تکست ترک جنگل تاریک از تتلو پیشرو حصین
(تتلو)
یک یک دو دو هشت
جنگل خوبه، سبزه، طبیعته، آزاده
اما تاریک که باشه خطرناکه
تاریک که باشه خطرناکه
جنگل تاریک بده
این پاهای سنگینو نگاه
عقرب ها نیش زده
این تن دیگه لاتیش پره
تو جو لاتیش نده
هیزمی، نفتی، هر چی هستی بدون
که منم خود آتیشکده
جوری هِیت میده انگار دیده ننشو بغلم !!
انگار بدجوری داغ کرده کلشو قلمم !!
توی این جنگل تاریک توی این راه وحشی
پشت سر من بیا، من همشو بلدم
جوری هِیت میده انگار دیده ننشو بغلم !!
انگار بدجوری داغ کرده کلشو قلمم !!
توی این جنگل تاریک توی این راه وحشی
پشت سر من بیا، من همشو بلدم
(پیشرو)
وضعیت اگه هزار برابر از این سخت تر هم بشه بهش فکر نمیکنم
من مسیح نیستم و بارها خودمو از روی صلیب زنده میکنم
وقتی داشتن شناسناممو میگرفتن چند تا فرشته دورم بود
اما هر روز گذشت، سیاه تر شد و بهشت دورم سوخت
از سقف بدهی بابا رفت توو هروئین
مجبور بودیم کل شهرو بدوییم
درگیر باشیم و دردو بجوییم
واسه قلب، برگ مرگ رو ببُریم
این جنگل تاریک و داغون
بارون به رنگ مشکیه جادو
مثل تحمل زشتی طاعون
چوب های تو لجن کشتی ما بود
خونه منو روی دریا ساختن
بدون انتخاب توی سرما باختم
اما از همینو فردا ساختم و
زندگیمو ندادم به چند تا راهزن
نمیخواستم تو دریا وایستم
اما تصمیم گرفتم دریا باشم
حالا ساخته میشن ابرها با من
من میتونم هر جا باشم
(تتلو)
جوری هِیت میده انگار دیده ننشو بغلم
گاهی تاریکی را وسیله نیاز نیست
نوررر لازم است؛ حسن بابااا..
گاهی در عمق زمین، در عمق تاریکی
موش کوررر لازم است؛ این یعنیی..
باشد که همدیگرا با تفاوت هایمان بپذیریم
من رو به ماه
آروم و حل تو سکوت چاه
رو تنم نقش کوچه ها و خونه ها
رو شعرم خاک و خون راه
رو به راهست تو چهارچوب شاه
پشت سر رفقا رو به روم هِیترها کون کشا
تو تاریکی از همه بیدارترم
چیپ تر میشی بشی هر چی هار تر
کاری ندارم که کی چیکار کرد
وقتی سرعت نور هَ واسه چی بالگرد؟
خلاصه هلیکوپترو سوار نشدم و
اومدم تو عمق تاریکی
دنبال جای پای یوفو
گذاشتم کنار همه کتاب و آیه های کوفت و
زندگی سخت شد و ما هم پایه های رو فرم
دنبال خایه های اونی که مرگ تنها معجزشه
باید هم فقط بخوره تا که خورده نشه
توی این اوضاع شب که هیچی، ببین صبح چه لشه
حتی توو استخر و پول پُر تخم پشه، پُر خار*صه نعشه
جوری هِیت میده انگار دیده ننشو بغلم !!
انگار بدجوری داغ کرده کلشو قلمم !!
توی این جنگل تاریک توی این راه وحشی
پشت سر من بیا، من همشو بلدم
جوری هِیت میده انگار دیده ننشو بغلم !!
انگار بدجوری داغ کرده کلشو قلمم !!
توی این جنگل تاریک توی این راه وحشی
پشت سر من بیا، من همشو بلدم
از رنگ قلبمه، از طبیعتمه
از هر نیت سبزیه که از رو خشممه
بس که دردشونو خوردی شدن معرفت زده
از همین چیزاست هر چی میخوام دَم دستمه
(حصین)
سخت میشه حرف زدن
وقتی نگاه ها رو میشه خوند
فهمید چی تو کله ها میگذره
هارن ولی میل ما بیشتره این بار
واسه صلح، واسه عشق، میشه پل زد تا بهشت
باید بخشید درو بست، دیگه قانون ننوشت
من توو ترکم خیلی وقته، لق منفی، فاز خنده
بدخواهم تکلیف معلومه، اون میگذره ما که بنده
اصلا سلامتی خارک*ه ها، همونی که بدی هاشو یاد داد به ما
تهش چیشد مال ما رو خورد داد صدا
جاش شدیم قوی تر و خود ساخته باز؛ لول آپ
تاییدش رو میگیرم از گره هام؛ لول آپ
سنگین تره هر دفعه گره ها؛ لول آپ
مگه داریم تنگ تر از دل ما، همش معطل یه نگاه
آسمون ها کی بشه بده جا
همینه معضل، دنبال دریچه روزن
من آماده ام برم اونقدر که
همه چیمون بمونه پشت سر
من شدم الگوت، نه اشتباهه دیگه فرمول هع
نه تو هندونه بده، نه من امید واهی پایانی پر نور
پس بزار آباد کنم، بزنم و برم بعدی
تا اونجا که دارم تصویر، تا اونجا که بشم تعطیل
نه برای کف و تشویق، نه برای لوح تقدیر
من و فکر پل بعدی، جوری ساختتم شل نشم جلو تهدید
جوری هِیت میده انگار دیده ننشو بغلم !!
انگار بدجوری داغ کرده کلشو قلمم !!
توی این جنگل تاریک توی این راه وحشی
پشت سر من بیا، من همشو بلدم
جوری هِیت میده انگار دیده ننشو بغلم ^