گفته می‌شود پل پوگبا پس از دو فصل حضور مجدد در منچستر یونایتد قصد ترک تیم و پیوستن به رئال یا یووه را دارد.
جدای از انگیزه‌های مینو رابولا مدیر برنامه های جنجالی پوگبا، این روزها بحثی در انتخاب باشگاه برای بازیکن‌های سرشناس مطرح است به نام حضور در یو سی ال!
طی فصل های اخیر بازیکنان سرشناس ترجیح می‌دهند در تیم هایی بازی کنند که شانس قهرمانی در یو سی ال را دارند. به نوعی قهرمانی در یو سی ال شانس برنده شدن توپ طلا را برای ستاره های تیم ها بالا می برد. این همان مسیری است که نیمار نیز در پاریس پیش گرفته است.
انتخاب تیم برای بازیکن های سرشناس به یک موضوع چند پارامتری تبدیل شده است. انتقال نیمار به پاریس برای خروج از زیر سایه مسی و کسب توپ طلا و بازگشت او به بارسا برای بردن یو سی ال و احتمالاً کسب توپ طلا مدیومی از سرگردانی بازیکنان بزرگ در انتخاب تیم را نشان می‌دهد. مدیومی که دستمزدهای بالای 500 هزار یورو در هفته و حضور در تبلیغات رسانه ای نیز نقش مهمی در آن ایفا می‌کند.
بازگشت پوگبا به یووه هرچند ممکن است به بردن یو سی ال ختم شود اما رفتن زیر سایه رونالدو هرگز به پوگبا اجازه نخواهد داد بدل به ستاره شماره یک یووه شود. در رئال نیز سایه هازارد بر سر تیم زیدان سنگینی خواهد کرد.
فوتبال درست مثل زندگی تشکیل شده از انتخاب ها و زیبایی زندگی در این است که آدم ها با انتخاب هایشان زندگی می‌کنند.
بازیکنانی مثل پل اسکولز، استیون جرارد، توتی و یا دل پیرو هرگز توپ طلا را بالای سر نبردند اما اسطوره هایی هستند که تاریخ فوتبال هرگز آنها را فراموش نخواهد کرد. سرگردانی این روزهای نیمار و پوگبا، تضاد آشکاری دارد با تعصب و علاقه بازیکنانی مانند توتی و اسکولز. تضادی که تفاوت بین یک اسطوره و یک ضدستاره را نشان می‌دهد.
نیما کریمی
