تا حالا فهمیدیم که این پرسپولیس ، زور قهرمانی لیگ رو نداره و حذفی رو هم که اوت شد.
فاصله 6 امتیازی ، برای این وضعیت خیلی خوبه. نبودن رقیب جدی برای قهرمانی توی حذفی هم خیالمون رو راحت میکنه ولی فقط یک نگرانی وجود داره و اون هم اتفاق های عجیبه.
فشار هوادار ها باعث شد فرهاد دست به ترکیب برنده بزنه و روز دربی یک ترکیب عجیب رو بزاره تو زمین، نتیجه هم شد نزدیک به باخت و از دست رفتن رویای قهرمانی.
بازی با پیکان هم هرچقدر از اشتباه داور بابت اخراج بگیم، نمیتونیم منکر آسیب پذیر بودن دفاع 4 نفره تو تیم فرهاد بشیم.
هروقت دفاع چهار نفره گذاشتیم دفاعمون شکننده بوده.
پس برای دبل قهرمانی، که پیش رومونه، باید ترکیب برنده رو دست نزنیم. مثل همیشه ارسلان تعویضی بیاد، روزبه در دفاع وسط قرار نگیره، دفاع سه نفره هم بازی کنیم.
بازی فردا جلو نساجی و نوع بازیمون، خیالمون رو میتونه برای دبل کردن راحت کنه.
به نظرم تکلیف قهرمانی توی دو تا جام دست خود فرهاد و کادرشه. نه داور نه پرسپولیس، حریف ما نمیشن. مگر خودمون از دستش بدیم و با تصمیمات اشتباه این فرصت مهم رو بسوزونیم.
ولی چه حالی بده، اولین سالی که بابا مسعود نیست ، دببل کنیم، خود پرسپولیسی ها هم دیگه میفهمند که این 5 سال چجوری قهرمان میشدند و به حرفامون ایمان میارن.
