چند وقتی هست میخوام مطلبی بنویسم راجع به این مساله
ولی زیاد متن نویس خوبی نیستم
برای همین طلب بخشش دارم از کاربران طرفداری به دلیل اشتباهات احتمالی
اغلب ما فیلم ها و سریال های قوی ای مث هری پاتر ،بازی تاج و تخت، ارباب حلقه ها و هابیت و... رو دیده ایم و باز اغلب ما کتاب های این آثار رو نیز مطالعه کردیم
چه چیزی وجه مشترک این این آثار (رسانه ای و کتاب) است؟
ساخت دنیا!
جی.کی.رولینگ ،جی.آر.آر.مارتین و جی.آر.آر.تالکین
یک ویژگی منحصر به فرد در آثارشون دارن
ساخت دنیا و یک پلتفرم برای ارائه ی داستان
داستانی که ما را هنگام مطالعه(یا تماشا)در بین کاراکتر های داستان قرار میدهد و همین مساله جذابیت را چند برابر میکند
حالا نکته ای دیگر
میدانید چرا این آثار در ذهن مردم دنیا بعد از اوج بی نظیرشان تثبیت شدند؟
ساخت اثر رسانه ای قوی
هنوز هم گروه هایی پر جمعیت تلگرامی و فندومی رو می بینیم که از هزاران پاترهد(دیوانگان داستان هری پاتر!) تشکل شده اند
یا میبینیم که همچنان مسابقه ی محبوب ترین شخصیت ارباب حلقه ها در طرفداری برگزار میشود و در کامنت ها کاربران به یاد فیلم ها و کتاب های قدیمی این داستان مباحثه میکنند ،میخندند و حسرت میخورند که به اصطلاح(چه زود گذشت برم دوباره ببینم !!)
بسی جای شگفت است این مساله
اما دلیلی دارد که به آن اشاره کردم
ساخت دنیا
شاید پیش خود بگویید این مسائل چه ربطی به تیتر پست دارد؟؟؟
دوستان
بزرگترین دنیای داستانی
که دارای ژانر های معمایی،تخیلی،درام عمیق،جنگ محور و ...
متعلق به ما ایرانی ها است
(((شاهنامه)))
اثر بی نظیر فردوسی که دارای دنیایی بسیار بزرگتر از دنیا های رولینگ و مارتین و تالکین است
دنیایی دارای اژدها همچو ارباب حلقه ها
دارای درام عمیق همچو بازی تاج تخت
دارای عناصر تخیلی و جادویی همچو هری پاتر
حال مقایسه کنیم
چند درصد مردم دنیا شاهنامه با دنیایی بی نظیر و کامل رو میشناسند؟
چند درصد مردم دنیا هری پاتر و ارباب حلقه ها و دنیا های ذکر شده را میشناسند؟
هدف از این مطلب اصلا تخریب دنیا های هری پاتر یا بازی تاج و تخت یا دنیای فوق العاده ی ارباب حلقه هر نیست
به هیچ وجه!
(باز هم به هیچ وجه:))
اما سوال اینجا مطرح میشود
چرا هر ساله بودجه ی عظیمی صرف ساخت فیلم ها دفاع مقدس و تاریخی مذهبی میشود؟
هدفم این نیست که این مطالب را کم ارزش جلوه بدهم
چون جوان هایی که خون خود را ریختند تا من این مطلب را در ارامش بنویسم بسیار ارزش والایی دارند
بسیار بالا
و کسی منکرش نیست
اما آیا بس نیست؟
آیا ساخت فیلم هایی که از دوران جنگ با عراق یا جنگ های جوانان ایرانی در سوریه (حال با هر هدفی) بس نیست؟
ایا وقتش نیست از سرمایه ی شاهنامه که توان رقابت و حتی ((((برتری)))) بر دنیا های بی نظیر هری‌پاتر و ... استفاده کنیم ؟
بلکن ما را در جهان به جز جهل و حماقت و جنگ و عقب ماندگی
با چیز دیگری نیز بشناسند
با مشاهیرمان
با فرهنگمان
ایا ایران کم ثروت دارد؟
کم بودجه دارد؟
✍🏻تام هالند
