ورزشهای قایقی با توجه به نوع حرکت و پارویی که در آن استفاده میشود به دو نوع «کانوئینگ» تحت نظر فدراسیون جهانی قایقرانی I.C.F و «روئینگ» تحت نظر فدراسیون جهانی پاروزنی، تقسیم میشود.
رشتههای قایقرانی کانوئینگ
قایقرانی (به انگلیسی: Canoeing) یک ورزش و تفریح در فضا باز است که توسط قایقهای کانو و کایاک انجام میشود. در سطح بینالملی استفاده از هر دو قایق کایاک و کانو قایقرانی نامیده میشود.
زیر مجموعه کانوئینگ شامل 6 کمیته است که در ادامه هر یک را معرفی میکنیم.
- کمیته آبهای آرام (مسابقات سرعت در پیست)
- کمیته اسلالوم (مارپیچ) و آبهای خروشان
- کمیته ماراتن
- کمیته کانوپولو
- کمیته بادبانی
- کمیته تورینگ
کمیته آبهای آرام (مسابقات سرعت در پیست)
- مسابقات سرعت که در پیست برگزار می گردد (آب راکد و بدون امواج).
- ابعاد پیست سرعت به این صورت است که طول آن حداقل 2500 متر، عرض آن حداقل 90 متر و عمق آن حداقل 2 متر می باشد.
- اختلاف ارتفاع پیست از سطح دریاهای آزاد نباید زیاد باشد، زیرا ورزشکاران دچار مشکلات تنفسی میشوند.
- در انتهای پیست یک ساختمان چند طبقه که محل قرار گرفتن داوران میباشد، نیاز است و همچنین در انتهای پیست بایستی در روی خشکی یک جاده مستقیم و موازی با پیست وجود داشته باشد.
- در ابتدای خط استارت، اسکلههای کوچک متحرکی وجود دارد به نام پانتون که در شروع مسابقه، انتهای قایقها به این اسکلهها مماس میگردد.
- مسابقات سرعت در سه مسافت 200 متر، 500 متر و 1000 متر برگزار میگردد که مسافتهای 500 متر و 1000 متر باید در مسیر مستقیم صورت پذیرد.
انواع رشته های مسابقات سرعت عبارتند از: کایاک، کایاک تورینگ و کانو کانادایی.
کایاک (Kayak): به قایقهایی گفته میشود که با استفاده از یک پاروی دو کفهای به حرکت در میآید که دو کفه نسبت به هم زاویه دارند. علامت اختصاری K برای کایاک به کار میرود. طریقه نشستن پاروزنان، به حالت نشسته روی صندلیها و پاهای آنها کشید میباشد. صندلی ثابت و از سکان که در انتهای قایق قرار گرفته، جهت کنترل قایق استفاده میشود.
انواع قایقهای کایاک عبارتند از: کایاک یک نفره، دو نفره و چهار نفره. طول پا روی کایاک متناسب با قد پاروزن میباشد.
کایاک تورینگ: علامت اختصاری کایاک تورینگ TK میباشد و یکی از قایقهای خانواده کایاک میباشد که توسط همان پاروی کایاک به حرکت در میآید. مسابقات آن هم شامل تورینگ کایاک یک نفره و دو نفره میباشد.
کانو کانادایی (Canoe): کانو کانادایی که با علامت اختصاری C شناخته میشود، نوعی از قایقهای مسابقات سرعت است که با استفاده از یک پاروی یک کفهای به حرکت در میآید. طول این پارو از پاروی کایاک کوتاه تر است ولی کفه آن نسبتاً بزرگتر از پاروی کایا.
کانو کانادایی اقسام مختلفی دارد، از جمله: کانو کانادایی یک نفره، دو نفره و چهار نفره. مسابقات کانو کانادایی برای مردان در مسافت های 500 متر و 1000 متر و برای زنان تنها در مسافت 500 متر انجام میشود.
کمیته اسلالوم و آبهای خروشان و رفتینگ
در این رشته هدف اصلی، طی مسیر و عبور از دروازههای قرار داده شده در مسیر، در کمترین زمان ممکن است و شامل رشتههای کایاک یک نفره زنان، کایاک یک نفره مردان، کانو کانادایی یک نفره مردان و کانو کانادایی دو نفره مردان میباشد.
رشته اسلالوم (Slalom): کانو اسلالوم یک ورزش رقابتی است که با قایقهای پارویی کانو یا کایاک در آبهای رودخانه خروشان با سرعت بالا انجام میشود. در رشته اسلالوم، طول پیست (یعنی فاصله شروع تا پایان) نباید بیشتر از 600 متر باشد. تعداد دروازهها، بین 20 تا 25 است که از این تعداد، حداقل 6 دروازه خلاف جهت آب میباشد. محل قرار گرفتن آخرین دروازه، باید حداقل 25 متر قبل از خط پایان باشد. فاصله بین میله دو دروازه، حداقل 2/1 متر و حداکثر 5/3 میباشد و ارتفاع میلههای دروازه 2 متر است. همچنین قسمت پائین میلهها باید 15 سانتی متر بالاتر از سطح آب، قرار داشته باشد.
جریمهها در رشته اسلالوم به این صورت است که عبور صحیح از دروازهها صفر امتیاز دارد و تماس با میله دروازهها 5 امتیاز منفی. فشار آوردن عمودی به دروازهها و عبور از سمت مخالف دروازه و واژگون کردن و عبور نکردن از دروازه مواردی است که شامل 50 امتیاز منفی خواهد بود.
رشته آبهای خروشان: در این رشته هدف، طی مسیر 3 کیلومتری در کمترین زمان از رودخانهای است که جریان آب در آن سرعت زیادی دارد. در این رشته، از قایقهای کایاک یک نفره و کانو کانادایی مخصوص آبهای خروشان و کلاه و جلیقه نجات استفاده میشود.
کمیته ماراتن
در رشته ماراتن، هدف طی مسافت های طولانی (از 42 کیلومتر به بالا) در کمترین زمان ممکن است. در این رشته، از قایق کایاک با اندکی تفاوت در وزن و کانو کانادایی استفاده میشود.
کمیته کانوپولو
قایق کانوپولو دارای صندلی ثابت یک نفره است و طول آن ۳ متر می باشد و ۲ جای پای متحرک دارد. در این رشته، بازی با توپ توسط قایقرانان صورت می گیرد. دو تیم که هر یک شامل ۵ بازیکن می باشند، در محیطی محصور شده توسط بویرها بازی می کنند. این محیط دارای طول حداکثر ۵۰ متر و حداقل ۲۵ متر، عمق بیشتر از ۲ متر و عرضی به اندازه دو سوم طول زمین است. دروازه ها به ابعاد ۲×۵/۱ متر هستند و ۲ متر بالاتر از سطح آب نصب می شوند. زمان بازی می تواند در دو نیمه ۱۰ دقیقه ای یا ۷ دقیقه زنده (یعنی توپ در جریان بازی) برگزار گردد. بین هر نیمه هم ۳ دقیقه وقت استراحت در نظر گرفته می شود. بازیکنان کانوپولو مجهز به جلیقه نجات و کلاه ایمنی با محافظ و روکش که جلوی قایق قرار می گیرد، می باشند. مسابقات کانوپولو معمولاً در استخر برگزار شده و از توپ واترپلو برای بازی استفاده می شود.
کمیته بادبانی
مسیر مسابقات قایقهای بادبانی اکثراً در دریا است. هدف اصلی، این است که ورزشکاران به شکل یک مثلث، مسیر مسابقه را در کمترین زمان و با کمترین امتیاز منفی طی نمایند. مسیر مسابقه، با بویرهای شناور بزرگ مشخص گردیده است و از قایق های بادبانی استاندارد استفاده می شود.
کمیته تورینگ
هدف از این رشته، طی کردن مسافت های طولانی در کمترین زمان ممکن در مسیر رودخانه ها و غیره می باشد. در این رشته از قایق های تورینگ استفاده می شود.
رشتههای قایقرانی روئینگ
هدف از این رشته، طی کردن مسیری مشخص در کمترین زمان ممکن است. قایقهایی که در این رشته از آنها استفاده می شود، اسکال نام دارند که شامل انواع مختلفی هستند:
- اسکال یک نفره دو پارویی
- اسکال دو نفره چهار پارویی
- اسکال چهار نفره، چهار یا هشت پارویی
- اسکال هشت نفره، هشت یا شانزده پارویی
- اسکال دوازده نفره، دوازده یا بیست و چهار پارویی
- اسکال هیجده نفره، هیجده یا سی و شش پارویی
مسابقات روئینگ برای مردان و زنان در پیست و در مسافتهای 1000 متر و 2000 متر به بالا برگزار میشود.
مطالب مرتبط