مطلب ارسالی کاربران
در ستایش جی جی
در ستایش مرد..........او فقط میتواند
او فقط میتواند به خاطر انکونکو دروازباه بان تیم ملی کامرون خط هافبک را رها کرده و دروازه بان شود؛او فقط می تواند با رقمی سرسام آور برای یک دروازه بان از تیمی به تیم دیگر منتقل شود.او فقط می تواند با یوونتوس در اوج دوران فوتبالی اش به همراه چند تن از رفقایش به خاطر کالچوپولی به سریB سقوط کند.پس بنابراین او فقط میتواند بزرگترین ستاره ای باشد که در میان جام های پرزرق و برقش جامی حقیر مانند سری بی را نماد بزرگی خود قرار دهد. و فقط او میتواند بی نهایت بار قهرمان سریA شود.و فقط او میتواند در اوج اقتدار و محبوبیت بدون هیچ گونه شویی به خاطر نرفتن تیم ملی کشورش به جام جهانی-همان جامی که یک بار آن را برده بود-مردانه مانند بچه ها گریه کند.و فقط او میتواند سه بار به فینال آن جام نکبتی یعنی لیگ قهرمانان اروپا برسد ولی بوسه کاپیتان تیم رقیب را بر آن ببیند.پس او فقط می تواند لیگ قهرمانان را سه بار شرمنده خود کند و فقط او می تواند تصویر هواداری را که تصویرش را روی پای خودش کشیده بود را روی بازویش بکشد و فقط اوست که می تواند سالها از عشقش بدون آن که به طرف آن برگردد و نگاه کند محافظت کند.بلی فقط او می توانند او، بوفون،جیان لوئیجی بوفون.خوشتیپ،خوش اخلاق،خانواده دوست و جنتلمن سال بعد شاید آخرین فصلی باشد که او را در مستطیل سبز می بینیم. و چه بد،طعم فوتبال ایتالیا برای مدتی برای ما گنگ خواهد بود.هر گاه که بازی یوونتوس را بینیم با شنیدن نام دروازه بان از خواب شیرین بیدار خواهیم شد و حسی به سراغ ما خواهد آمد همان حسی که بعد از خوردن گل آخر از میلان در سال ۲۰۰۳ یا گل نیمار در سال ۲۰۱۵ یا گل آسنسیو در سال۲۰۱۷ به سراغ ما آمد. تا ما طرفداران جی جی لعنت بفرستیم به زمین و زمان که دست به دست هم دادند تا از دادن یک جام قهرمانی به مرد محبوبمان دریغ کنند تا یک جای خالی بزرگ میان ویترین افتخاراتش(8 قهرمانی سریA،سه کوپا ایتالیا،یک جام یوفا که البته با پارما به دست آمد،۵ سوپر کاپ و البته مهم ترین جام زندگیش جام جهانی)وجود داشته باشد.البته به واقع لیگ قهرمانان اروپا یک قهرمان را از دست داده است نه بوفون یک قهرمانی را.مطمئنا و به گفته خودش ما او را بازهم در مستطیل سبز خواهیم دید البته در حاشیه اش تا ما بازهم با او خاطره سازی و خاطره بازی کنیم و به یاد بیاوریم سیو های استثنائی او در بازی های کوچک و بزرگ مثل گرفتن اولین پنالتی در لیگ قهرمانان در ۳۸ سالگی،یا گل خوردن از مسی تازه در ۳۹ سالگی و خیلی چیزهای دیگر و مطمئنا و همیشه با دیدن او خواهیم گفت که او فقط می تواند او باشد او می تواند بوفون باشد او می تواند جیان لوئیجی بوفون باشد.
Saeed.h
