به نام خدا
بالاخره پس از چند ماه این نوشته آماده شد... ۱۱ تن از بهترین بازیکنان فوتبال ایران در دهه چهل شمسی. امیدوارم که خوشتون بیاد.
دروازه بان:فرامرز ظلی
فرامرز ظلی در سال ۱۳۲۱ در استان تهران متولد شد. نسبت خانوادگی ظلی به شاهزادگان قاجار می رسد. او فعالیت ورزشی خود را در محله چهارصد دستگاه جایی که حسن حبیبی و مهدی لواسانی و فریبرز اسماعیلی هم بودند آغاز کرد. الگوی وی لو یاشین دروازه بان افسانه ای فوتبال جهان بود. فرامرز ظلی پس از دو سال از تیم شرق جدا شد و در سال ۱۳۴۰ به تیم کیان پیوست. ظلی بخاطر درخششش در ۱۹ سالگی و در تیم کیان همراه منصور امیر آصفی و پرویز قلیچ خانی به تیم ملی دعوت شد. ظلی در سال ۱۳۴۲ به مدت ۶ سال به تیم پاس پیوست. او در طول این شش سال افزون بر بازی های خوبی که انجام داد توانست ۵ جام همراه پاس به دست بیاورد. وی سال ۱۳۴۷ برای نخستین بار به همراه تیم ملی قهرمان جام ملتهای آسیا شد. وی در سال ۱۳۴۹ به همراه جلال طالبی و پرویز قلیچ خانی به تاج(استقلال) پیوست. فرامرز ظلی مجموعا دو فصل برای تاج بازی کرد و ۹ بازی انجام داد و سه جام کسب کرد. ظلی بخاطر اینکه در بیشتر بازی ها لباس سیاه می پوشید به گربه سیاه معروف بود. او تا سال ۱۳۴۹ برای تیم ملی بازی کرد و افتخاراتی هم کسب کرد. وی پس از بازگشت به پس در سال ۱۳۵۱ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
افتخارات فرامرز ظلی:
باشگاهی
پاس:
قهرمان جام قهرمانی فوتبال ایران ۱۳۴۴
قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۵_۱۳۴۴
قهرمان جام قهرمانی فوتبال ایران ۱۳۴۶
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۶
قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۷
قهرمان جام قهرمانی فوتبال ایران ۱۳۴۷
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۸_۱۳۴۷
تاج:
قهرمان جام منطقه ای ایران ۱۳۴۹
قهرمان جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۰
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۹
نایب قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۹
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۵۰
مقام سوم جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۱
ملی:
نایب قهرمان بازی های آسیایی ۱۹۶۶
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
دفاع چپ:مصطفی عرب
دکتر مصطفی عرب در تاریخ ۲۲ مرداد سال ۱۳۲۰ در استان تهران متولد شد. عرب فوتبال خود در از تیم عقاب آغاز کرد و در سال ۱۳۲۹ به رده بزرگسالان این تیم راه یافت. او پس از ۴ سال به تیم شهپر پیوست. وی با بازی ای خوبی که در تیم شهپر انجام داد مورد توجه تیم های بزرگ فوتبال ایران قرار گرفت و در سال ۱۳۳۷ پس از جدایی از تیم شهپر به تیم عقاب پیوست. در واقع بهترین عملکرد مصطفی عرب به بازی های درخشان او در ۱۵ سال حضور در تیم عقاب بر می گردد. بازی عرب انقدر خوب بود که ۲ بار در سال های ۱۳۴۵ و ۱۳۴۷ به تیم منتخب آسیا دعوت شود. همچنین سه بار هم به عنوان بهترین ورزشکار سال ایران لقب گرفت. عرب یک بار هم در سال ۱۳۵۰ از سوی روزنامه دنیای ورزش به عنوان نامزد مرد سال فوتبال ابران برگزیده شد اما قافیه را به علی پروین باخت و کمتر از او امتیاز آورد. یکی دیگر از رکورد های شگفت انگیز عرب حضور ۱۸ ساله اش در تیم ملی بود جایی که او در ۱۸ سالگی به تیم ملی دعون شد و تا سال ۱۳۵۱ برای ایران بازی کرد و به افتخارات زیادی دست پیدا کرد. سرانجام دکتر مصطفی عرب در سال ۱۳۵۳ در پیراهن عقاب از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. لازم به ذکر است که آقای عراب با ۶ فوق لیسانس و یک دکترا یکی باسوادترین افراد فوتبالی ایران است.
افتخارات مصطفی عرب
ملی
نایب قهرمان بازی های آسیایی ۱۹۶۶ بانکوک
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲
فردی
عضو تیم منتخب آسیا ۱۳۴۵
عضو تیم منتخب آسیا ۱۳۴۷
نامزد مرد سال قوتبال ایران ۱۳۵۰
سه بار بهترین ورزشکار ایران
دفاع وسط:حسن حبیبی
حسن حبیبی در تاریخ ۱۸ بهمن سال ۱۳۱۸ در استان کرمان متولد شد. حبیبی از سال ۱۳۳۴ تا سال ۱۳۳۷ در تیم پایه های شاهین بازی کرد. او در سال ۱۳۳۸ به تیم بزرگسالان تاج پیوست. وی تا سال ۱۳۴۱ در این تیم ۲۵ بازی انجام داد و سه جام به دست آورد. حسن حبیبی پس از جدایی از تیم تاج(استقلال) در سال ۱۳۴۲ به تیم پاس پیوست. حبیبی تا سال ۱۳۴۹ برای پاس بازی کرد و ۵ جام کسب کرد. او در سال ۱۳۴۸ به عنوان مرد سال فوتبال ایران انتخاب شد. وی در ۲۵ سالگی به تیم ملی دعوت شد و تا سال ۱۳۴۹ مجموعا ۲۷ بازی انجام داد و توانست قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ شود. حسن حبیبی در سال ۱۳۴۹ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
افتخارات حسن حبیبی:
باشگاهی:
تاج
قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۰_۱۳۳۹
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۱
پاس
قهرمان جام قهرمانی فوتبال ایران ۱۳۴۴
قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۵_۱۳۴۴
قهرمان جام قهرمانی فوتبال ایران ۱۳۴۶
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۶
قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۷
قهرمان جام قهرمانی فوتبال ایران ۱۳۴۷
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۸_۱۳۴۷
قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۹
ملی:
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
فردی:
مرد سال فوتبال ایران ۱۳۴۸
دفاع وسط:جعفر کاشانی
جعفر کاشانی در تاریخ ۱۱ اسفند سال ۱۳۲۲ در استان تهران متولد شد. کاشانی پست اصلی اش دفاع وسط بود. او از سال ۱۳۴۳ تا سال ۱۳۴۶ در تیم شاهین بازی کرد و مجموعا از ۴۳ بازی ۲ گل برای این تیم به ثمر رساند. مدافع مستحکم شاهین در همان سال از تیم شاهین جدا شد و به همراه چند بازیکن دیگر شاهین به پاس پیوست. اما با پافشاری علی عبده مدیرعامل پیشین پرسپولیس بازیکنان شاهین به این تیم سرخپوش پیوستند. جعفر کاشانی در هشت سالی که برای پرسپولیس بازی کرد و افتخاراتی هم به دست آورد. کاشانی مجموعا از ۱۷۶ بازی ۹ گل برای این تیم به ثمر رساند. او در سن ۲۵ سالگی به تیم ملی دعوت شد و تا سال ۱۳۵۳ مجموعا ۳۸ بازی برای تیم ملی انجام داد. وی در سال ۱۳۵۳ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
افتخارات جعفر کاشانی:
باشگاهی
شاهین
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۴
پرسپولیس
قهرمان جام منطقه ای ۱۳۵۰
قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۲
نایب قهرمان جام تخت جمشید ۵۳_۱۳۵۲
ملی
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲
دفاع راست:خدابیامرز ابراهیم آشتیانی
خدابیامرز ابراهیم آشتیانی در تاریخ ۱۰ آذر سال ۱۳۲۵ در استان تهران متولد شد. آشتیانی ابتدا در تیم های جوانان پولاد و پوستان و شاهین توپ زد و سپس در سال ۱۳۴۳ با قراردادی به شاهین تهران پیوست. او بخاطر بازی های خیلی خوبش توانست به زودی در ترکیب اصلی جای بگیرد و همه را معطوف بازی خود کند. آشتیانی پس از ۴ سال بخاطر انحلال تیم شاهین در سال ۱۳۴۷ با قرارداد یک ساله به تیم پرسپولیس پیوست. او پس از یک فصل عضو تیم پیکان شد و پس از یک فصل که همراه این تیم قهرمان جام باشگاه های تهران شد به تیم پرسپولیس بازگشت. وی بخاطر بازی های خوبی که در پرسپولیس انجام داد از تیم های هامبورگ و منچستر سیتی پیشنهاد دریافت کرد. همچین ابراهیم آشتیانی توانست مرد سال فوتبال ایران در سال ۱۳۵۱ شود. او تا سال ۱۳۵۵ در تیم پرسپولیس توپ زد و مجموعا در ۷ فصلی که برای این تیم بازی کرد ۱۶۲ بازی انجام داد و موفق به بدست آوردن دو قهرمانی و دو نایب قهرمانی با پرسپولیس شد. وی در ۲۳ سالگی به تیم ملی دعوت شد و تا ۱۳۵۳ در تیم ملی ایران بازی کرد و مجموعا از ۳۵ بازی یک گل به ثمر رساند و توانست دو بار قهرمان جام ملتهای آسیا شود.
افتخارات ابراهیم آشتیانی:
باشگاهی
شاهین
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۳
پیکان
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۷
پرسپولیس
قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۲
نایب قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۳
قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۴
نایب قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۵
ملی
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲
صعود به المپیک ۱۹۷۲
فردی
مرد سال فوتبال ایران ۱۳۵۰
بهترین بازیکن جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲
هافبک دفاعی:پرویز قلیچ خانی
پرویز قلیچ خانی در تاریخ ۸ آذر سال ۱۳۲۴ در استان تهران متولد شد. قلیچ خانی پس از بازی در تیم های پایه کیان در سال ۱۳۴۱ به رده بزرگسالان این تیم پیوست. او بخاطر بازی های درخشانی که داشت دو سال بعد در سن ۱۹ سالگی به تیم ملی دعوت شد. وی در سال ۱۳۴۴ مرد سال فوتبال ایران شد. پرویز قلیچ خانی پس از ۵ سال بازی در کیان در سال ۱۳۴۷ با قراردادی سه ساله به همراه جلال طالبی به تاج(استقلال) پیوست. قلیچ خانی پس از قهرمانی جام ملتهای آسیا توانست در سال ۱۳۴۹ به همراه تاج سه گانه را به دست آورد. او مجموعا در سه سالی که برای تاج بازی کرد ۵ قهرمانی کسب کرد و از ۴۵ بازی ۴ گل به ثمر رساند. وی در سال ۱۳۵۰ از تاج جدا شد و به مدت یک فصل به پاس پیوست. پس از آن در سال ۱۳۵۱ عضو تیم عقاب شد. پرویز قلیچ خانی در همان سال افزون بر قهرمانی دوباره جام ملتهای آسیا توانست برای باز دوم نیز مرد سال فوتبال ایران شود. قلیچ خانی در سال ۱۳۵۳ به دارایی پیوست و به مدت دو فصل هم کاپیتان این تیم بود. او در سال ۱۳۵۵ به تیم پرسپولیس پیوست و در همان سال توانست برای سومین بار قهرمان جام ملتهای آسیا شد و این رکورد تا کنون در آسیا جا به جا نشده است. او پس از ۹ ماه به لیگ آمریکا رفت و عضو تیم سن خوزه آمریکا شد. وی در ۱۳ سالی که برای تیم ملی بازی کرد مجموعا از ۶۶ بازی ۱۴ گل به ثمر رساند. پرویز قلیچ خانی در سال ۱۳۵۸ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
افتخارات پرویز قلیچ خانی:
باشگاهی
دارایی
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۶
تاج
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۸
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۹
قهرمان جام منطقه ای ایران ۱۳۴۸
نایب قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۹
قهرمان جام باشگاههای آسیا ۱۹۷۰
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۵۰
مقام سوم جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۱
ملی
قهرمان جام ملتهای آسیا: ۱۹۶۸
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۷۶
قهرمان بازیهای آسیایی ۱۹۷۴
صعود به المپیک ۱۹۷۶
فردی
حضور و رکورد دار قهرمانی سه دوره پیاپی در جام ملتهای آسیا: ۱۹۶۸ ، ۱۹۷۲ ، ۱۹۷۶
حضور در سه دوره المپیک : ۱۹۶۴ ، ۱۹۷۲ ، ۱۹۷۶
مرد سال فوتبال ایران ۱۳۴۴
نامزد مرد سال فوتبال ایران ۱۳۴۹
مرد سال فوتبال ایران ۱۳۵۱
نامزد مرد سال فوتبال ایران ۱۳۵۲
حضور در تیم منتخب آسیا ۱۹۶۷
هافبک هجومی:جلال طالبی
جلال طالبی در تاریخ ۲ فروردین سال ۱۳۲۲ در استان تهران متولد شد. طالبی به مدت سه سال تا سال ۱۳۳۸ در تیم تهرانجوان بازی کرد و پس از آن از این تیم جدا شد. او در سال ۱۳۳۹ به دارایی پیوست و سه سال بعد بخاطر درخششی که داشت در سن ۲۰ سالگی به تیم ملی دعوت شد. وی به همراه دارایی شش قهرمانی به دست آورد و در سال ۱۳۴۶ توانست مرد سال فوتبال ایران شود. جلال طالبی یک هافبک هجومی تکنیکی بود و در سال ۱۳۴۷ پس از جدایی از دارایی به تیم تاج پیوست. طالبی یک بد اقبالی که آورد که آن مصدومیت های زیاد بود. این آسیب دیدگی ها باعث شد تا او در سه فصل بازی در تیم تاج ۲۱ بازی انجام دهد. وی از سال ۱۳۴۲ تا سال ۱۳۵۰ مجموعا ۲۷ بازی برای تیم ملی انجام داد.
افتخارات جلال طالبی:
باشگاهی
دارایی:
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۰_۱۳۳۹
قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۰
قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۱_۱۳۴۰
قهرمان جام قهرمانی فوتبال ایران ۱۳۴۱
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۴
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۵_۱۳۴۴
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۶
تاج:
قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۸_۱۳۴۷
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۸
قهرمان جام منطقه ای ایران ۱۳۴۹
قهرمان جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۰
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۹
نایب قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۹
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۵۰
مقام سوم جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۱
ملی:
نایب قهرمان بازی های آسیایی ۱۹۶۶
فردی:
مرد سال فوتبال ایران ۱۳۴۶
هافبک هجومی:علی جباری
علی جباری متولد تاریخ ۲۹ تیر ۱۳۲۵ در تهران می باشد. وی فوتبال خود را از تیم پهلوان پور در سال ۱۳۴۲ آغاز کرد. پس از چند بازی در این تیم با یک قرارداد ۲ ساله به تیم راه آهن پیوست. پس از درخشش در راه آهن تهران در سال ۱۳۴۴ عضو تیم تاج(استقلال) شد. او در تاج انقدر درخشید که به او لقب حمید شیرزادگان آینده را دادند. علی جباری توانست رزومه عالی از خود بر جای بگذارد و به همراه تاج(استقلال) ۷ قهرمانی و ۳ نایب قهرمانی به دست آورد. جباری در سال ۱۳۴۹ بهترین بازیکن لیگ ایران شد و چند بار هم در نظرسنجی روزنامه دنیای ورزش نامزد بهترین بازیکن سال هم شد. بعضی از روزنامه ها به او بخاطر بازی های درخشانش لقب سلطان را داده بودند. سلطان علی جباری با اینکه هافبک هجومی بود ولی آمار عالی از خود به جای گذاشت و از ۱۸۵ بازی ۹۲ گل برای تاج(استقلال) زد و سه دهه بهترین گلزن تاریخ این تیم باقی ماند. وی افزون بر رکورد بیشترین کاپیتانی در شهرآورد با ۵ گل زده و ۴ پاس گل موثر ترین بازیکن تاج(استقلال) در شهرآورد هست. جباری در تیم ملی هم آمار خوبی دارد و از سال ۱۳۴۴ تا سال ۱۳۵۳ از ۳۷ بازی ۱۳ گل به ثمر رساند و توانست ۳ قهرمانی و یک نایب قهرمان کسب کند. علی جباری گلزن ترین هافبک پیش از انقلاب است. سرانجام جباری با قانون کاملا عجیب حذف ۲۷ ساله ها از تیم ملی کنار گذاشته شد و در سال ۱۳۵۷ و در فقط ۲۹ سالگی از استقلال و دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
افتخارات سلطان علی جباری:
باشگاهی
تاج
قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۸_۱۳۴۷
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۸
قهرمان لیگ منطقه ای ایران ۱۳۴۹
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۹
قهرمان جام باشگاه های آسیا ۱۳۴۹
نایب قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۹
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۵۰
مقام سوم جام باشگاه های آسیا ۱۳۵۰
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۵۱
نایب قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۲
قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۳
ملی
نایب قهرمان بازی های آسیایی ۱۹۶۶
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲
قهرمان بازی های آسیایی ۱۹۷۴
فردی
بهترین گلزن تاج(استقلال) در بازی های شهرآورد با ۵ گل(مشترک با مرحوم غلامحسین مظلومی)
دریافت نشان طلایی از AFC
رکوردار بیشترین کاپیتانی در شهرآورد(۱۱ بار)
سه دهه بهترین گلزن تاریخ استقلال
گلزن ترین هافبک تاریخ استقلال
نامزد مرد سال فوتبال ایران ۱۳۵۰
بال راست:خدابیامرز همایون بهزادی
خدابیامرز همایون بهزادی در تاریخ ۱۴ دی سال ۱۳۲۰ در خرم آباد استان لرستان متولد شد. بهزادی در تیم های پایه شاهین رشد کرد و از سال ۱۳۳۴ تا سال ۱۳۳۸ در آکادمی این تیم بازی کرد. او در سال ۱۳۳۷ به تیم بزرگسالان شاهین منتقل شد تا انحلال این تیم در شاهین بازی کرد. وی به همراه شاهین دو قهرمانی به دست آورد و در سال ۱۳۴۶ پس از ۹ سال بازی در این تیم جدا شد و به همراه چند بازیکن دیگر به مدت یک سال در پیکان بازی کرد. همایون بهزادی در پیکان آمار عالی از ۲۵ بازی ۱۸ گل به جای گذاشت تا توجه رسانه ها و فوتبال دوستان رو پیش از پیش به خود جذب کند. پس از قهرمانی با پیکان و پس از چند بازی قرضی در پیکان به همراه همان بازیکنان به پرسپولیس پیوست. همایون سر طلایی از سال ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۵۴ در پرسپولیس توپ زد و مجموعا در این تیم از ۱۵۵ بازی ۸۳ گل به ثمر رساند و سومین گلزن برتر تاریخ باشگاه پرسپولیس به شمار می رود. بهزادی توانست در پرسپولیس به سه قهرمانی و سه نایب قهرمانی دست پیدا کند همچنین در سال ۱۳۴۹ نامزد مرد سال فوتبال ایران و در سال ۱۳۵۰ محبوب ترین بازیکن ایران لقب گرفت. بهزادی در ۲۱ سالگی به تیم ملی دعوت شد و تا ۱۰ سال بعد در تیم ملی بازی کرد و مجموعا از ۳۵ بازی ۱۱ گل برای تیم ملی به ثمر رساند. او در تیم ملی دو بار قهرمان جام ملتهای آسیا شد و یک بار آقای گل و یک بار نیز به تیم منتخب جام ملتهای آسیا دعوت شد. وی پس از قهرمانی تیم ملی در سال ۱۹۷۲ جام ملتهای آسیا از تیم ملی و سرانجام در سال ۱۳۵۴ در پیراهن تیم پرسپولیس از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
افتخارات خدابیامرز همایون بهزادی:
باشگاهی
شاهین
قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۰
قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۲
قهرمان باشگاههای تهران ۱۳۴۴
پیکان
قهرمان باشگاههای تهران ۱۳۴۸
پرسپولیس
قهرمان انتخابی باشگاههای آسیا ۱۳۴۷
نائب قهرمان جام منطقه ای ۱۳۴۹
نائب قهرمان باشگاهای تهران ۱۳۵۰
قهرمان جام منطقه ای ۱۳۵۰
قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۲
نائب قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۳
ملی
نائب قهرمان بازیهای آسیایی ۱۳۴۵
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲
صعود به المپیک مونیخ ۱۹۷۲
فردی
آقای گل مسابقات انتخابی المپیک توکیو ۱۳۴۷ با ۵ گل
آقای گل جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ با ۴ گل
عضو تیم منتخب بازیهای آسیایی ۱۹۶۶ بانکوک
عضو تیم منتخب جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
محبوبترین فوتبالیست ایران ۱۳۵۰
نامزد مرد سال فوتبال ایران ۱۳۴۹
جز ۵ سرزن برتر جهان در دهه ۱۹۸۰ میلادی از دید مجله ترکیه ای
مهاجم نوک:خدابیامرز حمید شیرزادگان
حمید شیرزادگان در سال ۱۳۱۹ در استان تهران در محله درخونگاه متولد شد. شیرزادگان پس از بازی در تیم های پایه شاهین در سال ۱۳۳۶ به رده بزرگسالان این تیم راه یافت. او ۸ سال در شاهین توپ زد و گل های زیادی به ثمر رساند و توانست ۵ قهرمانی به دست آورد. وی بخاطر درخششی که داشت لقب پاطلایی را دریافت کرد و مانند بقیه ستارگان فوتبال ایران در سن پایین(۱۹ سالگی)به رده بزرگسالان تیم ملی دعوت شد. حمید شیرزادگان در سال های ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ به عنوان مرد سال فوتبال ایران انتخاب شد. شیرزادگان در سال ۱۳۴۴ پس از جدایی از شاهین به لیگ آمریکا منتقل شد و به تیم بالتیمور کیکرز پیوست. پس از یک فصل به مدت یک فصل به باشگاه شاهین پیوست. وی شش سال پایانی فوتبال خود را در پرسپولیس گذارند. او تا سال ۱۳۴۴ برای تیم ملی بازی کرد و مجموعا از ۱۴ بازی ۹ گل به ثمر رساند. حمید شیرزادگان در پایان در سال ۱۳۵۳ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
افتخارات حمید شیرزادگان:
باشگاهی
شاهین
قهرمان جام حذفی تهران ۳۷_۱۳۳۶
نایب قهرمان جام حذفی تهران ۳۸_۱۳۳۷
نایب قهرمان جام حذفی تهران ۳۹_۱۳۳۸
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۴۱_۱۳۴۰
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۱
قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۲
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۴
پرسپولیس
قهرمان جام منطقه ای ۱۳۵۰
قهرمان جام تخت جمشید ۱۳۵۲
نایب قهرمان جام تخت جمشید ۵۳_۱۳۵۲
ملی
نایب قهرمان بازی های آسیایی ۱۹۶۶
فردی
مرد سال فوتبال ایران ۱۳۴۱
مرد سال فوتبال ایران ۱۳۴۲
بال چپ:مرحوم اکبر افتخاری
مرحوم اکبر افتخاری در بندر ماهشهر متولد شد.وی پس از شش سال(از سال ۴۱ تا سال ۴۷)درخشش در تیم کلنی خوزستان به دارایی رفت و در سال ۱۳۴۷ به همراه پرویز قلیچ خانی و جلال طالبی به تاج پیوست و عملکرد خیلی خوبی داشت که بخاطر همین به تیم ملی دعوت شد و پس از سه سال بازیکن تیم عقاب شد و چند ماه پس از آن هم به پرسپولیس پیوست ولی فقط توانست ۹ بازی برای پرسپولیس انجام دهد. در بازى هاى تيم ملى در سال ١٩٦٨ هم حضور داشت و در آن بازى ها علاوه بر قهرمانى به عنوان بهترين بازيكن اين دوره از مسابقات انتخاب شد . همچنین در بازی فینال در برابر اسرائیل یکی از ٢ گل پیروزی ایران را به ثمر رساند. افتخارى همچنين به عنوان اولين بازيكن ايرانی در سال ۱۹۶۸ به تيم منتخب آسيا دعوت شد و با تیم منتخب آسیا برابر آرسنال قرار گرفت. با اینکه منتخب آسیا در این بازی ۴ بر ٢ بازی را واگذار کرد اما یکی از ٢ گل آن ديدار را افتخاری به ثمر رساند. بعد از آن بازى بود كه مربيان آرسنال به او پيشنهاد پيوستن به اين تيم را دادند ولی به دلایلی این انتقال بزرگ صورت نگرفت.
افتخارات مرحوم اکبر افتخاری:
باشگاهی
تاج
قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۷
نایب قهرمان جام باشگاه های تهران ۱۳۴۸
قهرمان جام منطقه ای ایران ۱۳۴۹
قهرمان جام باشگاه های آسیا ۱۹۷۰
قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۹
ملی
قهرمان جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
فردی
بهترین بازیکن جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸
عضو تیم منتخب آسیا ۱۹۶۸
کاری از اتحادیه تاج کبیر
به قلم پدرام استقلالی✍
