مطلب ارسالی کاربران
زندگی های دیروز و زندگی های امروز_بخش چهارم
سلام...
من سعید هستم با بخش چهارم موضوع زندگی های دیروز و زندگی های امروز...
امروز میخوام بدون مقدمه برم سر وقت مسئله ی که شاید اولین موج تغییرات و دگرگونی ذهنی رو در زندگی برخی خانواده ها بوجود آورد که مثل همین ویروس کرونا و یا هر بیماری واگیرداری که میشناسیم ابتدا خودش رو در ابعاد کوچیک جامعه و در حال حاضر بعد از گذشت سالیان دراز در ابعاد وسیع تری از جامعه تکثیر و همه گیر کرد که شاهدش هستیم...
البته اینی که میگم شاهدش هستیم هم داستان داره دوستان...چون متاسفانه اونایی که بدجور درگیر این بیماری و ویروس شدن نمیتونن به همین راحتی این مسئله رو درک کنن که واقعا"به کجا چنین شتابان"...
میخوام باز هم به چند سال پیش برگردیم...جایی که ماهواره و شبکه هاش یواش یواش داشتن پاشونو به خوونه های ما باز میکردن...
جان هرکسی که قبول دارین،نیم درصد هم به این فکر نکنین که:((آهاااان...این بابا که داره اینجوره موعظه میکنه،اصلا با ماهواره مشکل داره و مثلا با این همه صغری کبری چیدن تهش میخواد بگه ماهواره چیز خوبی نیست...برو عمو...این حرفا خیلی وقته که نخ نما شده...برو خدا روزیتو جای دیگه حواله کنه...اکی...اینو باش)).
بله...اتفاقا اون حرفا خیلی وقته که نخ نما شده و پوسیده دوستان...ولی حرفایی که من میخوام بزنم رو مطمئنم که خیلی ها برای اولین باره که خواهند شنید و شاید اصلا از این منظر بهش نگاه نکرده باشن و اون اینه که خانواده ی ما شاید جزو اولین خانواده هایی بود که پای ماهواره رو به خوونشون باز میکرد...دقیقا زمانی که بشقاب ماهواره رو باید هفتا سوراخ قایم میکردیم که مبادا دری،همسایه ی و یا حتی برادران نیروی انتظامی با گشت هوایی،یبارکی توکه بشقابه به اون بزرگی رو نبینن که اگر میدیدن،"خر بیار و باقالی بار کن"...رسوای عالم میشدیم خب
یادمه که محتویات فیلمهای شبکه های ماهواره ای که عمدتا شبکه های ترکیه رو داشتیم پر بود از فیلمهای نخ نمای ترکیه ای بعلاوه ی اکثرا فیلمهای دوبله شده ی امریکایی به زبان ترکی...که خب اکثرا هم لااقل ترکی استامبولی بلد نبودیم و کلا حسی فیلمهارو متوجه میشدیم...
همونطور که گفتم فیلمهای ترکیه ای که خب کلا از لحاظ موضوعی شبیه فیلم فارسی های غالبا داغون خودمون بودن...البته سوءتفاهم نشه که بعضی فیلمهای فارسی در حد خوب که خب تعدادشون واقعا از لحاظ فنی به تعداد انگشتان دو دست هم نمیرسید رو نمیگم بلکه میخوام بگم که اون تعداد بیشماری که یا کمدی با موضوعات پیش و پا افتاده بودن یا موضوع قهرمان محور داشتن که یکی میومد و ۲ هزار نفر رو میزد و آخرش زن رویاهاشو برمیداشتو میبرد یا ۲ هزار نفر رو نمیتونست بزنه و آخرش میمرد و ناکام و آرزو به دل از دنیا میرفت...
فیلمهای آمریکایی هم که پخش میشد،نه اونایی بود که خب واقعا چیزی برای گفتن داشتن و لااقل چهارتا جایزه بین المللی سینمایی گرفته بودن بلکه همونایی رو پخش میکرد که همون موضوعات و محتویات فیلمهای ساخت خودشونو داشتن...کلا فیلمهایی پخش میشد که در بهترین و عالی ترین حالت ممکن میشد از ۵ نمره بهشون ۱ داد...
گذشت و گذشت تا اینکه.....................
یه جور سریالهایی از این شبکه ها پخش میشد...اونم نه سریالهای ساخت کشور ترکیه که اون زمان نه عرضشو داشتن و نه امکاناتشو بلکه ساخت کشورهای امریکای جنوبی...
تصویر و فضای فیلمها مملو بود از خوونه ها و زندگی های لوکس و به قول امروزی ها لاکچری با بازیگرانی به نظر من نابازیگر و صرفا مانکن و خوش هیکل و خوش چهره و لاکچری تر...
فیلمهای که غرق بود تو زندگی های مرفه و بالانشینی و لوکس با خوونه های آنچنانی و ماشینهای آنچنانی تر و فقط یک موضوع................دلبری کردن و عشق بازی کردن و خیانت.
بله دوستان...تو یک چشم بهم زدن این دست سریالها شدن محبوبترین سریالهای خانواده هایی که امکان داشتن ماهواره رو تو خوونه هاشون داشتند...
فضای به شدت ثروتی و شیک فیلمها با اون بازیگران خوش قیافه و خوش لباس چشم بیننده هاشونون به روی موضوعات اصلی فیلم کور میکرد...
البته درسته که از هر موضوعی میشه فیلم ساخت و حتی کتاب نوشت و حتی براشون جایزه هم گرفت اما این دست فیلمها برای عده ی از مردم جهان که تا اون موقع خیلی از این دست فضا هارو حتی تو فیلمهای دیگه و حتی توی رویا هم نمیدیدن و متاسفانه تر از اون خیلی توان درک و تجزیه و تحلیل این موضوعات رو دارا نبودن فقط و فقط یه چیز رو به ارمغان داشت...و اون تقلید و تلاش برای هر چه بیشتر و نزدیکتر کردن تفکر و ذهن و در نهایت زندگی هاشون به اون چیزی که از این دست فیلمها و سریالها برداشت میکردن...
.
.
.
.
🤔
این بحث ادامه داره...
پس تا بخش بعد...مرسی که هستین
