اختصاصی طرفداری – گاهی نمی‌شود که نمی‌شود! هرچه تلاش کنی باز به در بسته میخوری و فایده‌ای ندارد! باشگاه شالکه هم هرچه تلاش کرد تا از یک تراژدی جلوگیری کند، نشد! هیچ اتفاق مثبتی برای‌شان در این فصل رخ نداد و این تیم بازیکن‌ساز بوندس‌لیگای آلمان به دسته پایین‌تر سقوط کرد؛ آن هم سقوطی غم انگیز و تلخ ...به این بهانه نگاهی داریم به تاریخچه باشگاه و بررسی دلایل سقوط این تیم پُرهوادار آلمانی.
۱. تأسیس:
باشگاه شالکه که در سال ۱۹۰۴ میلادی تاسیس شده است، یکی از قدیمی‌ترین و پُرطرفدارترین باشگاه‌ها در عرصه فوتبال آلمان به شمار می‌رود. شالکه منطقه‌ای است که در شهر گلزن‌کیرشن در ایالت نوردراین وست‌فالن جمهوری فدرال آلمان قرار گرفته است.
این باشگاه گاهأ شالکه ۰۴ نیز نامیده می‌شود که بیانگر سال تأسیس آن یعنی ۱۹۰۴ است.
۲. فرهنگ هواداری:
شهر گلزن‌کیرشن که حدود ۲۶۰ هزار ساکن دارد، تا ابتدای قرن جاری میلادی یکی از مرکزهای اصلی صنایع زغال سنگ در آلمان بود. اما با پایان فعالیت استخراج زغال‌سنگ در طول دو دهه اخیر، نبض اقتصادی این منطقه نسبتا کارگرنشین از کار افتاد و میزان بی‌کاری در آنجا افزایش یافت.
فرهنگ و تفکر "کارگری"، سخت‌کوشی و زحمت‌کشی مردم منطقه گلزن‌کیرشن و حومه آن در زندگی روزمره کاری خود، به طور سنتی در سبک بازی فوتبال تیم شالکه نیز انعکاس داشت. باشگاه شالکه به عبارتی آینه زندگی مردم این منطقه و طرفداران این باشگاه آبی‌پوش در سراسر آلمان است.
معنی طرفداری از این باشگاه خیلی فراتر از پشتیبانی فوتبال‌دوستان از یک باشگاه محبوب است. شالکه برای صدها هزار هوادار این باشگاه نوعی آئین، فلسفه زندگی و حتی معبد محسوب می‌شود و جنبه هویت‌بخشی برای آنها دارد.
۳. افتخارات و القاب:
باشگاه شالکه با بیش از ۱۶۰ هزار عضو، در رتبه ششم جهانی در جدول باشگاه‌های بزرگ و پُر عضو دنیا قرار گرفته است. در تاریخچه ۱۱۶ ساله این باشگاه پُرآوازه که در آلمان "آبی‌های سلطنتی" نیز نامیده می‌شود، ۷ بار عنوان قهرمانی فوتبال آلمان، ۵ بار مقام قهرمانی جام حذفی و یک بار نیز عنوان قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا (جام یوفا) ثبت شده است.
همچنین به علت اقتصاد منطقه گلزن‌کیرشن که در گذشته بر پایه معادن زغال سنگ بود؛ باشگاه شالکه را با لقب "معدنچی ها" نیز می‌نامند.
شالکه در سال ۲۰۱۸ نایب‌قهرمان بوندسلیگا شد. آنها طی سال‌های طولانی، در بین بزرگان فوتبال آلمان قرار دارند، البته بعد از بایرن مونیخ و بوروسیا دورتموند؛ اما شالکه در حال حاضر وضعیت بحرانی و وخیمی را تجربه می‌کند.
۴. ورشکستگی مالی و اقتصادی:
با توجه به حجم بدهکاری‌های مالی باشگاه شالکه که بالغ بر ۲۴۰ میلیون یوروست، سقوط به لیگ پائین‌تر، پایه‌‌های حیات و موجودیت این باشگاه را طور جدی متزلزل خواهد کرد.
شالکه بعد از ۳۳ سال به دسته پایین‌تر بوندس‌لیگای آلمان رفت، اتفاقی تلخ برای این تیم پرهوادار آلمانی
۵. سقوط:
هرچه باشگاه شالکه تلاش کرد تا از یک تراژدی جلوگیری کند، هیچ اتفاق مثبتی برای‌شان در این فصل رخ نداد و تیم بازیکن‌ساز بوندس‌لیگای آلمان به دسته پایین‌تر رفت. سه‌شنبه شب در پی شکست یک بر صفر مقابل آرمینیا بیلفلد مشخص شد روی کاغذ هم این تیم نمی‌تواند خودش را از منطقه خطر دور کند.
شالکه در کل ۳۰ هفته فقط دو برد مقابل هوفنهایم و آگزبورگ داشت. فقط ۱۳ امتیاز کسب کرده‌اند و ۲۱ بازی را هم باخته‌اند. دریافت ۷۶ گل نشان می‌دهد چیزی جز سقوط نباید عاید معدنچی‌ها می‌شد. این تیم پرطرفدار حالا باید فصل بعد برای بازگشت به سطح اول فوتبال آلمان تلاش کند. با این حال خیلی چیزها باید در باشگاه تغییر کند. شاید بازیکنان زیادی بروند و تیم جوان‌تر شود. با این حال یک انقلاب در ترکیب آبی‌های سلطنتی در راه است.
۶. پنج مربی در یک فصل:
بدترین اتفاقی که این فصل برای شالکه رخ داد، عدم ثبات بود. دیوید واگنر که فصل قبل تیمش را دوازدهم کرده بود، سپتامبر و بعد از تنها ۲ هفته کنار گذاشته شد. شاید اگر آن اتفاق رخ نمی‌داد، واگنر می‌توانست به وضعیت شالکه سر و سامان بدهد. مانوئل باوم که بیشتر در رده‌های پایه کار کرده بود آمد و در ۳ ماه تنها دستاورد خاصی نداشت. بعد از او هوب استیونس مربی همیشگی آبی‌ها برای چهارمین مرتبه روی نیمکت تیم نشست. البته حضور او موقت بود و تیمش یک برد و یک باخت داشت. کریستین گروس که آمد وضعیت بدتر از قبل شد. این مربی سوئیسی می‌گفت در شالکه برایش کودتا کرده‌اند. مربی پیشین اشتوتگارت هم با رکورد بد یک برد، ۳ تساوی و ۸ شکست و تحویل تیم در همان رده آخری که گرفته بود، به کارش خاتمه داد. مشخص بود دیگر آبی‌ها نجات پیدا نمی‌کنند. دیمیتریوس گراموزیس سرمربی پیشین بوخوم و دارمشتات برای زدن میخ در تابوت معدنچی‌ها آمد. حالا او که فقط ۶ بازی است روی نیمکت شالکه نشسته شاید سرمربی این تیم در دسته پایین‌تر باشد. بعد از ۳۳ سال قرار است شالکه در بوندس‌لیگای ۲ بازی کند. مرتبه قبلی ۳ فصل طول کشید تا دوباره برگشتند. آیا این مرتبه زودتر برمی‌گردند؟
۷. هواداری ولادیمیر پوتین و حمایت مالی شرکت "گازپروم" روسیه از شالکه:
شرکت دولتی "گازپروم" روسیه، از سال ۲۰۰۴ حامی مالی اصلی باشگاه شالکه است. این شرکت روسی طبق برآورد محافل ورزشی و مطبوعات آلمان، بابت انتشار لوگوی خود بر روی پیراهن بازیکنان شالکه، هر سال حدود ۲۰ میلیون یورو به باشگاه اف.ث. شالکه پرداخت می‌کند.
حضور این شرکت دولتی روسیه در طول ۱۶ سال گذشته از طریق شالکه در صحنه فوتبال بوندسلیگا، با انتقادات زیادی در جامعه آلمان همراه بوده است. محور این انتقادات بر روی نفوذ احتمالی اقتصادی و سیاسی ولادیمیر پوتین و دولت روسیه در فوتبال حرفه‌ای آلمان متمرکز شده است.
کلمنس تونیس که تا تابستان سال جاری به مدت نزدیک به ۲۰ سال رئیس هیئت ناظر باشگاه اف.ث. شالکه و قدرتمند‌ترین شخص در این باشگاه بود، می‌گوید که ولادیمیر پوتین با وی ارتباط نزدیکی داشته و در سیاست اجرایی و ورزشی باشگاه محبوب خود شالکه نیز دخالت می‌کند. تونیس در این باره به عنوان مثال بیان می‌کند که پوتین در سال ۲۰۱۲ مخالف انتقال مانوئل نویر، دروازه‌بان وقت شالکه به بایرن مونیخ بوده و برنامه جلوگیری از این انتقال را داشته است.
اما چرا باشگاه شالکه به رغم وجود این پشتیبانی گسترده مالی و حمایت بی‌نظیر از سوی طرفداران و مردم، در مسیر قهقرا و سقوط آزاد قرار گرفته است؟
از دیدگاه ورزشی، مدیران تیم فوتبال شالکه پس از کسب عنوان نایب قهرمانی ۲۰۱۸ بوندسلیگا، در طول ۳ سال گذشته مرتکب اشتباهات زیادی شده‌اند. گزینش سرمربی‌های این تیم همراه با فلسفه منحصر به فرد آنها، با ترکیب کادر بازیکنان شالکه در سال‌های گذشته فقط به ندرت هماهنگی داشته است.
بالاآوردن ۲۴۰ میلیون یورو بدهی مالی نیز ناشی از ولخرجی‌های زیاد شالکه در جذب بازیکنان و مربیان گران‌قیمت در طول سال‌های اخیر است که هیچ گونه تناسب و هماهنگی با میزان درآمدهای این باشگاه نداشته است.
ولادیمیر پوتین (سمت راست) و کلمنس تونیس (چپ) با پیراهن تیم شالکه و حمایت مالی شرکت گاز روسیه
۸. هواداری هیتلر از شالکه:
طبق گزارش نشریه تایمز مشخص شد که باشگاه شالکه مورد توجه آدولف هیتلر بوده است، اما این ادعا هرگز ثابت نشد. در واقع به دلیل اینکه قهرمانی‌های نسل طلایی شالکه در زمان حکومت او به دست می‌آمد، شایعات بر این اساس بود که آبی‌ها تیم مورد علاقه هیتلر هستند.
۹. کارخانه بازیکن سازی:
شالکه، دارای یکی از بهترین آکادمی‌های فوتبال جوانان در جهان است.
این باشگاه ستاره‌های زیادی به بوندسلیگا تحویل داده است. مانوئل نویر، مسوت اوزیل، جوئل ماتیپ، بندیکت هویدس و جولیان دراکسلر و حتی وستون مک کنی همگی محصول آکادمی باشگاه شالکه هستند.
۱۰. امید به آینده:
به نظر می‌رسد که باشگاه شالکه باید دست به یک شروع جدید بزند و ماموریت تقریبا امکان‌ناپذیر حضور در بوندسلیگا را، با یک خیزش دوباره امکان‌پذیر سازد. هواداران شالکه در وضعیت غمگین فعلی باشگاه خود، به یک ضرب‌المثل در زبان آلمانی دل بسته‌اند که می‌گوید:
امید، آخرین چیزی است که از بین می‌رود
