اکنون که بحث رتبه بندی و لیست بندی بهترین بازیکنان تاریخ داغ شده، بد نیست از نگاهی متفاوت به این قضیه نگاه کنیم. در این پست فاکتور ثبات خیلی لحاظ نشده و بیشتر بر اساس نمایشی که ستاره های تاریخ فوتبال در دوران اوج خودشان بر جای گذاشتند جمع آوری شده است :
1. دیگو آرماندو مارادونا
دست خدا، اعجوبه ای که میتوانست به تنهایی یک تیم را قهرمان کند. جام جهانی 1986 تنها جامی است که نام یک بازیکن از تیم قهرمان، در تیم منتخب جام جهانی قرار گرفت و آن بازیکن کسی نبود جز مارادونای افسانه ای. دیگو به همراه تیم معمولی ناپل در اوج رقابت در سری آ ایتالیا موفق شد دو اسکودتو برای پارتنوپی به ارمغان آورد، تا از وی به عنوان ارتش تک نفره ی تاریخ فوتبال یاد کنند.
2. لیونل مسی
از دیدگاه کارشناسان بزرگ فوتبال و تحقیقات کالج هلند، مسی باهوش ترین بازیکن دنیا به حساب می‌آید؛ بازیکنی که در یک صدم ثانیه توانایی تصمیم گیری با توپ را دارد. او بهترین گلزن و بهترین پاسورِ گل تاریخ لالیگا، تاریخ باشگاه بارسلونا و تاریخ تیم ملی آرژانتین محسوب میشود و توانست در سال 2012 صاحب رکورد بیشترین گل در یک سال میلادی با 91 گل شود؛ همین نشان میدهد دوران اوج مسی برای بازیکنان آینده تکرار نشدنی و دست نیافتنی است.
3. پله
انتخاب به عنوان ورزشکار قرن از سوی کمیته بین‌المللی المپیک و برترین بازیکن تاریخ فوتبال از سوی فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار از معدود عناوینی است که پله کسب کرده. او در دوران بازیکنی خود سه جام جهانی را کسب کرد. در جام‌جهانی 1958 با 17 سال سن موفق شد با گلزنی در فینال برزیل را قهرمان جهان کند. در جام های جهانی 1962 و 1966 مصدوم شد ولی در جام جهانی 1970 با قدرت بازگشت و با گلزنی در فینال برابر ایتالیا سومین قهرمانی جهان را برای برزیل به ارمغان آورد. او تمام دوران فوتبال خود را در باشگاه برزیلی سانتوس بازی کرد.
4. گارینشا
گارینشا با اعتیادی تمام نشدنی به الکل و زن ها و با ستون فقراتی ناقص طوری که دکتر ها معتقد بودند راه رفتنش یک معجزه است از یک کارگر کارخانه تبدیل به ستاره ای محبوب در فوتبال شد. بازیکنی که به دریبل زنی و تک روی معروف بود. در جام جهانی 1962 در حالی که پله مصدوم بود و بازی نمیکرد، این درخشش گارینشا بود که به تنهایی برزیل را قهرمان جهان کرد. اما پس از آن زندگی ناسالم تاثیر خود را نشان داد و گارینشا افول کرد طوری که در جام جهانی 1966 این ستاره محبوب به یک نیمکت نشین تبدیل شد.
5. رونالدو نازاریو
مریخی از نگاه بسیاری از کارشناسان بهترین مهاجم نوک تاریخ فوتبال و ابداع کننده برخی شیوه های دریبل زنی محسوب میشود. او در سال 1996 زمانی که فقط 20 سال سن داشت، بازیکن سال فوتبال جهان شد، بعدها دو بار دیگر در سال‌های 1997 و 2002 به این عنوان رسید. او پس از دیِگو مارادونا دومین بازیکنی است که دو مرتبه رکورد نقل و انتقالات فوتبال جهان را شکسته است. دوران اوج او بعد از 27 سالگی پایان یافت و رو به افول رفت.
6. یوهان کرایف
یوهان کرویف متولد ۱۹۴۷ به عنوان بهترین هافبک تاریخ فوتبال شناخته میشود. او در سال‌های ۱۹۷۱، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ بهترین فوتبالیست سال جهان شد و جایزه توپ طلا را کسب کرد. به عنوان بازیکن با باشگاه آژاکس آمستردام توانست ۹ قهرمانی در لیگ برتر هلند و ۳ قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا را کسب کند. بعد از آن به بارسلونا پیوست و در بارسلونا ۱ قهرمانی لالیگا و ۱ کوپا دل ری بدست اورد. در عرصه مربی گری کرویف مشهورترین پیرو فلسفه ی فوتبال موسوم به توتال فوتبال بود که توسط رینوس میشل پایه‌گذاری شد. به عنوان مربی توانست ۴ قهرمانی لالیگا را با تیم بارسلونا کسب کند. کرویف در ۲۴ مارس ۲۰۱۶ در شهر بارسلون وفات یافت.
7. رونالدینیو
ملقب به شاعر فوتبال که در سال‌های 2004 و 2005، دو بار پیاپی از سوی فیفا به عنوان بازیکن سال فوتبال جهان برگزیده شد. مهارت های رونالدینیو به حدی خیره کننده بود که حتی لیونل مسی، جانشین درخشان او در بارسلونا نیز نتوانست تاج و تخت ستاره برزیلی را به عنوان پادشاه فوتبال نمایشی از چنگ او خارج کند. بازیکنی که در الکلاسیکو حتی هواداران رئال مادرید را مجبور به تشویق از خود کرد. دوران اوج او چشمگیر ولی بسیار کوتاه بود؛ پس از سال 2006 بازی او دیگر آن فروغ سابق را نداشت.
8. جرج بست
یکی از بزرگترین دریبل زنان تاریخ فوتبال، بازیکنی که در 22 سالگی توپ طلا گرفت ولی به دلیل مصرف الکل و زندگی ناسالم خیلی زود افول کرد طوری که بعد از 25 سالگی در حد یک بازیکن معمولی ظاهر میشد.
او اولین سلبریتی تاریخ فوتبال بود که فوتبالش با پله و مارادونا مقایسه میشد و زندگیش به شکل یک بازیگر کلاسیک دهه 50 و 60 سینمای جهان؛ هر روز عکس های بسیار در تبلیغات و هر روز سپری کردن وقتش با دختران زیبا که مجذوب مرد شماره ی 7 منچستریونایتد شده بودند.
_vobg.jpg)
9. زیکو
زیکو که به پله‌سفید هم معروف است یکی از دوست‌داشتنی‌ترین بازیکنان فوتبال برزیل دهه 70 و 80 بود. او در 88 بازی برای تیم ملی این کشور، 66 گل وارد دروازه حریفان کرد و همچنین تا امروز یکی از بهترین کاشته‌زن‌های تاریخ محسوب میشود. در جام جهانی 1982 زیکو به همراه فالکائو و سوکراتس، بهترین تیم تاریخ برزیل را تشکیل داده بودند ولی با وجود بازی های زیبا و چشم نواز، از ایتالیا شکست خوردند.
10. اوزه بیو
اوزه‌بیو (با لقب پلنگ سیاه) که با شوت‌های فوق‌العاده، دریبل‌های عالی و سرعتی بسیار بالا شناخته میشد در سال 1962 با تیم بنفیکا و با غلبه بر رئال مادرید قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. در سال 1965 توپ طلای اروپا را کسب کرد و در جام جهانی 1966 با پرتقال به عنوان سومی رسید و همچنین آقای گل این رقابتها شد. در سال 1968 و 1973 با زدن 42 گل کفش طلای اروپا را کسب کرد. وی در 301 بازی که برای بنفیکا به میدان رفت، 317 گل زد و 41 گل نیز در 64 بار حضورش در تیم ملی پرتغال به ثمر رساند.
کاری از بخش ورزشی دارک💎
