بارسلونا باشگاهی بزرگ با تاریخچه ای با شکوه است که در طول تاریخ با فراز و نشیب های زیادی همراه بوده است. در این مقاله به ۱۰ عصر طلایی بارسلونا در تاریخ ۱۲۱ ساله این باشگاه میپردازیم.
۱۰. آغاز راه: ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۳
دوره ای بسیار مهم چرا که آغاز درخشش بارسلونا در سطح باشگاهی اسپانیا، از سال ۱۹۱۰ و با اولین قهرمانی در رقابت های کوپا دل ری بود. قهرمانیای که با شکست اسپانیول مادرید با درخشش کارلوس کومامالا و خوزه رودریگز به دست آمد. بارسلونا ۲ بار دیگر نیز در سال های ۱۹۱۲ و ۱۹۱۳ موفق به قهرمانی در کوپا دل ری شد و دوران باشکوهی را از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۳ تجربه کرد.
۹. از سزار لوئیز منوتی به تری ونبلز: ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۶
سال ۱۹۸۲ با ورود یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال یعنی دیگو مارادونا به بارسلونا همراه شد. اودو لاتک نیز از سمتش در میانه فصل برکنار شد و سزار لوئیز منوتی به عنوان سرمربی بارسلونا انتخاب شد. این دو در تیم ملی آرژانتین نیز سابقه کار با یکدیگر را داشتند. فصل ۸۲/۸۳ بارسلونا توانست با شکست رئال مادرید در فینال کوپا دل ری به مقام قهرمانی برسد اما در لالیگا کار به جایی نبرد. منوتی دو جام دیگر نیز با بارسلونا کسب کرد یکی سوپر کاپ و دیگری کوپا د لالیگا. سر انجام منوتی و مارادونا هر دو در سال ۱۹۸۴ بارسلونا را ترک کردند و بارسلونا تری ونبلز انگلستانی را به عنوان سرمربی جدید خود انتخاب کرد. ونبلز با به کار گیری سیستم ۴-۴-۲ و گرفتن بازی عالی از برند شوستر در خط میانی تیم قدرتمند و یک دستی ساخت. او توانست در فصل اول لالیگا را پس از ۱۱ سال برای بارسلونا به ارمغان بیاورد. فصل بعد بارسلونا به همراه ونبلز به قهرمانی کوپا د لالیگا رسید و به فینال کوپا دل ری و جام باشگاه های اروپا صعود کرد. اما با بدشانسی هر دو را به حریفان واگذار کرد و دستش از جام کوتاه ماند. ونبلز سال ۱۹۸۷ به دلیل نتایج ضعیف در فصل آخرش از سمتش کنار رفت. اما دستاورد های او در بارسلونا هیچوقت به فراموشی سپرده نشد.
۸. هلندی ها وارد میشوند: ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸
سال ۱۹۷۳ یکی از خاص ترین سال های تاریخ باشگاه بارسلونا است چرا که یوهان کرویف در این سال به بارسلونا پیوست و زوج او و رینوس میشل این بار در بارسلونا تشکیل شد. این دو در فصل اول توانستند بارسلونا را بعد از ۱۴ سال به قهرمانی لالیگا برسانند. بارسلونا به همراه میشل و کرویف به نیمه نهایی جام باشگاه های اروپا در فصل ۱۹۷۴/۷۵ نیز رسید اما مغلوب لیدز یونایتد شد و از صعود به دیدار نهایی باز ماند. از دیگر دستاورد های این دوره میتوان به قهرمانی کوپا دل ری در سال ۱۹۷۸ نیز اشاره کرد. این دوره نه به خاطر کسب جام های زیاد بلکه به خاطر ورود فلسفه توتال فوتبال هلند به بارسلونا بسیار دوره مهمی به شمار میرود.
۷. خروج از تاریکی: ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۹
پس از دوران تاریک دهه ۳۰ و اوایل دهه ۴۰، جوزپ سامیتیر بازیکن اسطوره ای دهه ۲۰ بارسلونا این بار به عنوان سرمربی به تیم بازگشت. سامیتیر سرمربی بسیار باهوشی بود و با داشتن بازیکنان بزرگی مثل سزار رودریگز و ماریانو مارتین توانست بارسلونا برای اولین بار از سال ۱۹۲۹ در سال ۱۹۴۵ به مقام قهرمانی لالیگا برساند. سامیتیر همچنین توانست کوپا د اورو آرژانتین را نیز فتح کند. سال ۱۹۴۷ سامیتیر بارسلونا را ترک کرد و سرمربی شاخص اروگوئه ای، انریکه فرناندز، سرمربی جدید بارسلونا شد. از فرناندز میتوان به عنوان یکی از بهترین سرمربیان تاریخ بارسلونا یاد کرد. او توانست دو بار متوالی و در سال ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ لالیگا را فتح کند و اولین جام اروپایی بارسلونا یعنی لاتین کاپ را در سال ۱۹۴۹ برای باشگاه به ارمغان بیاورد. تفکرات فرناندز شباهت زیادی به یوهان کرایف داشت و او از سیستم ۴-۳-۳ در بارسلونا استفاده میکرد.
۶. مسی، سوارز، نیمار: ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶
پس از فصل فاجعه بار تاتا مارتینو در بارسلونا؛ لوئیز انریکه بازیکن سابق این تیم به عنوان سرمربی جدید تیم انتخاب شد و در همان فصل اول توانست با درخشش مثلث مشهور خود یعنی MSN که متشکل از مسی، سوارز و نیمار بود، موفق به فتح سه گانه شود. انریکه فصل بعد نیز به قهرمانی سوپر کاپ اروپا و جام باشگاه های جهان شد. او دو گانه داخلی ۲۰۱۵/۱۶ را نیز کسب کرد و از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ دوران با شکوهی را برای بارسلونا رقم زد.
۵. رونالدینیو و ریکارد؛ زوج جذاب: ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶
زمانی که فرانک ریکارد در سال ۲۰۰۳ به عنوان سرمربی بارسلونا انتخاب شد، بارسلونا ۴ سال بود که موفق به فتح هیچ جامی نشده بود. اما ریکارد توانست تیم یکدستی را بسازد و با ورود رونالدینیو و دکو به بارسلونا دوباره این تیم به اوج برگشت و دو بار در سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ موفق به فتح لالیگا شد. اما بزرگترین دستاورد ریکارد در بارسلونا فتح دومین لیگ قهرمانان برای این باشگاه بود. که با شکست آرسنال در فینال به دست آمد. بارسلونای ریکارد دو بار نیز سوپر کاپ اسپانیا در سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ را فتح کرد.
۴. انقلاب کوبالا: ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۱
سال ۱۹۵۱ آغاز عصر جدیدی در تاریخ بارسلونا بود چرا که لاژلو کوبالا اولین فصل خود را در بارسلونا آغاز کرد و سرمربی جدیدی به نام فردیناند داوچیک که همسر خواهر کوبالا بود نیز به عنوان سرمربی بارسلونا انتخاب شد. بارسلونا در فصل ۱۹۵۱/۵۲ با درخشش کوبالا و ستارگانی مانند آنتونی رامالتس، استانیسلاو باسورا، سزار رودریگز، ماریانو گونزالوو و ... موفق به کسب پنج جام شد که شامل لالیگا، کوپا دل ژنرالیسمو، لاتین کاپ، کوپا اوا دوارته و کوپا مارتینی روسی میشد. کوبالا بهترین بازیکن بارسلونا در این فصل بود و توانست در ۲۶ بازی، ۳۸ گل به ثمر برساند. فصل بعد نیز با دبل لالیگا و کوپا دل ژنرالیسمو همراه بود ولی فصل ۱۹۵۳/۵۴ فصل خوبی نبود و در پایان فصل داوچیک پس دورانی درخشان باشگاه را ترک کرد. پس از ترک کردن باشگاه توسط داوچیک بارسلونا در حاشیه فرو رفت و تا سال ۱۹۵۸ فقط به یک قهرمانی کوپا دل ژنرالیسمو در فصل ۱۹۵۶/۵۷ رسید. اما سال ۱۹۵۸ با ورود هلنیو هررای بزرگ به بارسلونا همه چیز تغییر کرد و بارسلونا دوباره به اوج برگشت هررا با بارسلونا به ۲ قهرمانی لالیگا، ۱ قهرمانی کوپا دل ژنرالیسمو و ۲ قهرمانی اینتر سیتیز فیرز کاپ رسید. هررا در بارسلونا بسیار خوب عمل کرد اما شکست سنگین بارسلونا مقابل رئال مادرید در نیمه نهایی جام باشگاه های اروپا فصل ۱۹۵۹/۱۹۶۰ باعث جدایی هررا از بارسلونا شد. فصل بعد یعنی آخرین فصل کوبالا در بارسلونا با نتایج بد در لالیگا همراه شد و نیمکت بارسلونا دو بار دچار تغییر شد، اما با وجود تمام این مشکلات بارسلونا توانست به فینال جام باشگاه های اروپا برسد و علیرغم بازی برتر نسبت به حریف با نتیجه ۳ بر ۲ مغلوب بنفیکا شد. این بازی پایان یک نسل طلایی بود و پس از آن زولتان ژیبور و لوئیز سوارز میرامونتس از بارسلونا جدا شدند و کوبالا نیز بازنشسته شد. بارسلونا در این ۱۰ سال توانست، ۱۴ جام کسب کند و یکی از پرافتخارترین دوره های خود را سپری کرد.
۳. تیم اعجاب انگیز: ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۹
بارسلونای دهه ۲۰ یکی از قدرتمند ترین تیم های نیمه اول قرن بیستم فوتبال جهان به شمار میرفت. تیمی یکدست با ستاره های زیاد و مربیانی بزرگ که توانست ۵ بار کوپا دل ری را فتح کند و در اولین دوره لالیگا قهرمان شود. از ستارگان بارسلونا در این دهه میتوان به جوزپ سامیتیر، پائولنیو آلکانتارا، فرانس پلاتکو، آنخل آروچا، امیل والتر، ویسنس پیرا و ... اشاره کرد. مربیانی مانند جک گرینول، ایمره پوژونی، رالف کیربی و روما فورنس نیز این بازیکنان را هدایت میکردند و بارسلونا را در دهه ۲۰ به دوران باشکوهی رساندند.
۲. بارسلونای رویایی: ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۴
من باشگاه را می شناسم و نمی خواهم تاریخ مجددا تکرار شود. اگر قصد داریم مسایل را تغییر دهیم باید تاریخ را تغییر دهیم. این جمله ای بود که کرویف پس از انتخاب شدن به عنوان سرمربی بارسلونا بیان کرد. کرویف بارسلونا را تغییر داد و تیمی را ساخت که به بارسلونای رویایی مشهور شد. بارسلونای کرویف فوتبالی مالکانه و تهاجمی بازی میکرد. او تیکی تاکا را وارد بارسلونا کرد و توانست ۴ بار متوالی قهرمانی لالیگا را به دست آورد، همچنین برای اولین بار بارسلونا را بر بام فوتبال اروپا قرار دهد. از ستاره های تیم کرویف میتوان به رونالد کومان، هریستو استویچکوف، مایکل لادروپ، گیلرمو آمور، خوزه ماری باکرو، پپ گواردیولا، آندونی زوبیزارتا، روماریو و ... اشاره کرد. کرویف از ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۴ با بارسلونا موفق به کسب ۱۱ جام شد و تیم قدرتمندی را ساخت که هنوز هم برای بسیاری از مربیان یک مدل و الگو به حساب می آید.
۱. بهترین بارسلونا: ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲
پس از دو فصل آخر ناموفق فرانک ریکارد روی نیمکت بارسلونا، سران این تیم پپ گواردیولا به عنوان سرمربی جدید باشگاه انتخاب کردند. گواردیولا با ادامه دادن راه و فلسفه تیکی تاکای یوهان کرویف، بارسلونا را از تیمی شکننده به بهترین تیم اروپا تبدیل کرد و دو بار در فصل های ۲۰۰۸/۰۹ و ۲۰۱۰/۱۱ موفق به کسب لیگ قهرمانان اروپا شد. پپ ۳ بار متوالی نیز لالیگا را فتح کرد و اولین شش گانه تاریخ فوتبال را نیز در بارسلونا و در فصل ۲۰۰۸/۰۹ به نام خود ثبت کرد. پپ در ۴ فصل سرمربیگری بارسلونا ۱۴ جام برد و بهترین دوران تاریخ باشگاه را رقم زد. از بارسلونای گواردیولا به عنوان یکی از قدرتمندترین تیم های تاریخ فوتبال یاد میشود.