آزادکار ایرانی بعد از بازگشت به ایران از مسابقات جهانی تحت عمل جراحی قرار گرفت.
به گزارش طرفداری، محمد حسین محمدیان، یکی از آزادکاران ملی‌پوش ایران در مسابقات جهانی صربستان بود که البته دستش به مدال نرسید.
کشتی‌گیر کشورمان در دیدار رده‌بندی وزن 97 کیلوگرم مقابل ماگومدخان ماگومدوف از جمهوری آذربایجان به میدان رفت و نتیجه را با ضربه فنی واگذار کرد. در ادامه پدرش با دستور رئیس فدراسیون کشتی از ریاست هیأت کشتی استان مازندران برکنار و پازل ناکامی‌های خانواده محمدیان تکمیل شد.
عسکری محمدیان که دو مدال نقره المپیک‌های 1988 سئول و 1992 بارسلون را در کارنامه دارد، 27 ماه ریاست این هیأت را بر عهده داشت، اما ناکامی در جذب اسپانسر و همچنین احداث و تجهیز خانه کشتی ساری، دلایلی بود که برای برکناری او عنوان شد.
محمدحسین محمدیان بعد از بازگشت به ایران در پایتخت ماند و راهی زادگاهش ساری نشد. پدرش دلیل این اتفاق را خجالت‌زدگی پسرش توصیف کرد. عسکری محمدیان در این باره اظهار داشت:
محمدحسین هنوز به خانه نیامده، می‌گویم چرا به ساری برنمی‌گردی، می‌گوید خجالت می‌کشم. به او می‌گویم مگر دزدی کردی که خجالت می‌کشی؟ تمام سر و صورتش عفونت کرده، در بلگراد زونا شده و بدنش را عفونت گرفته است. از وقتی برگشته او را ندیده‌ام، معلوم هم نیست چه زمانی برگردد.
در ادامه مشخص شد محمدحسین محمدیان درگیر بیماری بوده و علت امتناع از بازگشت به خانه، خجالت نبوده است. او روز هفتم مهرماه در بیمارستان نیمه شعبان ساری جراحی شد. آزادکار وزن 97 کیلوگرم ایران دچار عفونت شدید گوش شده، تا حدی که چشم چپ او به شکل کامل بسته شده است.
طبق گفته پدرش، عفونت به سر و صورت پسرش زده و غده‌ای به اندازه یک توپ پینگ‌پنگ در گیج‌گاهش ایجاد شده است. او روز پنجشنبه برای خارج کردن این غده تحت عمل جراحی قرار گرفت. سمت چپ صورت این کشتی‌گیر از شدت عفونت متورم شده و هنگامی که احساس تب و لرز کرده، پزشکان دستور به بستری او داده‌اند.
نکته قابل تأمل اینجاست که محمدحسین محمدیان در بلگراد هم احساس درد در بدن داشته، ولی کادر پزشکی تیم ملی توجهی نکرده‌اند یا حداقل متوجه مشکل جدی او نشده‌اند. عجیب‌تر اینکه پزشک تیم ملی کشتی آزاد پیش‌تر با کاروان کشتی فرنگی به کشور بازگشته و به همین دلیل متوجه بیماری محمدیان نشده است.
سؤال اینجاست که اگر اتفاق بدی برای او یا حادثه‌ای برای دیگر آزادکاران رخ می‌داد، فدراسیون چه تدبیری برای رسیدگی فوری می‌اندیشید؟!
