طرفداری / نادر فریادشیران نوشت: درباره نکات فرهنگی و مدیریت کلان ورزش که منفعلانه در حال درجا زدن است میشود صدها مقاله و صدها نقد منصفانه داشت به شرطی که برای رصد مشکلات عدیده ورزش و به خصوص فوتبال ایران گوش شنوا و دلسوزی وجود داشته باشد.
منتقدان و دیگر عزیزان در برنامه های متعدد رادیویی و رسانه ای چقدر به مسائل مربوط به حوزه مدیریت ورزشی و فرهنگی پرداخته اند؟ سر در همه باشگاه های ما، عنوان "باشگاه فرهنگی ورزشی" نقش بسته و اکثر باشگاه ها تحت نظر وزارتخانه هستند ولی سو مدیریت را چه نهادی کنترل و نظارت می کند؟ هیچ نهادی!
اگر غیر از این هست بدهی های میلیاردی باشگاهها و به خصوص فدراسیون فوتبال ایران به ویلموتس را چه کسانی به وجود آورده اند که الان افرادی مثل عزیزی خادم و ماجدی هم کاسه گدایی دست گرفته و 180 میلیارد ناقابل از دولت برای آمادگی تیم ملی می خواهند!
و یا به کارگیری بازیکنان بی کیفیت، کار چه کسانی بوده به جز مربیان، مدیران و دلالهای فاسد؟ فساد، حیف و میل، تباهی، تبانی، ارتباط با دلالها، بیشتر مواقع به کار گیری مدیران و مربیان فاسد کار چه کسی بوده است؟
چه نهادی باید کنترل و نظارت کند؟ عزل مربیان و مدیران با کارنامه درخشان مثل سیامک رحیمی پور، مدیر آکادمی باشگاه پیکان به چه دلیل صورت گرفته است؟ حتما چون آدم سالم و کاربلدی بود برکنار شده است، شاید هم مزاحم آقایان می شده!
و یا خانه نشین شدن ده ها مربی نام آشنا مثل آقایان:
- همایون شاهرخی
- مهدی مناجاتی
- محمد مایلی کهن
- جلال چراغپور
- ابراهیم قاسمپور
- غلام پیروانی
- رسول کربکندی
- مسعود اقبالی
- حسین فرکی
- محمد خاکپور
- علی دایی
- اصغر مدیررستا
- محمد احمد زاده
و ده ها مربی توانمند و جوان بیرون گود مانده را چه کسی باید به کار بگیرد؟
یا حق بانوان فوتبالیست و فوتسالیست های ما در باشگاه ها و تیم های ملی تا کی باید ضایع بشود و بررسی نشود چرا بانوان نمی توانند به ورزشگاه ها بیایند؟
این قصه پرغصه فوتبال ما حداقل برای افراد سالم و پاکدست مثل مربیان، داوران، مدیران، رسانه ها و کسانی که کارشان را درست انجام می دهند، تمامی ندارد.
با احترام، نادر فریادشیران