💙🅜🄴🄷🅁🄰🄽 💙طی چند فصل گذشته، بارسلونا از روند رو به رشدی رنج برده است که آن کاهش ارزش وینگرها است. با توجه به اینکه آنسو فاتی و عثمان دمبله تنها بازیکنانی هستند که این وظیفه را بر عهده دارند، غیبت هر یک از آنها اغلب آسیب جدی به خلق شانس تیم وارد می کند.
اما با ظهور ژاوی، اهمیت وینگرها احیا شد. با کشش زمین و حمله به فضای پشت سر، آنها اکنون نقش مهمی در بازی کلی تیم دارند. بنابراین، کیفیت درجه یک پایین بال به یک پیش نیاز تبدیل شده است.
با این حال، این کیفیت در بارسا چندان زیاد نیست. در تمام این فصل، آبی اناری ها برای یافتن هر نوع ثباتی در همه جا دست و پا بسته بودند، اما بی فایده بود.
آنسو فاتی، حامل آرزوهای آینده درخشان باشگاه، همچنان توسط زنجیره ای از مصدومیت های طاقت فرسا تحت تعقیب است. این که آیا این صرفاً یک وصله ناهموار است یا هشداری در مورد چیزهای آینده، حدس هر کسی است. بدیهی است که دیگر نباید تناسب اندام این اعجوبه نوجوان را بدیهی انگاشت
این وضعیت تنها با اخبار هولناکی که چندی پیش منتشر شد، تشدید می شود. عثمان دمبله، که ظاهراً در مسیر رستاخیز مورد انتظار بود، از پیروی از شرایط قرارداد پیشنهادی توسط هیئت مدیره امتناع کرد، به این معنی که به نظر می رسد این بازیکن فرانسوی در تابستان آینده به طور رایگان جدا شود.
در حالی که همه جوتگلا ، آخوماچ و عبده کار فوق العاده ای انجام داده اند، آنها هنوز برای ارائه مداوم در بالاترین سطح بسیار جوان و نابالغ هستند. بنابراین، فران تورس تنها فرد قابل اعتماد در بالها است، و حتی او احتمالاً با جاهطلبی بلندمدت تبدیل شدن به یک مهاجم مرکزی قرارداد داشته است.
این وضعیت وخیم بارسلونا را مجبور به ورود به بازار نقل و انتقالات کرد. اما، با گزینه های محدودی که در اواسط فصل در دسترس بود، باشگاه مجبور شد آداما ترائوره از ولورهمپتون واندررز را به صورت قرضی به خدمت بگیرد. در حالی که او تا کنون یک بازیکن بسیار مفید بوده است، اما نمی توان گفت که آیا او به طور دائم در باشگاه ادامه خواهد داد یا خیر.
به طور منطقی، این نشان می دهد که جذب یک وینگر باید در اولویت پنجره نقل و انتقالات آتی باشد. با این حال، با توجه به تمرکز هیئت مدیره بر روی تقویتهای زیادی، یافتن بازیکنی که هم از نظر سبک و هم از نظر مالی مناسب باشد، یک درخواست بزرگ است.
این به طور خودکار تعدادی از گزینه های جذاب را از معادله خارج می کند. همه به جز یک، در واقع: مرد اصلی لیدز یونایتد، رافینیا، یک گزینه مناسب باقی می ماند. این برزیلی قبلاً یک قدم از جاده الند دور شده است و طاووسها برای بقا درگیر یک ضایعات هستند.
رافینیا در یک دوره غم انگیز برای تیمش، واقعاً یک جرقه درخشان بوده است. در فصل سختی برای لیدز، او همیشه یک خرگوش برای بیرون کشیدن از کلاه خود داشته است. برای در نظر گرفتن همه چیز، 12 گل او سهم خیره کننده 39 درصدی کل تیمش در لیگ برتر را تشکیل می دهد.
برای بارسلونا، بازیکنی با مشخصات او فوراً کیفیت تهاجمی تیم را بالا می برد. وینگرها با چنین رپرتوار وسیعی نادر هستند و با توجه به چند کارکردی آنها فضای حیاتی به مانور اضافه می کنند. با وجود مفاهیم و رویکرد تاکتیکی ژاوی که هنوز نسبتا مبهم است، این یک شرط امن و در عین حال درجه یک خواهد بود.
در این مقاله، به تجزیه و تحلیل کامل رافینیا از لیدز یونایتد پرداخته و اهمیت اضافه شدن او به فهرست کاتالان ها را برجسته می کند.
ژاوی می خواهد وینگرها چگونه عمل کنند؟
بدیهی است که قبل از آنالیز رافینیا به عنوان یک فرد جداگانه، باید ابتدا خواسته های مربی از وینگرها را بررسی کنیم. در اینجا، هنوز تعداد زیادی متغیر و مجهولات وجود دارد که باید در نظر داشت.
سه ماه کافی است تا ایدئولوژی اصلی ژاوی از میان هرج و مرج سبکی که پیشینیانش پس از خود به جا گذاشته بودند، بگذرد. با این حال، هنوز جزئیاتی وجود دارد، مانند تنظیمات خاص عملکردی و فنی. بنابراین، تنها می توان با حجم نمونه پیشنهادی کار کرد، و این نشان دهنده گرایش های انتزاعی است.
چیزی وجود دارد که سرمربی 42 ساله قبلاً کاملاً روشن کرده است: وینگرها سنگ بنای اساسی بازی او هستند. برخلاف رونالد کومان، او بر نیاز به عرض تاکید کرده است که کارایی بارسلونا را در جنبه های مختلف بسیار افزایش داده است.
داشتن چنین خروجی های گسترده ای کلیدی برای باز کردن قفل دفاعی رقیب است. آنها با کشش زمین، حریف را مجبور میکنند تا شکل خود را پس از دریافت تغییر دهند. این توالی رویدادها آشفتگی لحظه ای ایجاد می کند، چه فضا در عمق باشد و چه در جیب های فضای مرکزی.
طبیعتاً، وینگرها نیز کاملاً حق دارند که حریف یا حریفان خود را درگیر کنند. این نه تنها آخرین راه حل را در صورت قطع شدن همه گزینهها فراهم می‌کند، بلکه به بیثباتی مخالفان نیز کمک می‌کند و خط پشتی را از شکل خارج می‌کند.
با حرکت از جزئیات عمومی به جزئیات، یکی از ویژگی های اصلی وینگرهای ژاوی، مشارکت آنها در شناسایی نفر سوم است. با توجه به تهدیدی که آنها ایجاد می کنند، آنها به ناچار اعداد را ترسیم می کنند، بنابراین به طور موقت شرکای خود را آزاد می کنند. در داخل و خارج از توپ، سهم آنها از قبل قابل توجه بوده است.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220219_230327-2-1024x537_ta54.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
در اینجا یک نمونه از وینگرهایی است که به شناسایی و یافتن نفر سوم کمک می کنند. فران جوتگلا توپ را در نقطه ای نامطلوب به پایین سینه می زند و مجبور می شود به جناحین برود.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220219_230351-1024x536_8lee.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
این دقیقا همان جایی است که عثمان دمبله وارد بازی می شود. او که قبلاً محیط اطراف خود را اسکن کرده و گاوی را به عنوان مرد آزاد شناسایی کرده است، بدن خود را باز می کند تا در اولین فرصت موجود پاس را انجام دهد. با کمک یک فریب به موقع از جوتگلا، شکاف برای عبور توپ باز می شود.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220219_230413-1024x536_x2th.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
توپ در نهایت راه خود را به نوجوان 17 ساله مییابد که میدانی باز برای پیشرفت در اختیار او قرار میگیرد.
حتی بدون دخالت مستقیم روی توپ، وینگرها می توانند حریف را دستکاری کنند تا فضای حیاتی را برای هم تیمی های خود آزاد کنند.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220220_111816-1024x536_aio2.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
در این مثال، جوردی آلبا توپ را در سمت دور دریافت می کند، در حالی که فران تورس در نیمه فاصله قرار می گیرد. با این حال، در این مرحله، رحمانی (مدافع میانی راست ناپولی)، خطری که والنسیا ایجاد می کند را تشخیص داده است.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220220_111840-1024x536_gvsg.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
تورس مثل همیشه هوشمندانه از فرصت استفاده می کند تا پیر امریک اوبامیانگ را وارد معادله کند. او با تغییر سرعت، رحمانی را به دور و بر خود می کشاند که راه را برای مهاجم گابنی باز می کند.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220220_111908-1024x536_075t.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
او سریعتر واکنش نشان می‌دهد، بنابراین توپ را بدون چالش دریافت می‌کند، و او را قادر میسازد تا اقدام بعدی خود را با دقت طراحی کند.
اگرچه ممکن است متناقض به نظر برسد، اما وینگرها به همان اندازه که در خارج از توپ نقش دارند، به همان اندازه که روی آن نقش دارند. بیشتر اوقات، حضور آنها به تنهایی فرصت هایی را برای هم تیمی هایشان برای یافتن زمان و مکان باز می کند. تحت سرپرستی ژاوی، بارسلونا به ویژه در بهره برداری از این فضیلت عالی بود.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220219_225925-1024x536_5t9k.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
این نمونه کاملا گویا است. سرخیو بوسکتس گاوی را به عنوان هدف خود معرفی می کند که دور از دسترس تونی کروس قرار دارد. به طور طبیعی، فرلاند مندی کسی بود که برای رویارویی با این جوان 17 ساله از خط خارج می شد، اما او با مانعی در قالب عبده مواجه شد.
حضور او به تنهایی در بال رقیبش را تحت تأثیر قرار می دهد، بنابراین تأثیر مندی در آن مرحله از بازی را خنثی می کند.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220219_225936-1024x536_kwxs.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
گاوی بدون رقیب توپ را کنترل می کند و به طور لحظه ای یک برتری عددی خطرناک در جناح راست ایجاد می کند.
به اعتبار مربی، چنین نمونه هایی از ایجاد شانس روشمند به شدت افزایش یافته است. غیرقابل انکار، معرفی وینگرهای خالص که خط لمسی را در آغوش گرفته اند نقش خود را ایفا کرده است.
با این حال، ژاوی در مورد نقش های وینگرها محدود کننده نیست. با وجود تمام مزایایی که آنها به طور گسترده ایجاد می کنند، می توان آنها را در کانال های مرکزی سرگردان نیز یافت، هر زمان که حضور آنها در آنجا مورد نیاز باشد.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220219_225643-1024x536_28pp.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
وینگرها به شدت به موقعیت دفاع کناری وابسته هستند و همیشه به دویدن های طرف مقابلشان واکنش نشان می دهند. در این موقعیت، جوردی آلبا کسی است که عرض و عمق را فراهم می کند، که عثمان دمبله را قادر می سازد به سمت فضای بین خطوط شارژ شود.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220219_225703-1024x536_8w04.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
پس از دریافت، مرد فرانسوی خود را در موقعیت مطلوبی می بیند و گزینه های دو طرف او وجود دارد. و اگرچه کل اکشن به دلیل اولین لمس ضعیف دمبله دود می‌شود، اما نشانی از مزایای بالقوه آزادی وینگرها بود.
ژاوی یک رویکرد معقول و کاملاً عملی در مورد عملکرد وینگرها اتخاذ کرده است. در حالی که برداشت از بهترین ویژگی های آنها را از بال ها درو می کند، او هرگز طبیعت آزادانه آنها را محدود نمی کند. تصمیمی که آشکارا نتیجه داده است و همه دمبله، تورس، آبده و آخوماچ نشانه های قطعی بهبود را نشان می دهند.
یکی دیگر از نکات جالب توجه ایدئولوژی ژاوی، نحوه به کارگیری وینگرها در طول مطبوعات است. خروجی های وسیع به ندرت متجاوز هستند، در عوض به یک بلوک میانی چابک و باریک باز می گردند.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/psx_20220220_111936-1024x536_1irb.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
این امر نواحی مرکزی را شلوغ می کند و مسیرهای عبور مستقیم به خط هافبک را مسدود می کند. بنابراین حریف موظف است که از جناحین خود را بسازد، که از آنجا به مراتب آسان تر است که حریف را دستکاری کند و خطاها را مجبور کند.
فشردگی، بسیار حیاتی برای به حداقل رساندن شانس حریف برای ساخت ایمن، باری است که عمدتا بر دوش وینگرها گذاشته می شود. آنها کسانی هستند که وظیفه دارند به موقعیت هم تیمی های خود واکنش نشان دهند تا فاصله سالم بین آنها را حفظ کنند. یک متر خجالتی می‌تواند زنجیرهای از رویدادها را ایجاد کند که ممکن است یک توالی کامل از فشار را از بین ببرد.
نظم و انضباط موقعیتی و آگاهی فضایی همان چیزی است که اولویتهای ژاوی را به بهترین شکل در خارج از توپ مشخص می‌کند و وینگرها، بیش از هر کسی، موظفند همه جعبهها را علامت بزنند.
همه این تغییرات تاکتیکی در سطح جمعی و فردی تفاوت بزرگی ایجاد کرده است. در حالی که ژاوی به طور همزمان کارایی کلی تیم را تقویت می کند، از منحصر به فرد بودن پروفایل های موجود حمایت کرده است. به ویژه عثمان دمبله بیش از هر زمان دیگری درخشیده است و آداما ترائوره نیز در بین بازیکنان معمولی تاثیرگذار بوده است.
با این حال، کارایی تهاجمی بارسلونا هنوز چیزهای زیادی را برای دلخواه باقی می گذارد. به طور خاص، هیچ تفاوتی در بال وجود ندارد. بازیکنی که مزیت برترش به بلوگرانا سطح کیفی بالایی می بخشد.
عثمان دمبله اخیراً گامهایی برداشته است، اما هنوز دقیقاً با همان مبارزات گذشته دست و پنجه نرم می‌کند: ناهماهنگی و تصمیمگیری پایین. اما رفتن او خلأ بزرگی ایجاد می‌کند. آداما ترائوره با مشکلات مشابهی روبرو شده است، البته در مورد او، کیفیت محض و سپس تداوم به همان اندازه مانع برجسته است.
<a href="https://uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://s6.uupload.ir/files/levante-ud-v-fc-barcelona-la-liga-santander-... border="0" alt="آپلود عکس" /></a>
آنسو فاتی و فران تورس دو بازیکنی هستند که برای اوج موفقیت در نظر گرفته شده اند و هر دو بدون در نظر گرفتن شرایط ثابت شده اند که قابل اعتماد هستند. با این حال، هر دوی آنها به جای خالق، قاتل هستند، به این معنی که یکی از آنها، اگر نه هر دو، قرار است به نقش شماره 9 تبدیل شود.
بنابراین، چه کسی می تواند آن خروجی خلاقانه درجه یک را ارائه دهد که بارسلونا به شدت به دنبال آن است؟ در فهرست فعلی، الیاس آخوماچ تنها نامزدی است که به ذهن می رسد، اما در سن 17 سالگی، او هنوز یک یا دو سال از آن گام تعیین کننده رو به جلو عقب مانده است.
علیرغم تاکید آشکار بر جذب یک مهاجم در کلاس جهانی، بارسلونا می‌تواند - و باید، پیش از این - بودجه کافی برای تقویت هجومی بیشتری داشته باشد. و از بین همه گزینه های قابل اجرا، هیچ کدام به اندازه رافائل دیاس بلولی از لیدز یونایتد، که بیشتر با نام رافینیا شناخته می شود، وسوسه انگیز نیست.
این برزیلی نه تنها از کیفیت قابل توجهی برخوردار است، بلکه می تواند برای بارسا مناسب سبکی باشد. اگر حقیقت را بگوییم، این یک فرصت بازار کاملاً منحصربهفرد برای کاتالانها است. بنابراین، کاملاً ضروری است که آنها برای تضمین امضای او تمام راه های خود را کنار بگذارند.
