می آید. با کی روش ایران برای سالیان متوالی در رده بندی فیفا در جایگاه نخست قاره کهن ایستاده و در جام جهانی روسیه نیز تیم او عملکرد بسیار خوبی داشت و باز هم برای اولین بار در تاریخ تیم ملی این کشور، ایران در دور گروهی با او توانست 4 امتیاز کسب نماید.
اگر کی روش و تیمش کمی خوش شانس تر بودند، می توانستند با حذف پرتغال، بزرگترین شگفتی مسابقات روسیه را نیز رقم بزنند. البته این مربی پرتغالی در دوره قبلی جام ملت ها، ناکام بود و تیم تحت هدایتش در مرحله یک چهارم پایانی این مسابقات برابر عراق و در ضربات پنالتی، شکست تلخی را متحمل شد و از این رقابت ها حذف گردید. حال کی روش و ایران در مرحله گروهی دوباره به تیم ملی عراق خورده اند و کارلوس کی روش ضمن گرفتن انتقام و شکست این تیم، می تواند ایران را به عنوان صدرنشین راهی مرحله حذفی جام ملت های آسیا نماید. صدرنشینی که اگر رخ دهد بر طبق پیش بینی ها تیم او تا مرحله نیمه نهایی به آن شکل، مشکل چندانی نخواهد داشت. ایران با کی روش، یکی از مدعیان اصلی این رقابت ها به حساب می آید و هواداران ایران امیدوارند پس از 43 سال بتوانند قهرمانی در این مسابقات را تجربه نمایند.
6. سون هیونگ مین (کره جنوبی)
ستاره این روزهای تیم ملی کره جنوبی، شرایط بسیار خوبی را در تیم باشگاهی خود، تاتنهام در لیگ برتر انگلیس تجربه می نماید و با آمادگی بالایی در جام ملت های آسیا حاضر خواهد شد. سون هیونگ مین در لیگ برتر انگلیس از ابتدای ماه نوامبر تاکنون هشت بازی انجام داده و در این بازی ها توانسته پنج گل بزند و پنج پاس گل نیز برای هم تیمی های خود در تات فراهم سازد. وی هم چنین در 112 بازی برای تاتنهام در لیگ برتر روی 50 گل (35 گل و 15 پاس گل) تاثیر مستقیم داشته است. ستاره تاتنهام که به تازگی قرارداد خود را با این تیم تا سال 2023 تمدید کرده است، در بازی های آسیایی جاکارتا حاضر شد تا با قهرمانی در رشته فوتبال و رسیدن به مدال طلا، از خدمت سربازی برای کشورش معاف شود. البته کره ای ها در دو بازی نخست خود در این جام، ستاره و کاپیتان خود را به همراه نخواهند داشت و سون پس از بازی حساس این تیم برابر منچستریونایتد که این روزها با سرمربی جدید خود، اوله گونار سولسشر روزهای خوبی را تجربه می کند، به ابوظبی و اردوی تیم ملی کره در امارات خواهد پیوست. پائولو بنتو سرمربی تیم ملی کره جنوبی به کسب قهرمانی با ستاره آماده خود امیدوار بوده و پس از گذشت 59 سال، می خواهد کره ای ها را به سومین قهرمانی خود در آسیا برساند.
7. سالم الدوسری (عربستان سعودی)
اولین بار رسانه های برزیلی به وینگر سرعتی و تکنیکی تیم ملی عربستان و باشگاه الهلال، لقب «نیمار خلیج فارس» را دادند. بازیکنی با شم گلزنی بالا که از کوچکترین فرصت ها برای خود و دیگر هم تیمی هایش موقعیت گلزنی فراهم می سازد. سالم محمد الدوسری، در نوجوانی در مدرسه فوتبال بارسلونای شهر ریاض تست فوتبال داد و خیلی زود هم در این آزمون قبول شد. علاقه وافر او به فوتبال باعث شد تا با وجود مخالفت های پدرش که دبیر ریاضیات در شهر ریاض بود، قید تحصیلات را زده و به سراغ فوتبال برود. هافبک تکنیکی الهلال به نوعی نماد وفاداری این تیم نیز شناخته می شود چرا که تمام دوران فوتبالی خود را از نوجوانان و جوانان تاکنون در این تیم سرشناس آسیایی سپری کرده است. الدوسری یکی از 9 بازیکن ملی پوش عربستانی بود که قبل از جام جهانی 2018، طبق توافقاتی که بین فدراسیون این کشور و لالیگا صورت گرفت، راهی فوتبال اسپانیا و باشگاه ویارئال شد. هرچند ماحصل حضور او در این تیم، یک بازی و 30 دقیقه حضور در ترکیب ویارئال بوده است. سایت گل الدوسری را «مروارید عرب» نامیده و اعتقاد دارد عربستان با وینگر خود می تواند به کسب مقامی درخور و شایسته فوتبال این کشور با او امیدوار باشد.
8. احمد خلیل (امارات)
شاید در نگاه اول تمام توجهات به تیم ملی امارات متوجه سرمربی سرشناس ایتالیایی این تیم، آلبرتو زاکرونی معطوف گردد؛ ولی در غیاب عمر عبدالرحمان ستاره مصدوم تیم ملی فوتبال امارات، بار دیگر هواداران فوتبال در این کشور چشم انتظار درخشش مهاجم سرشناس خود، احمد خلیل خواهند بود. احمد خلیل از 17 سالگی و سال 2008 به تیم ملی امارات دعوت شد و پس از گذشت بیش از یک دهه، او هنوز هم یکی از بهترین بازیکنان فوتبال امارات و قاره آسیا به حساب می آید. احمد خلیل در این مدت 97 بازی ملی، آمار فوق العاده 49 گل را در کارنامه ملی خود می بینید و به احتمال بسیار زیاد، آمار بازی های ملی او در این جام سه رقمی خواهد شد. مهاجم سابق باشگاه الاهلی امارات و حال حاضر الشباب این کشور، پس از مصدومیتی طولانی مدت به مستطیل سبز بازگشته و زاکرونی در کنفرانس خبری خود از آمادگی ستاره خود سخن به میان آورده است. بهترین بازیکن فوتبال آسیا در سال 2015، قد چندان بلندی ندارد ولی به طرز شگفت انگیزی در توپ های هوایی و ضربات سر موفق عمل می کند. ضمن اینکه این مهاجم استاد زدن ضربات ایستگاهی بوده و گل های فراوانی را در عرصه ملی و باشگاهی از این طریق، به ثمر رسانده است. باید دید میزبان مسابقات در غیاب عمر عبدالرحمان مصدوم ولی احمد خلیل آماده، می تواند به مراحل پایانی این جام برسد یا خیر؟
9. علیرضا بیرانوند (ایران)
دروازه بان ملی پوش باشگاه پرسپولیس، در سال 2018 عملکرد درخشانی داشت و حتی به گفته بین اسپورت و سایت گل، در بین سه نامزد نهایی بهترین بازیکن سال آسیا نیز قرار داشت که در تصمیمی عجیب از سوی AFC این اتفاق صورت نپذیرفت. بیرانوند در رقابت های جام جهانی 2018 به همراه خط دفاعی ایران عملکرد فوق العاده ای داشت و در این بازی ها، توانست پنالتی فوق ستاره ای چون کریستیانو رونالدو را نیز مهار کرده تا ایران در پایان آن بازی تنها با یک شوت استثنایی از کوارشما، به نتیجه مساوی با قهرمان اروپا راضی گردد. بیرانوند با پرسپولیس نیز در آسیا خوش درخشید و توانست به همراه این تیم پرطرفدار به فینال لیگ قهرمانان آسیا برسد. او در بازی نیمه نهایی و برابر السد، با سیوی خیره کننده توانست ضربه سر ژاوی را مهار نموده تا پرسپولیس به همراه او به بازی پایانی این رقابت مهم باشگاهی در آسیا برسد. عملکرد درخشان بیرانوند در رقابت های باشگاهی و ملی و ثبت بیشترین آمار کلین شیت در فصل گذشته، باعث شده تا نام او در این فهرست قرار گیرد.
بیرانوند همچنین در دو فصل پیاپی لیگ برتر به عنوان برترین دروازه بان ایران شناخته شد و هم برانکو در پرسپولیس و هم کی روش در تیم ملی اعتقاد خاصی به توانایی های فنی او دارند. بیرانوند در جام ملت های 2015 نیز نامش در بین ذخیره های تیم ایران دیده می شد، هرچند در آن بازی ها علیرضا حقیقی گلر ثابت تیم ملی کشورمان بود و حال این فرصت به گلر 26 ساله تیم ملی رسیده تا در رقابت های جام ملت های آسیا خودی نشان دهد. تیم ایران زیر نظر سرمربی پرتغالی خود با کمترین گل خورده، رکورد شکست ناپذیری مقابل تیم‌های آسیایی را هم ثبت کرده است. آخرین بار که تیم ملی ایران مقابل یک حریف آسیایی در دقایق قانونی و در یک بازی رسمی شکست خورد، بازی برگشت با ازبکستان در انتخابی جام جهانی 2014 برزیل بود.
10. پائولو بنتو (کره جنوبی)
پائولو بنتو سرمربی جدید تیم ملی کره جنوبی است که پس از مسابقات جام جهانی 2018، عهده دار هدایت این تیم گشته است. کره جنوبی نیز به مانند رقیب دیرینه اش ژاپن، تغییرات زیادی را به خود پس از تورنمنت مهم روسیه دیده و سرمربی پرتغالی جدید این کشور، تیم کره را با 9 تغییر نسبت به رقابت های جام جهانی، عازم امارات خواهد کرد. پائولو بنتو نامی آشنا در فوتبال پرتغال و قاره اروپاست. بنتو ستاره خط دفاعی تیم های سرشناسی چون بنفیکا و اسپورتینگ در زمان بازیگریش بود و با این دو تیم توانسته به عناوین متعدد قهرمانی در فوتبال کشورش دست یابد. وی پس از بازنشستگی اش از دنیای فوتبال به مدت پنج سال هدایت اسپورتینگ را برعهده گرفت و با تیم تحت هدایتش توانست دو بار به مقام قهرمانی لیگ پرتغال نیز دست یابد.
بنتو پس از موفقیت در رقابت های لیگ پرتغال، در سال 2010 سکان هدایت تیم ملی کشورش را پس از کی روش به دست گرفت و تا سال 2014 سرمربی این تیم بود. قبل از حضور در تیم ملی کره، وی مدتی سرمربی تیم هایی نظیر کروزیرو برزیل، المپیاکوس یونان و چونگ‌کینگ کره جنوبی بود که در فصل 17-2016 توانست المپیاکوس را به مقام قهرمانی لیگ یونان برساند. هدف مهم تر بنتو و فدارسیون فوتبال کره جنوبی بیشتر تغییر نسل فوتبال این کشور و آماده سازی هر چه بهتر این تیم برای تورنمنت های مهم پیش رو، به خصوص جام جهانی قطر در سال 2022 خواهد بود. هرچند آن ها با کاپیتان و ستاره ای همچون سون هیونگ مین، نیم نگاهی نیز به کسب مقام قهرمانی در جام ملت های آسیا خواهند داشت.
