از مالدینی تا دوناروما، بارزی تا اوبامیانگ همه از آکادمی تیم فوتبال آث میلان رشد کرده اند.
روسونری به لطف عملکردهایشان در سطح قاره و انتخاب بازیکنان در کلاس جهانی که در خطوط قرمز و سیاه نمادین خود ظاهر شده اند، شاید مشهورترین باشگاه ایتالیایی در سراسر جهان باشند. موفقیت روسونری نه تنها بر اساس خریدهای پر سر و صدا، بلکه یک شبکه آکادمی قوی است که در طول سال ها چندین شخصیت بزرگ از جمله فرانکو بارزی و پائولو مالدینی را پرورش داده است. در زیر بهترین بازیکنان تولید شده توسط یکی از کارخانه های استعدادیابی بزرگ را مرور می کنیم.
فرانکو بارزی
بارزی یکی از بزرگترین مدافعان تمام دوران، نامی افسانه ای در فوتبال اروپا در دهه 80 و 90 بود. بارزی که یک مرد واقعی یک باشگاه بود، در طول دوران حرفه ای خود از میلان نفس کشید. اما جالب اینجاست که او تنها پس از رد شدن توسط رقبای شهری اینتر به روسونری پیوست. بارزی در سال 1972 وارد یک نوجوان 12 ساله شد و اولین بازی خود را در 17 سالگی برای تیم اصلی انجام داد. او به مدت 20 سال در بالاترین سطح برای میلان بازی کرد و 719 بازی در تمام مسابقات انجام داد. مدافع میانی ظریف به میلان کمک کرد تا شش عنوان قهرمانی سری آ، دو عنوان قهرمانی سری B و سه جام اروپا را به دست آورد.
پائولو مالدینی
افسانه ها بزرگتر از پائولو مالدینی نیستند. او سنگ بنای تیم‌های آث میلان و ایتالیا برای مدت طولانی در یک حرفه برجسته بود و آنها را با قدرت و مهارت رهبری کرد. او به ال کاپیتانو (کاپیتان) ملقب بود و به راحتی می توان دلیل آن را درک کرد: او در تمام 25 سال دوران حرفه ای خود در میلان حضور داشت و نماینده باشگاه در تمام 25 سال زندگی حرفه ای خود بود. او 902 بازی برای میلان انجام داد که یک رکورد باشگاهی است. او همچنین 126 بازی ملی برای ایتالیا انجام داد. مالدینی که اغلب به‌عنوان بهترین دفاع چپی که تا به حال دیده است در نظر گرفته می‌شود، یک مدافع میانی به همان اندازه تأثیرگذار بود، نقشی که او در اواخر دوران حرفه‌ای خود به آن تبدیل شد. او به میلان کمک کرد تا هفت عنوان قهرمانی سری آ و پنج جام اروپا را کسب کند!
ساندرو سالوادور
ساندرو سالوادور ممکن است یک اسطوره معتبر یوونتوس باشد، اما او محصول جوانان آث میلان بود. این مدافع میانی قبل از اولین بازی خود در سال 1958 از میان رده های جوانان میلان گذشت. او چهار سال را در میلان گذراند و سپس به تورین رفت. او بقیه دوران حرفه ای خود را در یوونتوس گذراند (74-1962) و به عنوان نماینده ایتالیا در دو جام جهانی حضور داشت. با این حال، سالوادور بخشی از تیم های میلان بود که در سال های 1959 و 1962 اسکودتو را به دست آوردند.
فرانچسکو تولدو
فرانچسکو تولدو سه سال را در بخش جوانان میلان گذراند اما هرگز برای تیم اصلی بازی نکرد. این دروازه بان قبل از اینکه برای اینتر ظاهر شود، دوران حرفه ای موفقی در فیورنتینا داشت. تولدو یکی از بهترین دروازه بان های ایتالیا در دوران مدرن محسوب می شود و در سال 2000 جایزه بهترین دروازه بان سال سری آ را از آن خود کرد. او همچنین 28 بازی ملی برای ایتالیا انجام داد و بخشی از تیم اینتر بود (البته به عنوان دروازه بان انتخاب دوم) که بین سال های 2005 تا 2010 پنج اسکودتوی متوالی را به دست آورد.
آلبریکو ایوانی
آلبریکو ایوانی یک هافبک ماهر و پویا بود که رتبه های آکادمی میلان را طی کرد و 13 سال را در این باشگاه گذراند. او اولین بازی خود را در 18 سالگی انجام داد و حدود 390 بازی در تمام مسابقات انجام داد. ایوانی در دوران حضورش در روسونری سه عنوان قهرمانی سری آ و دو جام اروپا را به دست آورد. ایوانی بعدها برای تیم هایی مانند سمپدوریا، رجیانا و کارارز نیز بازی کرد. او همچنین 15 بازی ملی برای ایتالیا انجام داد و نماینده آنها در جام جهانی 1994 بود.
الساندرو کاستاکورتا
یکی دیگر از بهترین مدافعان میلان، الساندرو کاستاکورتا از سال 1986 تا 2007 بود. او در کنار مائورو تاسوتی، بارزی و مالدینی در یکی از بدترین دفاع هایی بود که بازی تا به حال دیده است. کاستاکورتا که حدود هفت سال را در آکادمی میلان گذراند، بیشتر دوران حرفه‌ای خود را به نمایندگی از تیم بزرگسالان گذراند، البته به جز یک دوره کوتاه قرضی در مونزا در آغاز دوران بازی‌اش. اگرچه کاستاکورتا در مواقعی تحت الشعاع شهرت و نام مالدینی و بارزی قرار داشت، اما بازیکنی به همان اندازه برای میلان و ایتالیا بود. او از نظر تاکتیکی همه کاره بود، می توانست در هر نقطه از خط دفاعی بازی کند و سخت کوش بود. کوستاکورتا در هفت قهرمانی سری آ و پنج قهرمانی در جام باشگاه های اروپا مشارکت داشت.
ادامه در بهترین بازیکنان آکادمی میلان
