ارژنگ 🇩🇪من و شواینی تقریبا هم سنیم اما نمیدونم چرا موهاش اینقدر سفید شده.در مورد رفتن شواینی از بایرن همه میگن پپ مقصره اما خودش هم بی تقصیر نبود.دنبال مقصر نمیگردم که کی باعث شد.اما شخصا هنوز که هنوزه رفتنش به منچستر رو نتونستم هضم کنم.خیلی خیلی خیلی اشتباه کرد.میتونست اسطوره بزرگتری و خاص تری باشه از جایگاهی که الان داره.هر چند بازم اسطوره بایرنه اما چون همه ما بایرنیا عاشقش بودیم و محبوب ترین بازیکنمون بود به شدت زیاااااااااد داغون شدیم از اینکه به تیم دشمن رفت.خیلی عصبانی شدن همه هواداران متعصب بایرن از این اتفاق.همه میخواستن فوسبال گات تو تیمی که از بچگی توش بود خداحافظی کنه و تک باشگاهی بمونه.بایرن واسه خداحافظیش سنگ تموم گذاشت خودم روز وداعش اشک ریختم اما واقعا پایان دیگه ای واسه شواینی میخواستم.همه بایرنیا این حس رو دارن.باستی عشق بود.درسته هیچوقت تو بایرن و آلمان کاپیتان اول نبود اما کاپیتان معنوی آلمان و بایرن بود.همش حس میکنم تمام وجودش رو تو جام جهانی گذاشت قهرمان ماراکانا شد فداکاری و از خود گذشتگی کرد و مرد اول فینال بود.و بعدش دیگه تموم شد.بعد ج ج دیگه مصدوم شد وقتی هم خوب شد دیگه افت کرد.پپ هم دیگه بازیش نداد.رفت منچستر اونجا بهش احترام نذاشتن و توسط ژوزه بهش توهین شد.آخه چرا باید میرفت که اینجوری از عرش به فرش برسه.بایرن خونه ابدیش بود باید با اوج غرور و ابهت به عنوان اسطوره تک باشگاهه خداحافظی میکرد.اما با این حال بعد از برگشتنش از امریکا بایرن واسش مراسم فوق العاده ای ترتیب داد و پایان دراماتیکی داشت.شواینی یه دونه بود علاوه بر توانایی های فنی بالاش الگوی اخلاق معرفت بود شخصیت عالی جنتلمن.هیچوقت فراموشش نمیکنیم.دلمون واسش تنگ میشه.همیشه تو قلبمونه...