کیومرث کیارسبرای قهرمان شدن تنها بازیکن خوبی بودن کافی نیست
قطعا یک تیم برای قهرمانی نیاز به ساختار مناسبی داره
بازیکنانی که بتونن به خوبی همو پوشش بدن
کادر فنی قوی و البته کمی شانس
کوین دورنت پارسال یک هیولای واقعی بود و اگه مصدومیت کایری و هاردن نبود براحتی با نتس قهرمان میشد
گر چه هاردن برگشت اما انصافا توانایی 100% نداشت
لبران هم از این قاعده مستثنی نیست اما کاری که با کلیولند انجام داد انصافا فراتر از همه قهرمانی های جردن بودش
وریرز اون سال بهترین آمار تاریخ nba رو داشت و وقتی 3 بر 1 پیش افتادن هیچ کس شانسی برای لبران و تیمش قائل نبود اما بازی پنجم لبران و کایری هر کدوم 41 امتیاز کسب کردن و تونستن تو اوراکل آرنا برنده بشن، البته محرومیت دریموند گرین هم انصافا خیلی موثر بود.
بازی ششم توی زمین کلیولند و البته با بازگشت گرین باز هم پیش بینی میشد وریرز برنده باشه، اما یکبار دیگه بازی 41 امتیازی کینگ مخصوصا 17 امتیاز کوارتر چهارم کوز رو برنده کرد
و در نهایت بازی هفتم و اوراکل آرنا، اوکلند کالیفرنیا
اصولا این جور بازی ها امتیازات کمتری کسب میشه و مخصوصا کوارتر چهارم امتیاز گرفتن خیلی خیلی سخت میشه
وریرز با پشتیبانی نزدیک به 20000 طرفدار فقط دنبال قهرمانی بود
کوارتر اول 23 به 22 برای کوز
اما کوارتر دوم و درخشش دریموند گرین که 15 امتیاز کسب کرد و هر 4 اقدام سه امتیازیش موفق بود در نهایت کمک کرد وریرز نیمه اول رو با نتیجه 42 به 49 برنده شه
اما کوارتر سوم کلیولند با ریباند های کوین لاو (4 ریباند)، اسیستهای لبران (5 اسیست) و امتیازات کایری (12 امتیاز) و تنها 1 ترن اور به 1 امتیازی وریرز رسید
کوارتر چهارم وریرز با بازی ضعیف استف که فیلدگل 1 از 6 داشت و تنها 1 از 5 سه امتیازی موفق زد، فقط 13 امتیاز کسب کرد و پادشاه به تنهایی 11 امتیاز کسب کرد و البته حدود 4 دقیقه ای که هیچ کدوم از تیم‌ها موفق به کسب امتیاز نمیشدن و بازی 89 به 89 برابر بود تا بالاخره اسیست لبران و سه امتیازی تاریخی کایری فاصله رو به 3 امتیاز رسوند تا با پرتاب آزاد کینگ اختلاف به 4 برسه و کلیولند قهرمان بشه
هرگز اون شب رو فراموش نمیکنم
شبی که لبران به حق سزاوار بهترین بودن شد
