در آلمان می توان به سادگی ادعا کرد که از هر ده فوتبالیست نه نفر آرزویش بازی در بایرن مونیخ است، وقتی به تاریخچه فوتبال مانشافت هم نگاه می کنیم اکثر ستاره های بزرگشان از بایرن مونیخ بوده اند اما کم نبودند بازیکنان آلمانی بزرگی که بنا به دلایل مختلف هیچ وقت سر از بایرن مونیخ در نیاوردند، از وفاداری به تیمی خاص تا ترجیح بازی در لیگی غیر از بوندسلیگا، بازیکنان زیادی در این دسته قرار می گیرند که در این یادداشت به معرفی کوتاه و اجمالی برخی از این بازیکنان خواهیم پرداخت
ینس لمن
لمان دو مرتبه (فصل‌های ۹۷-۱۹۹۶ و ۰۶-۲۰۰۵) به عنوان بهترین دروازه‌بان سال اروپا نیز انتخاب شده است. او در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا دارای رکورد می‌باشد٬ بطوریکه در فصل‌های ۰۶-۲۰۰۵ و ۰۷-۲۰۰۶ در طی ۱۰ بازی (۸۵۳ دقیقه) هیچ گلی دریافت نکرد. وی نقش مهمی در نایب قهرمانی تیم آرسنال در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا فصل ۰۶-۲۰۰۵ نیز داشت. وی سابقه‌ی حضور در باشگاه‌های شالکه٬ آ.ث. میلان٬ بروسیا دورتموند٬ آرسنال٬ اشتوتگارت را دارد. وی در سال ۲۰۱۱ از فوتبال باشگاهی خداحافظی کرد. او در مجموع در ۶۱ بازی برای تیم ملی آلمان به میدان رفته است
آندریاس کوپکه
آندریاس کوپکه دروازه‌بان ملی‌پوش سابق فوتبال اهل آلمان می‌باشد که هم‌اکنون به‌عنوان مربی دروازه‌بانان در تیم ملی فوتبال آلمان مشغول به کار است. کوپکه فوتبال حرفه‌ای خود را از تیم هولشتاین کیل آغاز کرد و در سال ۲۰۰۱ در تیم نورنبرگ بازنشسته شد. او به همراه تیم ملی آلمان موفق به کسب مقام قهرمانی در جام جهانی ۱۹۹۰ و جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶ شد. وی در سال ۱۹۹۶ توسط فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال به‌عنوان بهترین دروازه‌بان دنیا انتخاب شد. کوپکه در ۵۹ بازی ملی در ترکیب تیم ملی فوتبال آلمان
برتی فوگتس
وی فوتبال از تیم‌های محلی بوتگن شروع کرد و در تیم‌های حرفه‌ای بورسیادورتمند و مونشن‌گلادباخ ادامه داد. وی در سال‌های دهه ۱۹۷۰ که دوران طلایی تیم بورسیادورتمند به شمار می‌رود یکی از بازیکنان کلیدی این تیم به شمار می‌رفت. وی در سال ۱۹۷۹ از فوتبال خداحافظی کرد. وی در دوران بازیگری‌اش ۹۶ بار برای تیم ملی آلمان‌غربی به میدان رفت که این تعداد بازی او را به یکی از روکوردداران بازی ملی در آلمان تبدیل کرده است. وی همراه با تیم ملی آلمان قهرمان جام جهانی ۱۹۷۴ مونیخ شد.
مسوت اوزیل
برای مدت 5 سال در باشگاه فوتبال روت ویس توپ زد. در سال 2005 به رده های سنی شالکه 04 پیوست و توانست به تیم اصلی راه پیدا کند و پس از سه سال راهی وردربرمن شد. وي در 31 ژانویه 2008 با برمن تا سال 2011 قرارداد بست. اوزیل در برمن شماره 11 را بر تن کرد. او در کنار دیگو برزیلی تیم را به موفقیت ها زیادی رسانند و این تیم شمالی را به فینال جام حذفی و آخرین دوره جام یوفا رساندند.اوزیل در سال 2010 به رئال مادرید و در سال 2013 به آرسنال منتقل شد.
رودی فولر
رودی فولر که نام اصلی او رودولف فولر است تا اواسط دهه 90 میلادی یکی از مهاجمان موفق و درخشان فوتبال آلمان بود. فولر در سال 1986 با تیم ملی فوتبال آلمان به مقام نایب‌قهرمانی جهان و چهار سال پس از آن در ایتالیا به مقام قهرمانی جهان رسید. وی با همین تیم در سال 1992 نایب قهرمان اروپا شد. رودی فولر در سطح باشگاهی نیز دوره‌های موفقی داشت. وی در نخستین فصل حضورش در وردر برمن، آقای گل مسابقات بوندسلیگا شد و در همان سال به عنوان بهترین بازیکن آلمان برگزیده شد. وی روی‌هم 137 بازی برای وردربرمن انجام داد و 97 گل برای این تیم به ثمر رساند.
توماس هسلر
هافبک قهرمان جام جهاني 1990 در ايتاليا، بازیکن سابق تیم های یوونتوس، رم، کلن و دورتمند که سابقه حضور در تیم ملی آلمان را نیز در کارنامه دارد. توماس در سال ۱۹۹۴ به همراه آلمان در جام جهانی حضور یافت اما ژرمنها با شکست برابر بلغارستان راهی خانه شدند. دوران اوج هسلر در تیم آ اس رم بود که در سه سال حضور در این تیم بهترین بازی هایش را به نمایش گذاشت. هسلر، همچنین مدتی در تیم پدیده مشهد به عنوان دستیار کار کرده بود.
ماتیاس سامر
مدافع و هافبک دفاعی با قدرت دفاعی خوب – تاکتیک پذیری بالا – قدرت بازیسازی بالا، او به غیر از یک دوره کوتاه بازی در اینتر میلان، در آلمان بازی کرد و آخرین تیم او نیز بروسیا دورتموند بود که با کاپیتانی سامر با شکست ۱ ـ ۳ یوونتوس، به جام اروپای ۱۹۹۷ دست یافت او همچنین با دورتمند ۲ بار قهرمان بوندسلیگا شد. سامر تنها بازیکن بزرگ تاریخ فوتبال آلمان است که در هر دو آلمان شرقی و غربی بازی کرده‌است . او علاوه بر ۵۱ بازی ملی که برای آلمان انجام داده . ۲۳ بازی ملی نیز برای آلمان شرقی انجام داده و ۶ گل نیز به ثمر رسانده‌است .
گونتر نتزر
نتزر را در اوج فعالیت‌های ورزشی‌اش، «نابغه شورشی» می‌خواندند. این بازیکن خوش‌فکر، با موهای طلایی بلند، اندام ورزیده و حرکات شگفت‌انگیز و پیش‌بینی‌ناپذیر، سال‌ها طراح بازی در خط میانی و موتور خستگی‌ناپذیر تیم باشگاه «مونشن گلادباخ» و تیم ملی فوتبال آلمان بود. گونتر نتزر بازیکن خط میانی فوتبال آلمان در دهه هفتاد میلادی، شاید از دیدگاه موفقیت ورزشی و شمار بازی‌های ملی خود، در سایه یکسری از بازیکنان آلمانی قرار بگیرد، اما از منظر اعتبار و آوازه خود در این رشته ورزشی، بی‌شک یکی از بزرگ‌ترین‌ها در آلمان است.
ولفگانگ اوراث
در کنار فرانس بکن باوئر تنها بازيکن تيم ملي اين کشور است که در سه جام جهاني 1966 ، 1970 و 1974 شرکت کرده و به ترتيب سه مدال نقره، برنز و طلا را به دست آورده است. به راستي مي توان گفت يکي از بهترين هافبک هاي بازي ساز تاريخ فوتبال ژرمن ها است. پيش از شروع جام جهاني 2006 کانال ZDF در يک نظرسنجي از مردم خواست 50 بازيکن اول قرن آلمان را انتخاب کنند. در اينجا ولفگانگ اووه رات مقام هفتم را به دست آورد.
اولیور بیرهوف
مهاجم سابق تیم ملی آلمان، فرزند دکتر "رولف بیرهوف" یکی از غول‌های انرژی این کشور بود. اولیور بیرهوف، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال آلمان است. بیرهوف گلزن قدبلندی بود که بیشتر به خاطر توانایی‌های فوق‌العاده‌اش در بازی هوایی شناخته شده و می‌توانست توپ‌های هوایی جلوی دروازه را با ضربه سر به گل تبدیل کند. او با میلان قهرمانی در سری A را تجربه کرد و در یورو ۱۹۹۶ با زدن اولین گل طلایی تاریخ فوتبال جهان، تیم ملی آلمان را به قهرمانی اروپا رساند.
اووه زیلر
اووه زیلر ستاره سال های دور فوتبال آلمان که به همراه این تیم نایب قهرمان جام جهانی 1966 شد، زیلر که به دلیل شوت های سهمگین پای راستش معروف بود و حتی یک بنا از پای راستش در فولکس پارک اشتادیون هامبورگ ساخته شده است، بهترین بازیکن تاریخ هامبورگ است و پس از گرد مولر دومین گلزن برتر تاریخ بوندسلیگاست. زیلر مهاجمی بود كه با حركت های آكروباتیك گل های زیبایی به ثمر می رساند او با وجود قدی كوتاه, به خاطر قدرت پرش فوق العاده, حتی برای مدافعان بلند قامت تیم مقابل نیز هراس آور بود. «اووه زیلر» ستاره پیشین تیم ملی فوتبال آلمان، در اوج فعالیت ورزشی خود یكی از بهترین مهاجمان فوتبال در جهان بود. وی ده ها سال پس از كناره گیری از فوتبال هنوز یكی از محبوب ترین ورزشكاران آلمان به شمار می رود.
آندریاس مولر
اندریاس مولر فوتبالیست پر افتخار آلمان و باشگاه بوروسیا دورتموند. اندی بیشتر افتخاراتش را بعد از پیوستن به باشگاه بروسیا دورتموند کسب نمود. بازیکنی که پنالتی پیروزی آلمان در یورو 96 را به انگلیس زد.دوران حضورش در یوونتوس هم جزو سال های درخشان وی بود، آندریاس مولر ستاره سابق یوونتوس و تیم ملی آلمان در طی سال های 1992 تا 1994 با حضور در جمع تورینی ها به یکی از چهره های محبوب این تیم و هواداران تبدیل شده بود. او از نسل طلایی دهه 90 آلمان بود، یعنی زمانی که هافبکهای عالی و پرقدرت در تیم ملی آلمان بیش از حد زیاد شده بودند. مولر یکی از بهترین بازی سازان تاری فوتبال آلمان است.
بودو ایلگنر
بودو ایلگنر دروازه‌بان آلمانی است که نقش بسزایی در قهرمانی آلمان در جام جهانی ۱۹۹۰ داشت. او اولین دروازه‌بان تاریخ بود که در فینال جام جهانی گلی دریافت نکرد. ایلگنر به دفع و مهار شوت معروف بود و خط دفاعی عالی‌اش شامل کسانی چون کلاوس اوگنتالر، آندریاس برمه، توماس برتولد، گیدو بوخوالد و یورگن کولر را به خوبی رهبری می‌کرد. او در موقعیت‌های تک به تک تقریباً شکست‌ناپذیر بود و روی سانترها و شوت‌های از راه دور فوق‌العاده نشان می‌داد.
گیدو بوخوالد
از سال ۱۹۸۴ میلادی عضو تیم ملی فوتبال آلمان بوده‌است. وی در ۷۶ بازی ملی حضور داشته است و آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۹۴ میلادی انجام داد. گویدو بوخوالد در بازی‌های ملی‌اش ۴ گل به ثمر رساند. بوخوالد عضو تیم تیم دوست داشتنی آلمان نود بود که در کنار لوتار ماتئوس-یورگن کلینزمن-توماس هسلر-اندی برمه-پیر لیتبارسکی و کلاوس اوگنتالر-فولر-گیدو بوخوالد-یورگن کوهلر-بودو ایگنر-توماس برتولد .......بوخوالد اکثر دوران فوتبالش را در تیم اشتوتگارت بود
فریتز والتر
فریتس والتر یکی از نام‌آورترین و محبوب‌ترین بازیکنان فوتبال آلمان در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ میلادی بود. وی به عنوان کاپیتان تیم ملی فوتبال آلمان، با این تیم در سال ۱۹۵۴ در سوییس به مقام قهرمانی جهان دست یافت. این بزرگ‌ترین افتخار ورزشی والتر بود. در هفده سالگی مهاجم ثابت تیم اول کایزرسلاترن بود. فریتس والتر همواره به تیم باشگاهی خود وفادار ماند. فریتس والتر با رژیم نازی میانه‌ای نداشت. همبازی‌های او در تیم باشگاهی می‌گفتند که هرگز برای ادای احترام، به سبک نازی‌ها با حرکت دست به پیش سلام نمی‌داد و نامه‌هایش را با «هایل هیتلر» امضا نمی‌کرد. والتر پس از پایان جنگ، از اسارت آزاد شد و به آلمان بازگشت. در کایزرسلاترن فوتبال را از سر گرفت و با این تیم در سال‌های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۳ قهرمان آلمان شد.
مکس مورلوگ
او از سال ۱۹۵۰ میلادی عضو تیم ملی فوتبال آلمان بوده‌است. وی در ۲۶ بازی ملی حضور داشته است و آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۵۸ میلادی انجام داد. ماکس مورلوک در بازی‌های ملی‌اش ۲۱ گل به ثمر رساند. تیم ملی آلمان با کاپیتان فریتس والتر، هلموت ران و مکس مورلوک قهرمان جام جهانی 1954 شد. مورلوک حدودا 500 بازی برای تیم نورنبرگ انجام داد و بیشتر دوران ورزشی اش در این تیم بود.
ویلی شولتش
مدافع آلمانی که از سال ۱۹۵۹ میلادی عضو تیم ملی فوتبال آلمان بوده‌است. وی در ۶۶ بازی ملی حضور داشته است و آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۷۰ میلادی انجام داد. ویلی شولتس در بازی‌های ملی‌اش گلی به ثمر رساند. این مدافع در دو تیم هامبورگ و شالکه بازی می کرد و با این تیم ها به قهرمانی نرسید. شولتس یک بازیکن چند پسته به شمار می رفت که قادر به بازی به عنوان هافبک یا مدافع یا سوییپر بود.
کارل هاینس فورستر
در ۸۱ بازی ملی حضور داشته است و آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۸۶ میلادی انجام داد. کارل‌هاینتس فورشتر در بازی‌های ملی‌اش ۲ گل به ثمر رساند. فورستر با تیم ملی آلمان قهرمان یورو و دوبار نایب قهرمان جام جهانی شد. فورستر بیش از 300 بازی برای اشتوتگارت انجام داد و با این تیم قهرمان بوندسلیگا شد. بجز اشتوتگارت برای مارسی هم بازی کرد و با المپیک مارسی هم دوبار قهرمان لیگ فرانسه شد.
ولفگانگ وبر
ولفگانگ وبر در پست دفاع بازی می کرد که از سال ۱۹۶۴ میلادی عضو تیم ملی فوتبال آلمان بوده‌است. وی در ۵۳ بازی ملی حضور داشته‌است و آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۷۴ میلادی انجام داد. ولفگانگ وبر در بازی‌های ملی‌اش ۲ گل به ثمر رساند. او یکی از گلزنان فینال جام جهانی ۱۹۶۶ مقابل انگلستان بود. او اولین گل ملی اش را در حالی که فقط 19 سال و 307 روز، 22 داشت در آوریل 1664 برابر چکواسلواکی زد. وبر تمام دوران بازیش را در تیم کلن بود.
فلیکس ماگات
ماگات فوتبال را در سال 1960 در فا. اف. آر نیلکهایم شروع کرد و در سال 1964 به تی. وی 1860 آشافنبورگ پیوست. در سال 1972 به رقیب بزرگ این تیم، ویکتوریا آشافنبورگ رفت. در سال 1976 به تیم هامبورگ در بوندسلیگای 1 منتقل شد و تا سال 1986 در این تیم ماند. وی به عنوان بازی‌ساز این تیم، در 306 بازی بوندسلیگا 46 گل به ثمر رساند. او با هامبورگ سه بار قهرمان بوندسلیگا و دوبار قهرمان جام اروپا شد: 1977 در دقیقه آخر در مقابل اندرلشت بلژیک در دیدار پایانی جام در جام اروپا گل پیروزی‌بخش تیمش را زد. 1983 نیز هامبورگ با هدایت ارنست هاپل در جام باشگاه‌های اروپا با تک گل ماگات بر یوونتوس تورین ایتالیا غلبه کرد و به قهرمانی رسید. البته ماگات بعد ها به عنوان مربی در بایرن مونیخ فعالیت کرد.
