Forever Barcaآبروی باشگاه وقتی میره که به خاطر نداشتن یه بازیکن تعیین کننده ی دیگه به جز مسی دو سال پشت سر هم کامبک بخوریم. آبروی باشگاه وقتی میره که همه ی تیما میدونن اگه یه مسی رو مهار کنن کل تیم فلج میشه. آبروی باشگاه وقتی میره که بازیه رفت ۳تا بزنی بازیه برگشت ۴ تا بخوری و هیچی نتونی بزنی. وقتیکه توپی که باید برسه به نیمار و گیریز میرسه به آلبا که تک به تک رو پاس به عقب بده یا کوتی و سوارز که تک به تک رو بکوبن به دروازه بان. نه با آوردن دوتا بازیکن. همین که نیمار بعد از دوسال رفتنش به غلط کردم افتاده و با التماس میخواد برگرده ینی بارسا چیه که بعد از رفتن ازش به غلط کردن میفتی. همین که گیریز نیومد و سال بعدش هنوز فصل تموم نشده اعلام جدایی میکنه و با بارسا توافق و حتی صبر نمیکنه برا رسیدن پیشنهاد بقیه تیما ینی بارسا چیه که به غلط کردن افتاده. آبروی باشگاه وقتی میره که رئالی که رقیب مستقیمشه داره اینطوری تا دندون خودشو مسلح میکنه ولی باشگاه بشینه بگه نه ما اینارو نیاریم که یه وقت زشت نشه. آبروی باشگاه وقتی میره که با همین طرز تفکر بشه میلان و رئال سال به سال قوی تر.
حالا هرچقدر دوست دارین بگین برا بارسا زشته ولی اینا که بیان و یه خط حمله ی رویایی تشکیل بدن و دوتا مصاحبه از اینکه چه اشتباهی کردن در گذشته بکنن ینی آبرو.
